.jpg)
Γράφει ὁ πρωτοπρ. πατήρ Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν
Πρός τήν Πανορθόδοξον Γραμματεία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου
τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς Γενεύην.
Κοινοποίηση: Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον, εἰς Κωνσταντινούπολιν.
Μακαριωτάτους Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί πατέρες,
Εὐσεβάστως σᾶς γνωρίζω τά ἑξῆς:
1. Στήν κεντρική εἲσοδο τῶν ἐγκαταστάσεων καί ἀκριβῶς ἒξω ἀπό τό Ἱ. Παρεκκλήσιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης, ὃπου τόν προσεχή Ἰούνιο θά συνέλθει ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὑπάρχει ἀνηρτημένο βιτρό, ἒργο τοῦ...
R. Bleninger (πρόγραμμα «Πρόσωπο πρός Πρόσωπο» τῆς ΟΑΚ).
Στό ἒργο εἰκονίζονται, ὃπως μπορεῖτε νά δεῖτε στό συνημμένο φωτογραφικό ὑλικό, στό κέντρο τῆς παραστάσεως τρεῖς ἀνθρώπινες φιγοῦρες ἀνάμεσα σέ φλόγες, οἱ ὁποῖες, προφανώς, ὑποδηλώνουν τήν ταλαιπωρημένη στό καμίνι τῆς ζωῆς ἀνθρωπότητα. Οἱ τρεῖς αὐτοί ἂνθρωποι ὑψώνουν σέ στάση δεήσεως τά χέρια τους σέ θρησκευτικά σύμβολα: ὁ ἓνας πρός τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὁ ἂλλος πρός τήν Ἡμισέληνο (ἀριστερά τοῦ Σταυροῦ) καί ὁ τρίτος πρός τό Ἂστρο τοῦ Δαυίδ (Ἑξάλφα, δεξιά τοῦ Σταυροῦ)! Ὁ Τίμιος Σταυρός καί τά δύο σύμβολα τῶν «μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν» (Ἡμισέληνος καί Ἑξάλφα) πλαισιώνονται καί συνδέονται σέ μία εἰκαστική ἑνότητα μέ τό οὐράνιο τόξο, τό κατ’ ἐξοχήν σύμβολο τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Εἶναι πασιφανές ὃτι ἡ σύνθεση αὐτή προβάλλει μέ τόν πλέον σαφή καί ἀδιαμφισβήτητο τρόπο τόν διαθρησκειακό συγκρητιστικό οἰκουμενισμό. Στόν πλέον ἐπίσημο χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης, πού ἀνηγέρθη γιά νά δίνει τή μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλ. τή μαρτυρία τῆς «μωρίας» καί τοῦ «σκανδάλου» τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ (πρβλ. 1 Κορ. 1, 18-25), ὁ «λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ» σχετικοποιεῖται καί ἐξισώνεται μέ ὃ,τι ἐκφράζει ἡ Ἡμισέληνος καί ἡ Ἑξάλφα!
Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί μου πατέρες,
Τέτοιες «καλλιτεχνικές» ἐμπνεύσεις καί συνθέσεις μέ βαθύτατο ἀποκρυφιστικό περιεχόμενο, συναντᾶ κανείς μόνο στά κεντρικά γραφεῖα τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρίας (τῆς ἀποκρυφίστριας H. P. Blavatsky) στό Adyar τῶν Ἰνδιῶν! Εἶναι ἀξιοθρήνητο στήν κεντρική εἲσοδο καί ἒξω ἀπό τό Ἱ. Παρεκκλήσιο ἑνός Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικού Ἱδρύματος, τό ὁποῖο τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, νά προβάλλεται κατά τέτοιο ὠμό καί ἀνερυθρίαστο τρόπο ἡ βλάσφημη θεωρία τῶν δῆθεν «ἀβρααμικῶν θρησκειῶν» καί, μάλιστα, τό ἀσεβές αὐτό συγκρητιστικό ἒργο νά ἒχει ἐκτυπωθεῖ καί σέ καρτ-ποστάλ ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία (βλ. κατωτέρω, σ. 6)!
