Οριοθέτηση και όχι συνεκμετάλλευση

«Χωρίς τον έλεγχο του Αιγαίου, απλά δεν υπάρχει Ελλάδα»

Την απλή και κοινότοπη αυτή διαπίστωση, που από καιρό σε καιρό πρέπει να υπενθυμίζεται, την κάνει το συντηρητικό, αλλά πάντα καλά ενημερωμένο και ακριβές στα στοιχεία του αμερικανικό Ινστιτούτο Στράτφορ, στην πρόσφατη -όχι αισιόδοξη, ούτε και κολακευτική- ανάλυσή του για την κατάσταση στην Ελλάδα.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ διαπίστωση επανέφερε στο προσκήνιο και η πρόσφατη προκλητική ενέργεια της Αγκυρας να στείλει το ερευνητικό πλοίο «Τσεσμέ» στο Βόρειο Αιγαίο, στα διεθνή ύδατα, αλλά μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, αλλά με συνοδευτική ανακοίνωση ότι οι δύο χώρες δεν έχουν υφαλοκρηπίδα πέραν των χωρικών υδάτων από τις ηπειρωτικές ακτές.

ΕΤΣΙ επανέρχεται στο προσκήνιο το εξαιρετικά δύσκολο πρόβλημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, με την ελληνική κυβέρνηση να το θεωρεί «εύκολο» και να «πιέζει» την Αγκυρα για την επίλυσή του.

ΓΙΑ ΤΗΝ επίλυση του θέματος, «ο γιαλός είναι στραβός» εξ αρχής.

Η ΑΓΚΥΡΑ, πονηρή ούσα, υποστηρίζει ευθύς εξ αρχής ότι η οριοθέτηση πρέπει να γίνει με «γεωλογικά κριτήρια» και όχι νομικά, που στηρίζονται στο Δίκαιο της Θάλασσας το οποίο η Αγκυρα πεισματικά, αλλά για ευνόητους λόγους, αρνείται να υπογράψει. Σύμφωνα με τον γεωλογικό ορισμό, η υφαλοκρηπίδα ορίζεται ως ο βυθός της θάλασσας και το υπέδαφος των περιοχών που αρχίζουν από τις ακτές και τελειώνουν στο σημείο όπου το βάθος της θάλασσας είναι 200 μ.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο δεν αποδέχεται η Τουρκία, ορίζει ως υφαλοκρηπίδα το βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος των περιοχών που αρχίζουν από τα εξωτερικά όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης (που μπορεί να φτάσει και τα 12 ν.μ.) και φτάνουν σε βάθος 200 μ. ή μέχρι του σημείου όπου μπορεί να γίνει εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων φυσικών πόρων.

Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ είναι εμφανής, και άλλο τόσο βέβαιη είναι η εκτίμηση ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να δώσει νομική μάχη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ξέρει ότι με βάση το Διεθνές Δίκαιο δεν υπάρχει τουρκική υφαλοκρηπίδα δυτικά των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου. Γι' αυτό ακριβώς, με «όπλο» της τον γεωλογικό ορισμό, προχωρά από το 1973 σε «τετελεσμένα», υποστηρίζοντας ότι η υφαλοκρηπίδα της φτάνει στο μέσο του Αιγαίου και ότι τα νησιά δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα.

ΕΜΦΑΝΗΣ και σταθερός στόχος της Αγκυρας δεν είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας αλλά η διανομή της και επομένως η συνεκμετάλλευσή της.

ΑΥΤΟ ακριβώς υπενθύμισε η Αγκυρα με το «Τσεσμέ» και αυτό ακριβώς είναι το σημείο μεγίστης προσοχής για την ελληνική κυβέρνηση. Στο όνομα υποτιθέμενων οικονομικών ωφελημάτων από υποτιθέμενες εκμεταλλεύσεις υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, η Αθήνα οφείλει να είναι πολύ συγκρατημένη. Και κυρίως πονηρεμένη...

ΠΗΓΗ