.jpg)
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι ο
επιτυχημένος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, που αναδείχθηκε αρχηγός
του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, εξελέγει πρωθυπουργός σε τρεις
συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις με συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά και σήμερα
προβάλει ως ο αναμφισβήτητος υπερ-φιλόδοξος ηγέτης της Τουρκίας,
προσπαθώντας να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διεθνή πολιτική σκηνή.
Ανέλαβε την εξουσία πριν 10 χρόνια, όταν η Τουρκία βρισκόταν σε κατάσταση παρακμής. Έδιωξε το ΔΝΤ, προχώρησε σε τολμηρά πολιτικά ανοίγματα και περιόρισε τις εξουσίες του Κεμαλικού κατεστημένου. Είναι ο άνθρωπος που στο εσωτερικό της Τουρκίας έχει πολλούς φίλους, αλλά και πάρα πολλούς εχθρούς, αφού οι επιλογές του τον έφεραν αντιμέτωπο με «κλασσικούς παίκτες».
Από πού ήρθε όμως ο Ταγίπ Ερντογάν; Είναι γνωστό πως το βαθύ κράτος της Τουρκίας έλεγχε τους πάντες και τα πάντα και προωθούσε μόνο δικούς του ανθρώπους στις θέσεις εξουσίας, προκειμένου να αλλάζει την «βιτρίνα» αλλά να παραμένει ανεμπόδιστο το ίδιο στην εξάσκηση εξουσίας και, φυσικά, στην παραγωγή και διαμοιρασμό του πλούτου της χώρας.
Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να διαφοροποιήσουν τον Ταγίπ Ερντογάν από το βαθύ Κεμαλικό κράτος, είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν πως ποτέ δεν θα κατόρθωνε να ξεχωρίσει –και φυσικά να στηριχθεί από τους κεμαλιστές- ως πολιτικός. Ο σημερινός τούρκος πρωθυπουργός κατόρθωσε και εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι στρατηγοί και οι πλουτοκράτες της γείτονος, ανελίχθηκε και βρέθηκε να κρατά τα ηνία της χώρας έχοντας την αμέριστη στήριξη των σημερινών αντιπάλων – εχθρών του. Τότε αποφάσισε πως μπορεί να απαλλαχθεί από εκείνους που κινούσαν τα νήματα και έχοντας ως πρόταγμα το Ισλάμ (το επέλεξε ως διαφοροτικό αλλά δυνατό στοιχείο – πρότασή του προς τον τουρκικό λαό) με αστραπιαίες κινήσεις τοποθέτησε δικούς του ανθρώπους στις μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ), ενώ στη συνέχεια επιχείρησε να «καταλάβει» και το στράτευμα.
Οι αποφάσεις του αυτές όμως τον έφεραν αντιμέτωπο με τον σκληρό πυρήνα του βαθέως τουρκικού κεμαλικού κράτους το οποίο επεχείρησε και απέτυχε δύο φορές να τον δολοφονήσει. Τότε ο Ερντογάν κατανόησε πως βρισκόταν σε πόλεμο και με συντονισμένες κινήσεις εξέθεσε ποικιλοτρόπως τους στρατηγούς, περιθωριοποίησε οικονομικούς γίγαντες βγάζοντάς τους έξω από το «παιχνίδι» και επεχείρησε να ελέγξει τον τύπο και την Δικαιοσύνη. Γνώριζε, πλέον, πως στον πόλεμο που είχε ανοίξει δεν θα υπήρχε έλεος και έπρεπε με όλα τα μέσα που διέθετε να στεφθεί νικητής απέναντι στους κεμαλιστές αντιπάλους του.
Απόλυτος άρχων θέλει να γίνει ο Ερντογάν
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταίπ Ερντογάν έκανε ένα ακόμη σοβαρό βήμα προς την επέκταση των εξουσιών του με την κατάθεση στο κοινοβούλιο από το κυβερνών κόμμα AKP πρότασης για την εγκαθίδρυση, στη χώρα προεδρικού συστήματος.
Ο Ερντογάν, ο οποίος έχει κυριαρχήσει στην τουρκική πολιτική αφότου το κόμμα του ήρθε για πρώτη φορά στην εξουσία το 2002, έχει στόχο να ενισχύσει τη θέση του προέδρου, ώστε να μεταπηδήσει στην προεδρία το 2014.