Ἐλπίζω πώς ἡ Γραμματεία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας θά συμμεριστεῖ τή θλίψη καί ἀνησυχία πολλῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν καί θά μεριμνήσει ὣστε τό βλάσφημο καί θεοσοφικῆς ἐμπνεύσεως ἒργο ὂχι μόνο νά μή βρίσκεται ἀναρτημένο στήν κεντρική εἲσοδο τῶν ἐγκαταστάσεων καί τοῦ Ἱ. Παρεκκλησίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης κατά τίς ἡμέρες τῆς διεξαγωγῆς τῶν συνεδριάσεων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας, ἀλλά νά γίνει ἡ ἀπαραίτητη σύσταση στούς ὑπευθύνους τῆς Ἀκαδημίας γιά τήν ὁριστική του ἀπομάκρυνση ἀπό τίς ἐγκαταστάσεις της.
2. Ἐπιτρέψτε μου καί μία ἀκόμη ἐπισήμανση. Στήν κεντρική αἲθουσα τῆς Ἀκαδημίας (στήν ὁποία θά συνεδριάζει ἡ Ὁλομέλεια τῆς Ἁγίας Συνόδου), ὑπάρχουν δύο ὑπερμεγέθεις πίνακες καί ἓνα ἀνάγλυφο μέ τόν Προμηθέα δεσμώτη ἐπί τοῦ Καυκάσου (βλ. συνημμένα). Ἀσφαλῶς, ὁ μῦθος τοῦ Προμηθέα, ἑρμηνευόμενος μέσῳ τῆς περίφημης “προφητείας” τοῦ Αἰσχύλου[1], ἐκφράζει τήν παναθρώπινη προσμονή τοῦ Λυτρωτοῦ.
Ὃμως δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγει ὃτι ὁ «Προμηθέας» ἒχει ἀξιοποιηθεῖ κατάλληλα καί ἀπό τόν ἀποκρυφισμό, ὡς τό σύμβολο τοῦ ἐπαναστάτου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος, ἐπειδή ἒκλεψε τή φλόγα τῆς ἀποκρύφου Γνώσεως γιά νά τήν μεταγγίσει στούς ἀνθρώπους, τιμωρήθηκε αἰωνίως ἀπό τόν θεό-δυνάστη καί ἐχθρό τῆς πνευματικῆς ἐξελίξεως τοῦ ἀνθρώπου!
Δυστυχῶς, ἡ παντελής ἀπουσία εἰκόνος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν κεντρική, μεγάλη αἲθουσα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης ἀφήνει μετέωρη καί ἀνεκπλήρωτη τήν προσμονή τοῦ Λυτρωτοῦ, ὁ ὁποῖος ἦρθε καί θυσιάστηκε γιά νά ἀπελευθερώσει τόν δεσμώτη «Προμηθέα». Ἀλήθεια, τί κρίμα! Δύο χιλιάδες χρόνια μετά τή Θυσία τοῦ Χριστοῦ μας νά παραμένει ὁ «Προμηθέας» δεσμώτης χωρίς, ὁ δυστυχής, νά ἒχει γευθεῖ τή λύτρωση τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου… καί αὐτό νά ἀπεικονίζεται στό χῶρο, πού θά ἒπρεπε ἀκόμα καί μέσῳ τῆς γλώσσας τῶν συμβόλων νά διακηρύσσεται ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλ. ἡ πληρότητα καί ἡ μοναδικότητα τῆς διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ σωτηρίας τοῦ πεσόντος ἀνθρώπου.
Ἐξαιτούμενος τίς ἀρχιερατικές σας εὐχές, υἱικῶς εὒχομαι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά σᾶς ἐνδυναμώσει νά ἀνταποκριθεῖτε στή διακονία σας, ὣστε ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος νά ἀναδειχθεῖ ἀντάξια τοῦ ὀνόματός της, μακριά ἀπό ἐπικίνδυνους γιά τήν ἑνότητα καί τή μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας μας νεωτερισμούς.
Μετά σεβασμοῦ
π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος
Συνημμένα: 6 φωτογραφίες ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία τῆς Κρήτης.
Καρτ-ποστάλ μέ τό ἒργο τοῦ R. Bleninger. ἒκδοση Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης.
[1] Αἰσχύλος, Προμηθεύς Δεσμώτης, στ. 1026-1029: «Τοιοῦδε μόχθου τέρμα μή τι προσδόκα, πρίν ἄν θεῶν τις διάδοχος τῶν σῶν πόνων φανῇ, θελήσῃ τ’ εἰς ἀναύγητον μολεῖν Ἅϊδην κνεφαῖά τ’ ἀμφί Ταρτάρου βάθη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου