Στρατηγική έντασης από την Τουρκία

Η εντεινόμενη όξυνση στο Κουρδικό με κλιμάκωση των φονικών συγκρούσεων, η παρατεταμένη αντιπαράθεση με το Ισραήλ και η σμίκρυνση του χρόνου από τις εκλογές του ερχόμενου χρόνου στην Τουρκία, έχει ως απότοκο τη νευρική κρίση στην Άγκυρα και την προσπάθεια που καταβάλλει για δημιουργία έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αφορμή, το γνωστό θέμα των ερευνών για υδρογονάνθρακες στην υφαλοκρηπίδα και την αποκλειστική οικονομική ζώνη Κύπρου και Ελλάδας. Με την αποστολή ερευνητικού και υδρογραφικού σκάφους στην περιοχή.

Κεντρικοί στόχοι της τουρκικής πολιτικής είναι να αμφισβητηθούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Στην περίπτωση μάλιστα της Κύπρου, η επιδίωξη της Τουρκίας είναι να αμφισβητήσει τη διεθνή της υπόσταση, να εμφανιστεί ως συγκυρίαρχη κρατική δύναμη που εκπροσωπεί τους Τουρκοκυπρίους σε μια λογική συνεκμετάλλευσης, να προβάλει δήθεν δικά της δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα και την οικονομική ζώνη, κατά σαφή παραβίαση του Θαλασσίου Δικαίου και να αποτρέψει την εκδήλωση ενδιαφέροντος από διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες.

Ο στόχος της Τουρκίας είναι προφανής. Οχυρωμένη πίσω από την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, επιχειρεί να ενεργεί εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων διεκδικώντας δικαιώματα συναπόφασης και συγκυριαρχίας κατά παραβίαση της αμάχητης νομικής πραγματικότητας, που συνιστά το γεγονός ότι το κυπριακό κράτος είναι το μοναδικό υποκείμενο Διεθνούς Δικαίου. Επιπλέον η Τουρκία επιμένει στη γνωστή εξωφρενική της θέση ότι, αντίθετα με το τι προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας, τα Ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.

Η ευθεία αμφισβήτηση διεθνών συμφωνιών της Κυπριακής Δημοκρατίας που στηρίζονται στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση τυχόν ύπαρξης υδρογονανθράκων, πιστοποιεί ότι τελικός στόχος της Τουρκίας είναι ο εγκλεισμός της Κύπρου στα ήδη συρρικνωμένα γεωγραφικά όρια λόγω τουρκικής κατοχής και η οριστική κατάργηση των χαρακτηριστικών κράτους της χώρας μας.

Δυστυχώς, οι παλινδρομήσεις Ελλάδας και Κύπρου σε ζητήματα όπως το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού χώρου, των εξοπλισμών και των αμυντικών έργων υποδομής, όχι μόνο δεν «εξημέρωσαν» το τουρκικό θηρίο αλλά αντίθετα το εξέθρεψαν και εκτρέφουν συνεχώς υποτροπές στη συμπεριφορά του. Συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο, άρνηση εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της Τουρκίας προς την Κυπριακή Δημοκρατία όπως καθορίστηκαν από την Ε.Ε. και αμφισβήτηση των νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας που στοχεύουν σε αλλαγή του status quo στην περιοχή. Επέκταση των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης της Τουρκίας στο Αιγαίο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, επέκταση των ορίων του FIR της προς τα δυτικά, των ορίων έρευνας και διάσωσης, δημιουργία γκρίζων ζωνών και συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και απειλή πολέμου σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να ασκήσει το δικαίωμά της, δυνάμει του άρθρου 3 του νέου Δικαίου της Θάλασσας, για επέκταση των χωρικών της υδάτων από 6 σε 12 ναυτικά μίλια.

Ενώπιον όλων αυτών των αδιαμφισβήτητων δεδομένων, με οφθαλμοφανέστατη τη στρατηγική της Τουρκίας και τους συναφείς σχεδιασμούς της στην περιοχή, δεν νοείται ούτε επανάπαυση, ούτε εφησυχασμός.

Κυρίως όμως δεν νοείται εδώ στην Κύπρο να αποδυναμώνεται το εσωτερικό μέτωπο μέχρι σημείου διάρρηξης από προσεγγίσεις και τοποθετήσεις που είναι δυνατό να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο της τουρκικής δολιότητας και να αποπροσανατολίσουν από βασικούς εθνικούς στρατηγικούς μας στόχους.

Γιαννάκης Ομήρου

Πρόεδρος ΕΔΕΚ, Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας

ΠΗΓΗ