Με βάση το ισχύον σύστημα ο πρόεδρος (σήμερα ο Αμπ. Γκιουλ) έχει κυρίως τελετουργικά καθήκοντα, αν και ο Ταγίπ Ερντογάν κάνει κάποια κίνηση "καλής θέλησης" παραχωρώντας κάποια "καθήκοντα". Το AKP έχει στόχο να δημιουργήσει μια εκτελεστική προεδρία μέσα στο πλαίσιο ενός νέου συντάγματος για το οποίο η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως θα προωθήσει τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
Οι αντίπαλοί του από την άλλη, βλέπουν απλώς μια απολυταρχική συγκέντρωση όλων των εξουσιών, στο πρόσωπο του προέδρου, σε μια χώρα, που δεν φημίζεται ούτως ή άλλως, για τον κοινοβουλευτισμό της και την λειτουργία της δημοκρατίας.
Τα σχέδια του Ερντογάν είναι βέβαιο ότι θα ξεσηκώσουν αντιδράσεις από τα άλλα κόμματα, καθώς φοβούνται την υπερβολική εξουσία που θα συγκεντρώνει στα χέρια του ο νέος πρόεδρος, όμως το AKP έχει ευρεία πλειοψηφία στη Βουλή και μπορεί να περάσει τις αλλαγές αυτές άνετα.
Περίεργη τοποθέτηση για επαναφορά της ποινής του θανάτου
«Υπάρχουν περιπτώσεις που η ποινή του θανάτου είναι δίκαιη», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο 5ο Φόρουμ Δημοκρατίας στο Μπαλί, με αφορμή την ποινή φυλάκισης που είχε επιβληθεί στον Νορβηγό Άντερς Μπέρινγκ Μπράιβικ, ο οποίος είχε δολοφονήσει 77 άτομα τον Ιούλιο του 2011.
«Η ποινή του θανάτου έχει καταργηθεί μεν στην Ευρώπη, αλλά εξακολουθεί να ισχύει στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία και στην Κίνα» είπε ο Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός είχε θέσει θέμα επιβολής της εσχάτης των ποινών και πριν από πέντε ημέρες, σε συνάντηση στελεχών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία. Μήπως ο Ερντογάν με αυτόν τον τρόπο σκέφτεται μία νόμιμη "εκκαθάριση" των αντιπάλων του; Διόλου απίθανο, αφού το ανοιχτό μέτωπο απέναντί τους φαίνεται πως δεν ακολουθεί κανόνες Οι στρατηγοί μιλούν ευθέως για πόλεμο του Ερντογάν εναντίον τους
Το «δάκτυλο» των κυβερνώντων πίσω από τη δίωξη τους, βλέπουν οι στρατιωτικοί στην Τουρκία, οι οποίοι κατηγορούνται ότι επιχείρησαν να ανατρέψουν τους φιλοϊσλαμιστές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο πρώην επικεφαλής των τουρκικών ΕΔ απόστρατος στρατηγός Ιλκερ Μπασμπούγ, και τρεις συγκατηγορούμενοί του στη δίκη για την υπόθεση «Εργκενεκόν», εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία εκφράζουν την οργή τους για την εμφάνιση του Σεμντίν Σακίκ, πάλαι ποτέ υποδιοικητή του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στο ΡΚΚ, ως μάρτυρα κατηγορίας.
«Βασικός στόχος της δίκης είναι να εκφοβίσουν, αποδυναμώσουν και υπονομεύσουν τον τουρκικό στρατό», επισημαίνουν στην ανακοίνωσή τους στην οποία κατηγορούν τους κυβερνώντες ότι επέτρεψαν στον «αηδιαστικό» συκοφάντη, έναν εκπρόσωπο των Κούρδων, να έλθει «πρόσωπο με πρόσωπο με τα τιμημένα μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας» καταλήγει η ανακοίνωση των στρατηγών.
Πέρα όμως από την καταγγελία των τούρκων στρατιωτικών, η οποία δεν κρύβει την αντιπαράθεσή τους με τον τούρκο πρωθυπουργό, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει σοβαρούς λόγους να σκέφτεται την "οργή" του στρατού, αφού ο παρ' ολίγον δολοφόνος του Τουργκούτ Οζάλ ομολόγησε πως τον είχαν εκπαιδεύσει αξιωματικοί του στρατού υποστηρίζει με επιστολή του στην εφημερίδα Τουρκιγιέ, 24 χρόνια μετά την απόπειρα δολοφονίας του Τουργκούτ Οζάλ, ο δράστης, Καρτάλ Ντεμιράγ, αποκαλύπτοντας ίσως έτσι και τη διασύνδεση του στρατού με το παρακράτος, τουλάχιστον τότε. Πρωτοσέλιδα είχε το θέμα η Τουρκιγιέ, αναφερόμενη στην δολοφονική επίθεση εναντίον του Οζάλ στο Συνέδριο του κόμματός του, κόμμα Μητέρας Πατρίδας, στις 18 Ιουνίου 1988. Η σφαίρα που έριξε τότε ο Ντεμιράγ είχε πλήξει τον Τούρκο Πρόεδρο στο χέρι. Τώρα ο Ντεμιράγ βρίσκεται στις φυλακές για άλλο αδίκημα και σε επιστολή του στην εφημερίδα τόνισε μεταξύ άλλων ότι για την ενέργειά του εκείνη εναντίον του Οζάλ τον είχαν εκπαιδεύσει αξιωματικοί. Εκφράζοντας μεταμέλεια, ανέφερε ότι είχε τύχει εκπαίδευσης κομάντο από απόστρατους αξιωματικούς.
Ο Πόλεμος των Δικαστών με την ΜΙΤ του Ερντογάν
Κρίση εχει ξεσπάσει στην Τουρκία, ανάμεσα στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (MIT) και την δικαστική εξουσία. Η εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης ζήτησε άδεια από γραφείο του πρωθυπουργού, για την ανάκριση 9 μελών της ΜΙΤ που υπέκλεπταν παράνομα τηλέφωνα γνωστών δημοσιογράφων. Οι πράκτορες της ΜΙΤ είχαν ζητήσει την παρακολούθηση συγκεκριμένων τηλεφωνικών αριθμών, παραπλανώντας την δικαιοσύνη, καθώς είχαν δηλώσει ονόματα άλλων ανθρώπων ενώ ανήκαν σε δημοσιογράφους.
Το σκάνδαλο είναι μεγάλο, αλλά η ΜΙΤ υποστηρίζει πως όλα γίνονται για το δημόσιο συμφέρον, ενώ η αλήθεια είναι πως ο Ερντογάν θέλει να γνωρίζει τις κινήσεις συγκεκριμένων δημοσιογράφων, οι οποίοι εκφράζουν "τάσεις" που είναι εχθρικά κείμενες προς τον σημερινό τούρκο πρωθυπουργό. Άλλωστε, είναι γνωστό πως ο Ερντογάν στην Τουρκία έχει λίγους φίλους και πάρα πολλούς εχθρούς.
Στην Άγκυρα κυκλοφορούν φήμες πως πολλά μέλη της δικαιοσύνης έχουν επαφές με το θρησκευτικό τάγμα του Φετχουλάχ Γκιουλέν, το οποίο στήριζε στο παρελθόν τον Ερντογάν αλλά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια διαμάχη ποιος θα έχει τον ελεγχο της αστυνομίας, των μυστικών υπηρεσιών και της δικαιοσύνης.
Αυτή η κόντρα φαίνεται πως θα συνεχίζεται μέχρι να συμβεί κάποιο "απρόοπτο" γεγονός.
Το "βαθύ κράτος" παραμένει ενεργό αναφέρει έκθεση για το Πραξικόπημα
Η έκθεση 1.600 σελίδων της Επιτροπής Διερεύνησης για το Πραξικόπημα αναμένεται να υποβληθεί αύριο στην τουρκική βουλή.
Η Έκθεση διερευνά τον ρόλο του στρατού στην τη συγκρότηση και λειτουργία του «βαθέως κράτους», μιας σκιώδους παρακρατικής ομάδας η οποία δρα στους κόλπους του τουρκικού κράτους. Η έκθεση αυτή υπογραμμίζει ότι παράγοντες των μυστικών υπηρεσιών, των μέσων ενημέρωσης, του οργανωμένου εγκλήματος, του επιχειρηματικού κόσμου και της κρατικής γραφειοκρατίας αποτελούσαν μέρη του μυστικού αυτού δικτύου.
Οι επιχειρήσεις του «βαθέως κράτους» φέρονται να συντονίζονται από την Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (στο τουρκικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας) και από εθνικιστές πολίτες που δρούσαν υπογείως. Περισσότερα από 50 τέτοια δίκτυα -συμμορίες εντοπίζει η έκθεση, που τονίζει η δομή αυτή είναι ακόμα ενεργός.
Η επιτροπή εφιστά την προσοχή την προσοχή στο ότι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ) παραμένει ανεπαρκής στη πρόληψη των στρατιωτικών πραξικοπημάτων και προτείνει τον διαχωρισμό της ΜΙΤ σε δύο υπηρεσίες, μια αρμόδια για το «εσωτερικό» και μία αρμόδια για το «εξωτερικό», στα πρότυπα των ΗΠΑ.
Προτείνει να υπαχθεί η Υπηρεσία Πληροφοριών Εσωτερικής Ασφάλειας στην Διεύθυνση Πληροφοριών της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας και η ΜΙΤ ως βασική Υπηρεσία Πληροφοριών στην εξωτερική πληροφόρηση, κατά το πρότυπο του διαχωρισμού των αμερικανικών υπηρεσιών CIA-FBI.
Η επιτροπή καλεί τέλος την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το Γενικό Επιτελείο, και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να καταπολεμήσουν το «βαθύ κράτος».
Η δολοφονία του Τουργκούτ Οζάλ και η πολιτική σκοπιμότητα
Ακόμη και η πρόσφατη "ανακάλυψη" του θανάτου (συγκεκριμένα της δολοφονίας) του πρώην προέδρου της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ, δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου τυχαία, αφού ουσιαστικά εμπλέκει (έστω και έμμεσα) μυστικές υπηρεσίες και το γενικότερο κεμαλικό βαθύ κράτος, το οποίο ένιωσε να απειλείται από τον μεταρρυθμιστή τούρκο πρόεδρο.
Έτσι, η δηλητηρίαση (χρησιμοποιήθηκαν τέσσερα διαφορετικά δηλητήρια) του Οζάλ, στέλνει ένα μήνυμα προς τους τούρκους πολίτες για την ποιότητα εκείνων που κυβερνούσαν πριν τον Ερντογάν, ενώ ταυτόχρονα θεωρείται πως ένα πολύ σκληρό μήνυμα - προειδοποίηση αποστέλλεται και στους αντιπάλους του τούρκου πρωθυπουργού.
Οι μεγάλες προκλήσεις του Ερντογάν που μπορεί να προκαλέσουν πραξικόπημα
Το ταυτόχρονο άνοιγμα της Τουρκίας προς τον Καύκασο, τη Συρία, το Ιράν, οι σχέσεις με το Ιράκ, τα υπάρχοντα θέματα στην Κύπρο και στην Ελλάδα, οι συνεχείς ήττες της Άγκυρας απέναντι στους Κούρδους και το ΡΚΚ και ο γενικότερος μεγαλοϊδεατισμός του Ταγίπ Ερντογάν, αποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ ταυτόχρονων καυτών θεμάτων που δύνανται να δημιουργήσουν τις συνθήκες αιφνίδιας αποκαθήλωσης του τούρκου πρωθυπουργού. Οι Κεμαλιστές αδημονούν για μία ήττα της τουρκικής πολιτικής, προκειμένου να αιτιολογήσουν μία αιφνίδια ένοπλη επέμβασή τους. Εξάλλου, αυτή τη στιγμή αυξάνονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς οι εχθροί του Ερντογάν και θεωρείται απολύτως βέβαιο πως έχουν ήδη επενδύσει στην αλλαγή της εξουσίας στην γείτονα χώρα. Εξάλλου, οι φόβοι του Ερντογάν εκφράστηκαν στις 10 Νοεμβρίου, την ημέρα γιορτής της τουρκικής δημοκρατίας, κατά την οποία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις υπό τον φόβο των χειρότερων εξελίξεων. Τέλος, το γεγονός αύξησης των κονδυλίων του προσωπικού γραφείου του τούρκου πρωθυπουργού, με κονδύλια που απευθύνονται προς την τουρκική μυστική υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) αποτελεί μία ακόμη απόδειξη πως ο Ερντογάν τρέμει δυσάρεστες εξελίξεις και επιθυμεί να αποκτήσει πλήρη έλεγχο στον τομέα των πληροφοριών, που φαίνεται πως αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός που μπορεί να αποτρέψει ένα πραξικόπημα...
ΠΗΓΗ
Ανέλαβε την εξουσία πριν 10 χρόνια, όταν η Τουρκία βρισκόταν σε κατάσταση παρακμής. Έδιωξε το ΔΝΤ, προχώρησε σε τολμηρά πολιτικά ανοίγματα και περιόρισε τις εξουσίες του Κεμαλικού κατεστημένου. Είναι ο άνθρωπος που στο εσωτερικό της Τουρκίας έχει πολλούς φίλους, αλλά και πάρα πολλούς εχθρούς, αφού οι επιλογές του τον έφεραν αντιμέτωπο με «κλασσικούς παίκτες».
Από πού ήρθε όμως ο Ταγίπ Ερντογάν; Είναι γνωστό πως το βαθύ κράτος της Τουρκίας έλεγχε τους πάντες και τα πάντα και προωθούσε μόνο δικούς του ανθρώπους στις θέσεις εξουσίας, προκειμένου να αλλάζει την «βιτρίνα» αλλά να παραμένει ανεμπόδιστο το ίδιο στην εξάσκηση εξουσίας και, φυσικά, στην παραγωγή και διαμοιρασμό του πλούτου της χώρας.
Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να διαφοροποιήσουν τον Ταγίπ Ερντογάν από το βαθύ Κεμαλικό κράτος, είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν πως ποτέ δεν θα κατόρθωνε να ξεχωρίσει –και φυσικά να στηριχθεί από τους κεμαλιστές- ως πολιτικός. Ο σημερινός τούρκος πρωθυπουργός κατόρθωσε και εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι στρατηγοί και οι πλουτοκράτες της γείτονος, ανελίχθηκε και βρέθηκε να κρατά τα ηνία της χώρας έχοντας την αμέριστη στήριξη των σημερινών αντιπάλων – εχθρών του. Τότε αποφάσισε πως μπορεί να απαλλαχθεί από εκείνους που κινούσαν τα νήματα και έχοντας ως πρόταγμα το Ισλάμ (το επέλεξε ως διαφοροτικό αλλά δυνατό στοιχείο – πρότασή του προς τον τουρκικό λαό) με αστραπιαίες κινήσεις τοποθέτησε δικούς του ανθρώπους στις μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ), ενώ στη συνέχεια επιχείρησε να «καταλάβει» και το στράτευμα.
Οι αποφάσεις του αυτές όμως τον έφεραν αντιμέτωπο με τον σκληρό πυρήνα του βαθέως τουρκικού κεμαλικού κράτους το οποίο επεχείρησε και απέτυχε δύο φορές να τον δολοφονήσει. Τότε ο Ερντογάν κατανόησε πως βρισκόταν σε πόλεμο και με συντονισμένες κινήσεις εξέθεσε ποικιλοτρόπως τους στρατηγούς, περιθωριοποίησε οικονομικούς γίγαντες βγάζοντάς τους έξω από το «παιχνίδι» και επεχείρησε να ελέγξει τον τύπο και την Δικαιοσύνη. Γνώριζε, πλέον, πως στον πόλεμο που είχε ανοίξει δεν θα υπήρχε έλεος και έπρεπε με όλα τα μέσα που διέθετε να στεφθεί νικητής απέναντι στους κεμαλιστές αντιπάλους του.
Απόλυτος άρχων θέλει να γίνει ο Ερντογάν
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταίπ Ερντογάν έκανε ένα ακόμη σοβαρό βήμα προς την επέκταση των εξουσιών του με την κατάθεση στο κοινοβούλιο από το κυβερνών κόμμα AKP πρότασης για την εγκαθίδρυση, στη χώρα προεδρικού συστήματος.
Ο Ερντογάν, ο οποίος έχει κυριαρχήσει στην τουρκική πολιτική αφότου το κόμμα του ήρθε για πρώτη φορά στην εξουσία το 2002, έχει στόχο να ενισχύσει τη θέση του προέδρου, ώστε να μεταπηδήσει στην προεδρία το 2014.
Με βάση το ισχύον σύστημα ο πρόεδρος (σήμερα ο Αμπ. Γκιουλ) έχει κυρίως τελετουργικά καθήκοντα, αν και ο Ταγίπ Ερντογάν κάνει κάποια κίνηση "καλής θέλησης" παραχωρώντας κάποια "καθήκοντα". Το AKP έχει στόχο να δημιουργήσει μια εκτελεστική προεδρία μέσα στο πλαίσιο ενός νέου συντάγματος για το οποίο η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως θα προωθήσει τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
Οι αντίπαλοί του από την άλλη, βλέπουν απλώς μια απολυταρχική συγκέντρωση όλων των εξουσιών, στο πρόσωπο του προέδρου, σε μια χώρα, που δεν φημίζεται ούτως ή άλλως, για τον κοινοβουλευτισμό της και την λειτουργία της δημοκρατίας.
Τα σχέδια του Ερντογάν είναι βέβαιο ότι θα ξεσηκώσουν αντιδράσεις από τα άλλα κόμματα, καθώς φοβούνται την υπερβολική εξουσία που θα συγκεντρώνει στα χέρια του ο νέος πρόεδρος, όμως το AKP έχει ευρεία πλειοψηφία στη Βουλή και μπορεί να περάσει τις αλλαγές αυτές άνετα.
Περίεργη τοποθέτηση για επαναφορά της ποινής του θανάτου
«Υπάρχουν περιπτώσεις που η ποινή του θανάτου είναι δίκαιη», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο 5ο Φόρουμ Δημοκρατίας στο Μπαλί, με αφορμή την ποινή φυλάκισης που είχε επιβληθεί στον Νορβηγό Άντερς Μπέρινγκ Μπράιβικ, ο οποίος είχε δολοφονήσει 77 άτομα τον Ιούλιο του 2011.
«Η ποινή του θανάτου έχει καταργηθεί μεν στην Ευρώπη, αλλά εξακολουθεί να ισχύει στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία και στην Κίνα» είπε ο Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός είχε θέσει θέμα επιβολής της εσχάτης των ποινών και πριν από πέντε ημέρες, σε συνάντηση στελεχών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία. Μήπως ο Ερντογάν με αυτόν τον τρόπο σκέφτεται μία νόμιμη "εκκαθάριση" των αντιπάλων του; Διόλου απίθανο, αφού το ανοιχτό μέτωπο απέναντί τους φαίνεται πως δεν ακολουθεί κανόνες Οι στρατηγοί μιλούν ευθέως για πόλεμο του Ερντογάν εναντίον τους
Το «δάκτυλο» των κυβερνώντων πίσω από τη δίωξη τους, βλέπουν οι στρατιωτικοί στην Τουρκία, οι οποίοι κατηγορούνται ότι επιχείρησαν να ανατρέψουν τους φιλοϊσλαμιστές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο πρώην επικεφαλής των τουρκικών ΕΔ απόστρατος στρατηγός Ιλκερ Μπασμπούγ, και τρεις συγκατηγορούμενοί του στη δίκη για την υπόθεση «Εργκενεκόν», εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία εκφράζουν την οργή τους για την εμφάνιση του Σεμντίν Σακίκ, πάλαι ποτέ υποδιοικητή του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στο ΡΚΚ, ως μάρτυρα κατηγορίας.
«Βασικός στόχος της δίκης είναι να εκφοβίσουν, αποδυναμώσουν και υπονομεύσουν τον τουρκικό στρατό», επισημαίνουν στην ανακοίνωσή τους στην οποία κατηγορούν τους κυβερνώντες ότι επέτρεψαν στον «αηδιαστικό» συκοφάντη, έναν εκπρόσωπο των Κούρδων, να έλθει «πρόσωπο με πρόσωπο με τα τιμημένα μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας» καταλήγει η ανακοίνωση των στρατηγών.
Πέρα όμως από την καταγγελία των τούρκων στρατιωτικών, η οποία δεν κρύβει την αντιπαράθεσή τους με τον τούρκο πρωθυπουργό, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει σοβαρούς λόγους να σκέφτεται την "οργή" του στρατού, αφού ο παρ' ολίγον δολοφόνος του Τουργκούτ Οζάλ ομολόγησε πως τον είχαν εκπαιδεύσει αξιωματικοί του στρατού υποστηρίζει με επιστολή του στην εφημερίδα Τουρκιγιέ, 24 χρόνια μετά την απόπειρα δολοφονίας του Τουργκούτ Οζάλ, ο δράστης, Καρτάλ Ντεμιράγ, αποκαλύπτοντας ίσως έτσι και τη διασύνδεση του στρατού με το παρακράτος, τουλάχιστον τότε. Πρωτοσέλιδα είχε το θέμα η Τουρκιγιέ, αναφερόμενη στην δολοφονική επίθεση εναντίον του Οζάλ στο Συνέδριο του κόμματός του, κόμμα Μητέρας Πατρίδας, στις 18 Ιουνίου 1988. Η σφαίρα που έριξε τότε ο Ντεμιράγ είχε πλήξει τον Τούρκο Πρόεδρο στο χέρι. Τώρα ο Ντεμιράγ βρίσκεται στις φυλακές για άλλο αδίκημα και σε επιστολή του στην εφημερίδα τόνισε μεταξύ άλλων ότι για την ενέργειά του εκείνη εναντίον του Οζάλ τον είχαν εκπαιδεύσει αξιωματικοί. Εκφράζοντας μεταμέλεια, ανέφερε ότι είχε τύχει εκπαίδευσης κομάντο από απόστρατους αξιωματικούς.
Ο Πόλεμος των Δικαστών με την ΜΙΤ του Ερντογάν
Κρίση εχει ξεσπάσει στην Τουρκία, ανάμεσα στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (MIT) και την δικαστική εξουσία. Η εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης ζήτησε άδεια από γραφείο του πρωθυπουργού, για την ανάκριση 9 μελών της ΜΙΤ που υπέκλεπταν παράνομα τηλέφωνα γνωστών δημοσιογράφων. Οι πράκτορες της ΜΙΤ είχαν ζητήσει την παρακολούθηση συγκεκριμένων τηλεφωνικών αριθμών, παραπλανώντας την δικαιοσύνη, καθώς είχαν δηλώσει ονόματα άλλων ανθρώπων ενώ ανήκαν σε δημοσιογράφους.
Το σκάνδαλο είναι μεγάλο, αλλά η ΜΙΤ υποστηρίζει πως όλα γίνονται για το δημόσιο συμφέρον, ενώ η αλήθεια είναι πως ο Ερντογάν θέλει να γνωρίζει τις κινήσεις συγκεκριμένων δημοσιογράφων, οι οποίοι εκφράζουν "τάσεις" που είναι εχθρικά κείμενες προς τον σημερινό τούρκο πρωθυπουργό. Άλλωστε, είναι γνωστό πως ο Ερντογάν στην Τουρκία έχει λίγους φίλους και πάρα πολλούς εχθρούς.
Στην Άγκυρα κυκλοφορούν φήμες πως πολλά μέλη της δικαιοσύνης έχουν επαφές με το θρησκευτικό τάγμα του Φετχουλάχ Γκιουλέν, το οποίο στήριζε στο παρελθόν τον Ερντογάν αλλά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια διαμάχη ποιος θα έχει τον ελεγχο της αστυνομίας, των μυστικών υπηρεσιών και της δικαιοσύνης.
Αυτή η κόντρα φαίνεται πως θα συνεχίζεται μέχρι να συμβεί κάποιο "απρόοπτο" γεγονός.
Το "βαθύ κράτος" παραμένει ενεργό αναφέρει έκθεση για το Πραξικόπημα
Η έκθεση 1.600 σελίδων της Επιτροπής Διερεύνησης για το Πραξικόπημα αναμένεται να υποβληθεί αύριο στην τουρκική βουλή.
Η Έκθεση διερευνά τον ρόλο του στρατού στην τη συγκρότηση και λειτουργία του «βαθέως κράτους», μιας σκιώδους παρακρατικής ομάδας η οποία δρα στους κόλπους του τουρκικού κράτους. Η έκθεση αυτή υπογραμμίζει ότι παράγοντες των μυστικών υπηρεσιών, των μέσων ενημέρωσης, του οργανωμένου εγκλήματος, του επιχειρηματικού κόσμου και της κρατικής γραφειοκρατίας αποτελούσαν μέρη του μυστικού αυτού δικτύου.
Οι επιχειρήσεις του «βαθέως κράτους» φέρονται να συντονίζονται από την Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (στο τουρκικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας) και από εθνικιστές πολίτες που δρούσαν υπογείως. Περισσότερα από 50 τέτοια δίκτυα -συμμορίες εντοπίζει η έκθεση, που τονίζει η δομή αυτή είναι ακόμα ενεργός.
Η επιτροπή εφιστά την προσοχή την προσοχή στο ότι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ) παραμένει ανεπαρκής στη πρόληψη των στρατιωτικών πραξικοπημάτων και προτείνει τον διαχωρισμό της ΜΙΤ σε δύο υπηρεσίες, μια αρμόδια για το «εσωτερικό» και μία αρμόδια για το «εξωτερικό», στα πρότυπα των ΗΠΑ.
Προτείνει να υπαχθεί η Υπηρεσία Πληροφοριών Εσωτερικής Ασφάλειας στην Διεύθυνση Πληροφοριών της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας και η ΜΙΤ ως βασική Υπηρεσία Πληροφοριών στην εξωτερική πληροφόρηση, κατά το πρότυπο του διαχωρισμού των αμερικανικών υπηρεσιών CIA-FBI.
Η επιτροπή καλεί τέλος την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το Γενικό Επιτελείο, και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να καταπολεμήσουν το «βαθύ κράτος».
Η δολοφονία του Τουργκούτ Οζάλ και η πολιτική σκοπιμότητα
Ακόμη και η πρόσφατη "ανακάλυψη" του θανάτου (συγκεκριμένα της δολοφονίας) του πρώην προέδρου της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ, δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου τυχαία, αφού ουσιαστικά εμπλέκει (έστω και έμμεσα) μυστικές υπηρεσίες και το γενικότερο κεμαλικό βαθύ κράτος, το οποίο ένιωσε να απειλείται από τον μεταρρυθμιστή τούρκο πρόεδρο.
Έτσι, η δηλητηρίαση (χρησιμοποιήθηκαν τέσσερα διαφορετικά δηλητήρια) του Οζάλ, στέλνει ένα μήνυμα προς τους τούρκους πολίτες για την ποιότητα εκείνων που κυβερνούσαν πριν τον Ερντογάν, ενώ ταυτόχρονα θεωρείται πως ένα πολύ σκληρό μήνυμα - προειδοποίηση αποστέλλεται και στους αντιπάλους του τούρκου πρωθυπουργού.
Οι μεγάλες προκλήσεις του Ερντογάν που μπορεί να προκαλέσουν πραξικόπημα
Το ταυτόχρονο άνοιγμα της Τουρκίας προς τον Καύκασο, τη Συρία, το Ιράν, οι σχέσεις με το Ιράκ, τα υπάρχοντα θέματα στην Κύπρο και στην Ελλάδα, οι συνεχείς ήττες της Άγκυρας απέναντι στους Κούρδους και το ΡΚΚ και ο γενικότερος μεγαλοϊδεατισμός του Ταγίπ Ερντογάν, αποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ ταυτόχρονων καυτών θεμάτων που δύνανται να δημιουργήσουν τις συνθήκες αιφνίδιας αποκαθήλωσης του τούρκου πρωθυπουργού. Οι Κεμαλιστές αδημονούν για μία ήττα της τουρκικής πολιτικής, προκειμένου να αιτιολογήσουν μία αιφνίδια ένοπλη επέμβασή τους. Εξάλλου, αυτή τη στιγμή αυξάνονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς οι εχθροί του Ερντογάν και θεωρείται απολύτως βέβαιο πως έχουν ήδη επενδύσει στην αλλαγή της εξουσίας στην γείτονα χώρα. Εξάλλου, οι φόβοι του Ερντογάν εκφράστηκαν στις 10 Νοεμβρίου, την ημέρα γιορτής της τουρκικής δημοκρατίας, κατά την οποία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις υπό τον φόβο των χειρότερων εξελίξεων. Τέλος, το γεγονός αύξησης των κονδυλίων του προσωπικού γραφείου του τούρκου πρωθυπουργού, με κονδύλια που απευθύνονται προς την τουρκική μυστική υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) αποτελεί μία ακόμη απόδειξη πως ο Ερντογάν τρέμει δυσάρεστες εξελίξεις και επιθυμεί να αποκτήσει πλήρη έλεγχο στον τομέα των πληροφοριών, που φαίνεται πως αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός που μπορεί να αποτρέψει ένα πραξικόπημα...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου