ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ…

Εκπαιδευτικού - αρθρογράφου
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ…

Επειδή δέχτηκα δημόσια πρόσκληση από τον ΣΥΡΙΖΑ της Χαλκιδικής να ενταχθώ στις γραμμές του κόμματος αυτού, έπειτα από μια απάντησε σε χιουμοριστικό άρθρο μου στην τοπική εφημερίδα ΓΝΩΜΗ,
απαντώ στην πρόσκληση με το κείμενο που ακολουθεί:

‘Χαίρομαι ειλικρινά για την αίσθηση του εκλεκτού χιούμορ που σας διακρίνει.
Όπως επίσης χαίρομαι και για την πρόσκληση που μου απευθύνατε για να προσχωρήσω στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τιμά ως πολίτη.
Επειδή μου αρέσουν όμως οι αρσενικές κουβέντες, θα την απορρίψω.
Όχι ευχαριστώ.

>Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά σας βλέπω υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Θράκης, δεν σας έχω δει ποτέ να αναλαμβάνετε κάποια δράση υπέρ των ίδιων ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Χριστιανών στην Τουρκία.
.
>Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά πέντε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ – Οικολογική Παρέμβαση, Κόκκινο, Νεολαία Συνασπισμού, ΣΥΡΙΖΑ Παράρτημα Υμηττού, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά- ονομάζουν τα Σκόπια ως ‘Ματσεντόνια’και τους Σκοπιανούς ‘ματσεντόσκι’ και στηρίζουν τις απόψεις του ναζιστή Γκρουέφσκι, από την άλλη κατηγορούν τους συμπατριώτες τους στην Ελλάδα που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους, ως …εθνικιστές!
.
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά στηρίζετε τους Τσάμηδες –τους αποδεδειγμένους συνεργάτες του Χίτλερ στην κατοχή- και τους αναγνωρίζετε το δικαίωμα να διεκδικήσουν τις κατασχεμένες από την Ελλάδα περιουσίες τους, από την άλλη, δεν σας έχω δει ποτέ να διαμαρτύρεστε για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων κατοίκων της Βορείου Ηπείρου!
.
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ στηρίζετε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, στηρίξατε παράλληλα και το αμερικάνικο σχέδιο Ανάν που αφαιρούσε τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων και διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία!
.
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ ονομάζετε την Κωνσταντινούπολη …Ιστανμπούλ, λέτε επίσης και το Μοναστήρι …Μπίτολα, αλλά δεν λέτε και το Βερολίνο …Μπερλίν!
.
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια ζητάτε επίμονα να μπει φραγμός και κάποιος έλεγχος στη διακίνηση του παγκόσμιου κεφαλαίου, από την άλλη θέλετε ελεύθερη διακίνηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα!
.
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά είστε υπέρ της κατάργησης του πεδίου βολής στους Λόφους της Φλώρινας για οικολογικούς λόγους, από την άλλη μεριά δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το εργοστάσιο λιγνίτη της ΔΕΗ που μολύνει χειρότερα το ίδιο περιβάλλον, δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το ασβεστάδικο και για το ορυχείο στην ίδια περιοχή…όπως και δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για την άθλια ρυπογόνο μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού των Σκοπιανών δίπλα στο Μοναστήρι, που όταν φυσά βόρειος άνεμος πνίγεται όλος ο νομός στο καυσαέρια!

>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ο πρόεδρός σας από τη μια μεριά είναι λάβρος κατά των ‘βυσμάτων’ στο στρατό και από την άλλη υπηρετεί τη θητεία του βάζοντας βύσμα στο κέντρο της Αθήνας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας!!!

.
>Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ βλέπω ένα νέο παιδί για αρχηγό με υποτίθεται νέες και καθαρές ιδέες, από την άλλη όμως τον βλέπω μέτοχο σε κατασκευαστική εταιρεία που στο καταστατικό της έχει στην πρώτη γραμμή τα …δημόσια έργα!
.
Για αυτά και για άλλα πολλά
.
Όχι ευχαριστώ!
.
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ: ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ, Ο ΙΔΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ

Το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Κώλου (Τα Εννιάμερα) από τότε που εμφανίστηκε στην μπλογκοσκηνή, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρύψει τας πολιτικάς του πεποιθήσεις. Συγκρατηθήκαμε, σφιχτήκαμε, αλλά πλέον δεν κρατιόμαστε με όσα βλέπουμε και διαβάζουμε. Θα είμαστε σαφείς, το Παρατηρητήριο καλεί τους πιστούς του αναγνώστες να προτιμήσουν το σοσιαλιστικό δίδυμο του τελευταίου ενάμιση αιώνα, τους άδολους υποστηρικτές των φτωχών τάξεων, των αναξιοπαθούντων πολιτών (κυρίως αλλοδαπών), τους ταπεινούς εργάτες της Προόδου, της Ριζοσπαστικής (και σπαστικής) Αριστεράς. Εάν τον 19ο αιώνα το όνειρο των απλών ανθρώπων εκφράστηκε απ' το δίδυμο Μαρξ και Ένγκελς του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, εάν τον 20ο αιώνα ήταν οι Σαρτρ και Μποβουάρ, οι Κάστρο και Τσε, οι Μπόλεκ και Λόλεκ, τη σήμερον ημέρα οι Αλέκος Αλαβάνος και Alexis Τσίπρας
εκφράζουν τους καημούς της εργατιάς, του μεροκαματιάρη, της νοικοκυράς, της τίμιας ιερόδουλης, του οικοδόμου, του αλβανού μετανάστη, του σκληρά εργαζόμενου κουκουλοφόρου και πολλών άλλων που το Δεξιό και ακροδεξιό παρακράτος βάζει στο περιθώριο. Παρακάτω, αποδεικνύουμε του λόγου το αληθές, ότι δηλαδή το Σοσιαλιστικό δίδυμο Αλαβάνου-Τσίπρα είναι πιό Σοσιαλιστικό και απ' το Λένιν, πιό μαρξιστικό και απ' τον Μαρξ, πιό φιλολαϊκό και απ' τον Μπιλ Γκέιτς.

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Γίγαντας της Αριστερής διανόησης. Ο Αλέκος είναι ένας φτωχός, πλην τίμιος, εργάτης της Αριστεράς. Σοσιαλιστής με... το "Ψ" κεφαλαίο, δίνει νόημα και ουσία στον πολιτικό χώρο που Τιμά με τη δράση και την παρουσία του. Ας δούμε, παρακάτω, το "πόθεν έσχες" του Σοσιαλιστή Αλέκου όπως αυτό καταγράφτηκε γιά το 2008:
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος μαζί με τη σύζυγο του, έχουν συνολικά εισοδήματα 179.784,26 ευρώ.
Από τη βουλευτική αποζημίωση του ύψους 93.266,50 ο κ Αλαβάνος , έδωσε 21.000 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του κόμματος του καθώς και 5.000 στην ΜΚΟ «Ελληνικό Καραβάνι».
Έχει 3 ακίνητα στη Τήνο καθώς και το 12% συμμετοχή σε ένα ξενοδοχείο, 2 στην Αθήνα, 5 στα Χανιά 1 στο Ηράκλειο και 1 στις Βρυξέλλες. Έχει χαρτοφυλάκιο σε 9 εταιρίες: 970 μετοχές στην «Γιούρομπανκ» (σ.σ Λάτσης), 1.027 «Άλφα Μπανκ» (σ.σ Κωστόπουλος), 1.750 «Βιοχάλκο», 234 «Εμπορική», 600 «Επιχειρήσεις Αττική», 3.750 «Μινωϊκές Γραμμές», 320 «Τιτάν» (σ.σ. Αγγελόπουλος) και 399 «Ιντεραμέρικαν» (σ.σ Κοντομηνάς). Καταθέσεις ύψους 474.380,00 ευρώ.
Σεισμός-σεισμός Σοσιαλισμός. Προσπερνάμε τόσο τα συνολικά εισοδήματα του μεγάλου ηγέτη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς όσο και την οικονομική ενίσχυση προς το Κόμμα και περνάμε στα 5.000 ευρώ δωρεά στο "Καραβάνι". Το οποίο "Καραβάνι" είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, η οποία ενισχύει οικονομικά τα θύματα πολέμου στο εξωτερικό (Κόσοβο, Παλαιστίνη, Σρι Λάνκα, Εκουαδόρ κλπ). Ο Αλέκος είναι πολιτικός στην Ελλάδα, δηλαδή τυπικά ενδιαφέρεται γιά τα συμφέροντα των εν Ελλάδι φτωχών, άπορων, άνεργων, άστεγων, ζητιάνων κλπ. Κι' όμως προτιμά να δίνει 5000 ευρώπουλα στο εξωτερικό και όχι γιά να ενισχύσει λίγους απ' τους εκατοντάδες χιλιάδες αναξιοπαθούντες στη χώρα, τους άστεγους της Αθήνας, το ταμείο ανεργίας, τα εκατοντάδες ελληνικά φιλανθρωπικά ιδρύματα κλπ. Με συνολικά 12 ακίνητα στην ιδιοκτησία του και καταθέσεις μόνον 475.000 ευρώ, ο Μέγας Σοσιαλιστής Αλέκος μπορεί να καταχωρηθεί κατευθείαν στον κατάλογο των Τρισμέγιστων Ευεργετών της εργατικής τάξης, από αυτούς που διαχωρίζουν την ιδεολογία και την τσέπη, σε αριστερή και δεξιά αντίστοιχα.

Ζήτω η γενιά των 700 ευρώ, κάτω το Κεφάλαιο, κάτω οι πολυεθνικές, Ζήτω η Αριστερά. Μπλούμ!

ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ:

Αλέκος Αλαβάνος, Ευρωβουλευτής, Μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού, Παιδείας, Νεότητας, ΜΜΕ και Αθλητισμού, 24 Μάϊου 2002: Ψήφισμα ΥΠΕΡ των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Αλέκος Αλαβάνος, Πρόεδρας/βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, 2006-2007-2008: Δημόσιες δηλώσεις και αγορεύσεις ΚΑΤΑ των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Αλέκος Αλαβάνος, Δεκέμβριος 1997, άρθρο στο περιοδικό "Άρδην": Ας αφήσουμε το Όρος στην ησυχία του (αναφερόμενος στο Άγιον Όρος).

Αλέκος Αλαβάνος, Οκτώβριος 2008: Κεντρικός ομιλητής κομματικής συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην Ουρανούπολη, λάβρος κατά των μονών του Αγίου Όρους, του Άβατου κλπ.

Αλέκος Αλαβάνος, 8/11/2007, Συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη γιά την επίσκεψη του στη Δημοκρ. της Μακεδονίγιας (που παρεπιπτόντως αναγνωρίζεται από τη Νεολαία ΣΥΝ):
«Θέλω να πω ότι, τουλάχιστον τις τελευταίες μέρες, στέλνονται πολύ σκληρότερα μηνύματα αδιαλλαξίας από την Ελλάδα παρά από τους γείτονές μας. Όταν, για παράδειγμα, βγαίνει ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και λέει «Δεν είδα, δεν άκουσα, δεν μύρισα» δηλώσεις παραγόντων της δημόσιας ζωής...».

Αλέκος Αλαβάνος, 7/10/2008, Δηλώσεις κατά την παρουσίαση βιβλίου του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού:
«απεχθής και εθνικιστική η πολιτική της κυβέρνησης Γκρούεφσκι...".

Το Παρατηρητήριο στηρίζει τον Αλέκο Αλαβάνο στην προσπάθεια του να τρελάνει την ελληνική πολιτική σκηνή με την απίθανη παρουσία του. Ψηφίζουμε Αλέκο και δεν το κρύβουμε. Θα ακολουθήσουν αφιερώματα στους γίγαντες του φιλολαϊκού Σοσιαλισμού, της φιλοεργατικής Αριστεράς, του Κομμουνιστικού μπλογκ, Αλέξη Τσίπρα, Γρηγόρη Ψαριανό και Αλέκα Παπαρήγα.

Πηγές: ass-watch

O Τάκης Μίχας στο πλευρό των Σκοπιανών Εθνικιστών

Μας είναι γνωστή η εμετική στάση του Τάκη Μίχα απέναντι στα συμφέροντα της Ελλάδας, μας είναι γνωστή η αθλιότητά του. Μαζί με τον κολλητό του...Νίκο Δήμου... βρίζουν τους Έλληνες που είναι ΑΝΤΙ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ! Τώρα που ολοκληρώθηκε η αποδόμηση της Γιουγκοσλαβίας και της Σερβίας οι Αμερικάνοι ζήτησαν την βοήθειά του στην Ελληνο-Σκοπιανή διαμάχη κι έπιασε δουλειά ο αρχι-κάφρος της δημοσιογραφίας. Η επίθεσή του γίνεται πλαγίως και μέσω Γερμανίας. Φυσικά κι αυτός όπως κι ο άλλος "φιλόσοφος" ο Νίκος Δήμου... βρίσκουν ΠΑΝΤΑ ΔΙΕΞΟΔΟ στα μέσα να μιλήσουν υπέρ των ΣΚΟΠΙΩΝ και κατά της Ελλάδας...κι ας είναι ΠΑΝΑΣΧΕΤΟΙ και ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ πληρωμένοι από Αμερικάνικα συμφέροντα. Η αθλιότητα έχει πάντα τον χώρο της στα Ελληνικά ΜΜΕ...ενώ αντίθετα...έγκυροι ιστορικοί και ειδικοί επί του Σκοπιανού...έχουν ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ στα ΜΜΕ της πρωτεύουσας.

Διαβάζουμε λοιπόν στο STRATEGY-GEOPOLITICS :

Η κυριακάτικη Frankfurter Allgemeine Zeitung φιλοξενεί άρθρο για την «σλαβική μειονότητα» στη Μακεδονία παρουσιάζοντας τη βιογραφία και τις απόψεις του Παύλου Βοσκόπουλου, προέδρου του κόμματος Ουράνιο Τόξο, που εκπροσωπεί, όπως υποστηρίζουν τα μέλη του, την σλαβική «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα. Ο συντάκτης του άρθρου της γερμανικής εφημερίδας αναφέρεται σε ντόπιους που δεν μιλούσαν λέξη ελληνικά μέχρι την «ελληνοποίηση» -όπως τη χαρακτηρίζει- τοπωνυμίων και ονομάτων που ξεκίνησε με τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912/13. Στο άρθρο φιλοξενείται μάλιστα η άποψη του δημοσιογράφου Τάκη Μίχα σύμφωνα με την οποία το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει «μακεδονική μειονότητα» επειδή φοβάται ότι πολλοί «σλαβομακεδόνες» θα διεκδικήσουν δικαστικά τις περιουσίες τους που κατασχέθηκαν μετά τον εμφύλιο του 1946/49.
Πηγη.- http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3817618,00.html
Τα έχουμε εξηγήσει πολλές φορές...και αφήνουμε στην κρίση σας πλέον την κατάταξη των συγκεκριμένων δημοσιογράφων στο πάνθεον της προδοσίας.
Διαβάστε περισσότερα για τα "ποντίκια" του ΝΑΤΟ.

Ε.Ο.Κ.Α. - Ένωσις και μόνον Ένωσις


Το Έθνος πια δεν παίζει ... Έξω από την Κύπρο τούρκοι και εγγλέζοι

E.ΛΑ.Μ

ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Ένα ενδιαφέρον σχόλιο που αξίζει να διαβαστεί !!

Το ενδιαφέρον που επιδείκνυαν ανέκαθεν οι Εβραίοι για την παρουσίαση της Κρήτης ως κέντρο του «Ιουδαϊκού Πολιτισμού» είναι πασίγνωστο. Για την ενίσχυση αυτών των ανυπόστατων θεωριών τους, οι σιωνιστές μετέρχονται διάφορα μέσα, ανάμεσα στα οποία εντάσσεται και η ρίψη προκηρύξεων με εμπρηστικό περιεχόμενο σε κάθε γωνιά του νησιού (Αύγουστος 1977). Η εκδήλωση ενός ενεργού ενδιαφέροντος για την προσάρτηση της Κρήτης από οργανωμένα σιωνιστικά κέντρα, γίνεται ολοφάνερη κατά την μεταπολεμική περίοδο, σε μία μεταιχμιακή δηλαδή εποχή, κατά την οποία συντελείται η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμά της ότι από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, επιδίδονταν στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότηση αυτονομιστικών κινήσεων στην Κρήτη. Η απόπειρα της διεισδύσεως των σιωνιστικών κεφαλαίων, στην Κρήτη είχε γίνει ήδη ορατή με την προσπάθεια της εβραϊκής εταιρείας «Λίττον», να αναλάβει την οικονομική ανάπτυξη της νήσου. Παρά την προσωρινή αποτυχία τους να επιτύχουν έναν τόσο εμφανή στόχο, οι σιωνιστές δεν πτοήθηκαν. Αργότερα η επίσης εβραϊκή εταιρεία «Ακριτέθ» θα επιτύχει την επιζητούμενη διείσδυση, αναλαμβάνοντας σχεδόν το μονοπώλιο των κρητικών χαρουπιών και κρασιών. Εδώ αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότητα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 Εβραίων στα Χανιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία της απελάσεώς τους, ενώ άπλετο φως στις σιωνιστικές ραδιουργίες ρίχθηκε το 1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίσθηκε κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για αξιωματικό της εβραϊκής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ. Κατ' αυτό τον τρόπο έθεταν σε εφαρμογή τα σιωνιστικά σχέδια που απέβλεπαν στην αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Κρήτης, σχέδια τα οποία είχαν δει το φως της δημοσιότητας ύστερα από μία σειρά δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Αθηναϊκή» σύμφωνα με τα οποία το Ισραήλ είχε συστήσει από το 1971 έναν οργανισμό με διεθνείς προεκτάσεις, στον οποίον είχε ανατεθεί η υλοποίηση ακριβώς αυτών των αποτρόπαιων ανθελληνικών σχεδίων. Όταν οι Εβραίοι προπαρασκεύαζαν ποικιλότροπα, την επίθεση του Αττίλα το 1974 στην Κύπρο, κάποιος μη γνώστης της πραγματικότητας, δεν θα μπορούσε να φανταστεί την συμβολή του Ισραήλ στην διάπραξη των τουρκικών θηριωδιών, η οποία αποτελούσε μία έμμεση μορφή προβολής διεκδικητικών αξιώσεων στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτερικών Αμύνης των ΗΠΑ Κίσινγκερ και Σίσκο αντίστοιχα, οι οποίοι γνώριζαν τις κινήσεις των Τούρκων ήταν εβραίοι. Επίσης κατά τη διεξαγωγή της τουρκικής αποβάσεως (Αττίλας Ι) τις επιχειρήσεις συντόνιζε ισραηλινό πολεμικό πλοίο εφοδιασμένο με τέλειο ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Ακόμη και το 2000 όλοι όσοι ασχολούνταν με το κυπριακό ζήτημα ήταν εβραϊκής καταγωγής. Αυτό ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρέσβης της Κύπρου στο Τελ-Αβίβ Π. Ευθυμίου. Συγκεκριμένα, κατά τον πρέσβη, ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας Ρίκφιντ, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Φαϊσάλ, ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χόλμπρουκ, η πρώην προϊσταμένη του Μ. Ολμπράϊτ, αλλά και ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών Χ. Ροζάκης είναι εβραϊκής καταγωγής. 'Όπως άλλωστε και οι Σίσκο, Κίσινγκερ κ.ά. Τα προηγούμενα χρόνια την ίδια ακριβώς τακτική υιοθέτησαν οι Εβραίοι και στο θέμα της Κρήτης. Είναι δε βέβαιο, ότι σε ανύποπτο χρόνο, οι σιωνιστικές επιβουλές κατά της Κρήτης, θα εκδηλωθούν εκ νέου, δεδομένου ότι οι σιωνιστές εργάζονται θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους. Η Κύπρος για να επικαλεσθούμε ένα απτό παράδειγμα το οποίο συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση αυτής της τακτικής, είχε τεθεί στο στόχαστρο από το 1896-97, οπότε επέρχεται η χρεοκοπία της Ελλάδος και η υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Από τότε έχουν παρέλθει εκατό περίπου χρόνια και ακόμη η κατάσταση γύρω από αυτό το ζήτημα παραμένει ασαφής και ρευστή. Το μόνο βέβαιο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η Ελληνική αυτή νήσος χάνεται βαθμιαία, εξαιτίας της ορατής πλέον αμερικανοεβραϊκής επιβολής. Δεν αποκλείεται λοιπόν, ανάλογη έκβαση να λάβουν αργότερα το Μακεδονικό ή το Κρητικό ζήτημα, στα πλαίσια ενός εδαφικού διαμελισμού της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από τους σιωνιστές. Ήδη οι Εβραίοι, μεταπολεμικά και εντεύθεν, καταβάλουν διαρκείς προσπάθειες, για να πείσουν ότι η Κρήτη αποτελεί πανάρχαιη ιουδαϊκή εστία. Η επιδίωξη αυτή εστιάζεται σε μία προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων επιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγγραφή του ήταν έργο του Εβραίου καθηγητή και στελέχους της Μοσάντ Ανκόρι, η δε έκδοσή του εξυπηρετούσε προφανείς σκοπιμότητες. Παράλληλα με το σιωνιστικό αυτό σύγγραμμα που πλαστογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητικού πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υποστηριζόμενα από τους Εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα ερευνητικών ταξιδίων και αποσκοπούσαν στην δήθεν πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την ανακάλυψη αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα καταδείκνυαν την εβραϊκή ιστορία της Κρήτης. Ο Τζβη Ανκόρι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπόστατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε επιστημονικές ανακοινώσεις. Αρχικά επιδίωξή του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός όσο και ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός προήλθαν από Εβραίους Στην πορεία της ιστορικής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπίστωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχαναν μία γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιοποιήσεως των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και την Σπάρτη. Η ασέβεια μάλιστα και το θράσος του Ανκόρι δεν είχαν όρια, αφού δεν δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημάτων, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εξωφρενικό ότι ο Γεώργιος Πλήθων ήταν εβραίος! Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Ανκόρι δεν διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για την παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν διαμορφωθεί ήδη από το 1965 με μία σειρά άρθρων του Εβραίου αρχαιολόγου Σάϋρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε αντιεπιστημονικά τη σημιτική προέλευση του Μινωικού Πολιτισμού. Η ανάμειξη του Ανκόρι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κατά τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτερου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέπει, μεταξύ των άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον Ελλαδικό χώρο. Ήδη έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ειδικότερα έχει παρατηρηθεί από τον ελεγχόμενο από τον σιωνισμό βρετανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφημερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το ευρωπαϊκό κανάλι EURONEWS, σε πίνακα που δημοσιεύει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επικρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, παρουσιάζει την Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση που παρουσιάζεται στον τομέα των συγκοινωνιών (λόγου χάρη «Κρητικές Αερογραμμές»). Λόγω της σοβαρότητας της σημασίας του εν λόγω θέματος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση των Εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του Κρητικού πολιτισμού αλλά ακόμη και να υποστηρίζουν τη σημιτική προέλευση των Kρητών, γεγονότα τα οποία αμφότερα είναι ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνισμό, θα πραγματοποιήσουμε μία σύντομη ιστορική αναφορά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των Εβραίων (και) επί του κρητικού ζητήματος, πέραν των όσων ανεφέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειμένου. Ανέκαθεν οι Εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κανόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη ευρισκόμενοι Σήμιτες. Από το 1204 μ.Χ. η Κρήτη τελούσε υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669, πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποίες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίμα με τη συμβολή των Λατίνων ιερέων αλλά και των Εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου. Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χανιά, 1909, σελ. 160), επ΄ αυτού μεταξύ των άλλων αναφέρει: "η πολυάριθμη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινωνία δυσμενώς διακείμενη προς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου μικρόν εις την δείνωσιν των πραγμάτων". Ο A. Haudecoeur (Εισαγωγή στο ‘Hippolyte Noiret’, σελ. 12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των Εβραίων τα ακόλουθα: ‘έχοντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβολή, όφειλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυμα σήμα όμοιο με το Ο, σε μέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έμποροι, συχνά δε η Ενετική Γερουσία ψήφιζε νόμους εναντίον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απαγορεύοντας τα αθέμιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες'. Ακόμη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιότητα των Εβραίων, σε σημείο μάλιστα το Μέγα Ενετικό Συμβούλιο να απαγορεύσει στους Εβραίους (1423 μ.Χ.) να διαμένουν στην Ενετία για διάστημα περισσότερο των 25 ημερών, όπως επίσης απαγόρευσε στους Εβραίους να δανείζουν με τόκο χρήματα στους Ενετούς. Οι Εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν καλές σχέσεις με τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο να εκμεταλλεύονται τους υπόδουλους ΄Έλληνες, όπως άλλωστε έπρατταν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Επανερχόμενοι στη σημερινή κατάσταση, είναι γνωστό ότι οι Εβραίοι προσπαθούν να μεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τεράστια κτήματα, προκειμένου να διεισδύσουν αποτελεσματικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης. 'Όμως οι όποιες μεθοδεύσεις τους, θα έχουν την κατάληξη εκείνης του πράκτορα της Μοσάντ Ε. Ράμελ, καθώς θα προσκρούσουν στην σθεναρή αντίθεση των Ελληνοπρεπών κατοίκων της Κρήτης, όλων εκείνων που υπερήφανοι για την Ελληνική καταγωγή τους, δεν ανέχονται να διαχέονται σενάρια περί δήθεν σημιτικής καταγωγής του κρητικού πολιτισμού.
http://truth.freeforums.org/topic-t585.html

Υ.σ. Όλες οι επιστολές που φτάνουν στα χέρια μας δημοσιεύονται, αρκεί να έχουν μια μικρούλα υπογραφή. Φυσικά δεν σημαίνει οτι υιοθετούμαι όλες τις απόψεις !


Πηγές: sadentrepese

Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, Νικόλα Γκρούεφσκι και η κρυφή του ομοφυλοφιλία



Τα αμαρτωλά του πάθη

στην προσωπική του ζωή

και στην πολιτική του καριέρα


Εδώ και πολύ καιρό αποτελεί το κοινό μυστικό μίας ολόκληρης χώρας! Είναι εκείνο το μυστικό που το ψιθυρίζουν όλοι αλλά δεν τολμούν να το πούνε ελεύθερα... Είναι το μεγάλο πάθος του άντρα που κρατάει την τύχη του κράτους στα χέρια του… Είναι ένα μυστικό που πάει κόντρα στα ταμπού και στις γενικότερες αντιλήψεις περί ηθικής των πολιτών αυτής της μικρής χώρας… Είναι η ιστορία πάθους και μίσους, έρωτα και πολιτικής του πρωθυπουργού των Σκοπίων, Νικόλα Γκρούεφσκι!!!
Άγνωστο το πότε γνώρισε την επαφή με άντρες, όμως οι σεξουαλικές του προτιμήσεις έγιναν γνωστές από το πρώτο του γάμο, γύρω στο 2007-2007. Ήταν κάτι αναπάντεχο, αλλά η σύζυγός του τον «έπιασε στα πράσα» με τον οικογενειακό τους γιατρό τον DEJAN BOKIC (και οικογενειακό τους φίλο), μέσα στο Νοσοκομείο όπου εργαζόταν ο "γιατρός". Ο γιατρός ήταν παντού γνωστός για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, γεγονός που δεν το έκρυβε από κανέναν.




Το διαζύγιο φυσικά ήταν μία τυπική υπόθεση, στην οποία ο Νικόλα φρόντισε να μην φέρει αντιρρήσεις προκειμένου να εξασφαλίσει το δυνατόν μεγαλύτερη «σιωπή». Μάλιστα, η όλη διαδικασία έγινε πάρα πολύ γρήγορα και τηρήθηκε απόλυτη μυστικότητα. Σε προσπάθειες που έγιναν προκειμένου να βρούμε ποιά ήταν η πρώην γυναίκα του σημερινού πρωθυπουργού των Σκοπίων, καταλήξαμε στο πουθενά. Έχουν εξαφανιστεί τα πάντα, δεν υπάρχει πουθενά ούτε ένα ίχνος της. Ακόμη και οι άδειες γάμου. Πάντως, είναι σίγουρο πως η καταγωγή της ήταν από το Μαυροβούνιο και ήταν επίσης γιατρός και την έλεγαν Anica. Ο Νικόλα όμως είχε ήδη αρχίσει την πολιτική του ζωή στο κόμμα του VMRO και δέχτηκε την μέγιστη δυνατή βοήθεια του «αγαπημένου» του γιατρού προκειμένου να προχωρήσει γρήγορα και να εξελιχθεί σαν προσωπικότητα του εθνικιστικού κόμματος των Σκοπίων. Το διάστημα αυτό ο νεαρός αποτυχημένος πυγμάχος και κερατάς (με άντρα) Νικόλα έζησε στο πατρικό του σπίτι, μαζί με την μητέρα του, η οποία ήταν κάθετη κατά των συγκεκριμένων σεξουαλικών επιλογών του «καμαριού» της. Πολλά βράδια έγιναν ομηρικοί καβγάδες και ο παθιασμένος για την «αμαρτία» Γκρούεφσκι πολλές φορές εξασκήθηκε στην πυγμαχία επάνω στο κορμί της μητέρας του. Οι αποδείξεις γι αυτό βρίσκονται στις κλήσεις για ασθενοφόρο (ουκ ολίγες) για παραλαβή της μητέρας, που δεν άφηνε το «καμάρι» της να ζήσει τον έρωτα!!! Μα, όλα τα καλά τελειώνουν κάποτε… Κι έτσι ήρθε η στιγμή που χώρισε με τον γιατρό… Οι λόγοι άγνωστοι, αλλά κακές φήμες αναφέρουν πως ο νεαρός ανερχόμενος πολιτικός «έδινε τα πάντα» σε όποιον μπορούσε να τον «σπρώξει» προς την κορυφή!!! Οι δύο «άντρες» χώρισαν για πάντα, επειδή ο Νικόλα δεν είχε αποδειχθεί πιστός σύντροφος… Αργότερα, μετά τις πρώτες ημέρες της εκλογής του στην πρωθυπουργία της ΠΓΔΜ, ο γιατρός, διευθυντής κλινικής στο μεγαλύτερο νοσοκομείο των Σκοπίων, συλλαμβάνεται, από αστυνομικούς που «έτυχε» να βρίσκονται παρόντες, τη στιγμή που κάποιος άγνωστος του βάζει ένα φακελάκι με χρήματα στην τσέπη της ιατρικής του ποδιάς. Η κατηγορία για «παράνομη παραλαβή χρημάτων προκειμένου να παράσχει ιατρικές υπηρεσίες» εξέπεσε και ο γιατρός αθωώθηκε στο δικαστήριο. Πριν όμως από την αθώωσή του και για όσο χρονικό διάστημα κρατήθηκε, ο Γκρούεφσκι έβγαλε όλη του την χολή, στέλνοντάς του γλυκά και λουλούδια μέσα στη φυλακή, για να τον "γλυκάνει".
Τότε ήταν που έγινε σαφές σε όλους πως ο Νικόλα Γκρούεφσκι, πρωθυπουργός της χώρας πια, ήταν ικανός να πέσει πολύ χαμηλά για να ικανοποιήσει τα πάθη του αλλά και τον πληγωμένο του εγωισμό!!! Η ζωή του Γκρούεφσκι τώρα γίνεται περισσότερο μυστηριώδης από ποτέ. Συνηθίζει να «χάνεται» τα Σαββατοκύριακα και να μην γνωρίζει κανείς που βρίσκεται και τι κάνει. Σε blogs Σκοπιανών πολιτών αλλά και σε forums αναφέρονται οι προτιμήσεις του, χλευάζεται σχεδόν από όλους, σε φωτογραφίες μοντάρεται το πρόσωπό του σε συγκεντρώσεις ομοφυλοφίλων (ακόμη και στην παρέλαση που έκαναν στα Σκόπια).
Ο gay πρωθυπουργός απαντάει με σκληρό εθνικισμό. Θέλει να δείξει με κάθε τρόπο πως είναι άντρας… και πως ξέρει να επιβάλλεται…
Ο νέος του γάμος γίνεται με ένα μοντέλο προκειμένου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και «να ρίξει στάχτη στα μάτια» και να βγάλει από επάνω του την ρετσινιά το ομοφυλόφιλου (στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσουμε πως το ιστολόγιο δεν είναι κατά των ομοφυλόφιλων, αλλά κατά αυτών που κρύβουν την ομοφυλοφιλία τους και κατά αυτών που εκμεταλλεύονται την ομοφυλοφιλία τους για να αναδειχθούν σε οποιοδήποτε χώρο βρίσκονται).
Κι αυτός ο γάμος όμως είχε άδοξο τέλος. Πριν δύο μήνες η νέα του σύζυγος τον έπιασε κι αυτή «στα πράσα» να την απατάει και πάλι με άντρα και έφυγε από κοντά του. Πρόσφατα, και πάλι για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, έβαλε τους μπράβους του και την πήγανε με το ζόρι σε μία εκδήλωση που εμφανιζόταν ο κρυφο-gay πρωθυπουργός των Σκοπίων, για να σταματήσει τα κουτσομπολιά…

Αλλά, η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρύβεται για πάντα. Αρχίζει να ψιθυρίζεται ότι ο νέος του σύντροφος είναι η προσωπική του επιλογή για τις συνομιλίες που γίνονται με την Ελλάδα και που αφορούν το όνομα του κρατιδίου. Ο 29χρονος Πρότογκερ βρίσκεται στο πλάι του πρωθυπουργού της χώρας και αποτελεί το πλέον έμπιστο πρόσωπο γι αυτόν και ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που γνωρίζει τις σκέψεις του πρώην πυγμάχου. Αναφορές πολιτών σε forums λένε πως είναι ζευγάρι και ζούνε ένα τρελό έρωτα!!! Δεν υπάρχει απάντηση, ούτε καν ανεπίσημα…
Πρόσφατα (πριν τρεις ημέρες) σε ένα συνέδριο που έγινε στα Σκόπια και που διοργάνωσε η Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών και αφορούσε τις σύγχρονες τεχνολογίες και τις επικοινωνίες μέσα από αυτές (Internet) και το πως μπορούν να επηρεάζουν τους πολίτες και τους πολιτικούς, ο πρωθυπουργός έδειξε πλέον τους προσανατολισμούς του και τις διαθέσεις του προς την Δημοκρατία και ξεκαθάρισε πως απαιτεί τον πλήρη έλεγχο των πάντων!!!
Ζήτησε επίσης, εθελοντικά να παραδίδει η ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. στοιχεία σχετικά με τη συνθήκη Σένγκεν, χωρίς ποτέ να του έχει ζητηθεί κάτι τέτοιο ποτέ!!! Και, με αυτή την πρόφαση, θα αποκτήσει νόμιμη πρόσβαση παντού!!! Θέλει να γνωρίζει, να επεμβαίνει, να παρεμβαίνει και να επηρεάζει τις γνώμες των πολιτών… Θέλει να διατηρηθεί στην εξουσία και γνωρίζει πως οι σεξουαλικές του επιλογές και ιδιαιτερότητες είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που μπορεί να του στερήσει την δόξα και τις τιμές που απολαμβάνει σήμερα. Ζει με το άγχος που έχουν όλοι οι δικτάτορες. Με το άγχος της πτώσης, της τιμωρίας και του χλευασμού...

Κωνσταντίνος

Υ.Γ.: Γνωρίζω πως μετά την σημερινή δημοσίευση όλα τα στοιχεία που βρήκα θα "εξαφανιστούν" από τα blogs των Σκοπίων. Ο Γκρούεφσκι έχει ήδη τον τρόπο για να το κάνει αυτό. Όμως, οι έρευνες θα συνεχιστούν, για να αποδειχθεί πως όταν ένας άνθρωπος κρύβεται γι αυτά που κάνει, τότε γνωρίζει πως άγεται και φέρεται από τα πάθη του, γενόμενος πολύ επικίνδυνος για όλους...

Ανακοίνωση Α.Κ.Μ. Ε.Φ.Ε.Ν. (Λευκωσίας)


Νέα ιστοσελίδα

Μέσα στα πλαίσια για καλύτερη δραστηριοποίηση της κίνησής μας, ξεκινήσαμε τη δημιουργία νέας ιστοσελίδας η οποία έχει ήδη ανέβει στο διαδίκτυο. Η ιστοσελίδα γεμίζει μέρα παρά μέρα με νέο υλικό και ελπίζουμε τα νέα βήματα να αρέσουν στους αναγνώστες και σε όλους τους επισκέπτες.

Η προσπάθειά μας για ένταξη υλικού, είτε υπό μορφής κειμένων είτε υπό μορφή φωτογραφιών, ήχου κτλ. θα ολοκληρωθεί εντός ολίγων ημερών, γιατί δεν έχει εισαχθεί όλο το (πλήρες) υλικό.

Επιπλέον, με αφορμή και τη δημιουργία της νέας μας ιστοσελίδας, νιώθουμε ιδιαίτερα την ανάγκη να τονίσουμε για ακόμη μια φορά, ότι, ο αγώνας μας είναι ακόμη στις αρχές. Τίποτα δε ξεχάστηκε, τίποτα δε μας σταμάτησε και τίποτα δε θα μας κωπάσει. Είμαστε εδώ, βλέπουμε και κρίνουμε…

Με όπλο την Αυτονομία μας και ασπίδα την Ελευθερία μας, υποσχόμαστε πως θα δηλώνουμε πάντοτε παρών. Η Ε.Φ.Ε.Ν. δε θα πάψει ποτέ να αντιμάχεται στην αδικία και καλό είναι να έχουν εις γνώση τους οι όλοι κομματάρχες πως θα μας βρίσκουν πάντοτε μπροστά τους, διότι η Κύπρος μας δε θα επιτρέψουμε να μπει ποτέ σε μετοχές, δε θα αφήσουμε να ξεπουληθεί στους βέβηλους κατακτητές της κι ούτε θα μιλήσουμε ποτέ για τίποτα λιγότερο από την Ελευθερία.
Ιστότοπος: www.efen-nic.com

Ευχαριστούμε θερμά κι ευχόμαστε καλή περιήγηση!
Αυτόνομη Κίνηση Μαθητών
Εθνική Φωνή Ελληνόψυχων Νέων
(Α.Κ.Μ. Ε.Φ.Ε.Ν. – Λευκωσίας)

ΠΕΡΙ «ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ» Η βία των ιεροεξεταστών της Αριστεράς

Η βία των ιεροεξεταστών της Αριστεράς

…Διαβλέποντας η καθεστωτική αριστερή τάξη, το βασίλειο της ιδεολογικής της κυριαρχίας να κλονίζεται και να αμφισβητείται από την ολοένα και περισσότερο ανερχόμενη εθνικιστική ιδεολογία και την ευρεία αποδοχή της εκ μέρους του ελληνικού λαού, και θορυβημένη από την έστω και εκ του μακρόθεν αδυναμία της να αντιπαρατεθεί ιδεολογικά με τις εθνικιστικές ιδέες, αποφάσισε να θέσει σε ισχύ τα κατ’ αυτήν πιο αποδοτικά «μέτρα» για την συνέχιση της άνευ αντιπάλου ιδεολογικής της κυριαρχίας.
«Μέτρα» δοκιμασμένα όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και αλλού, όπου η αριστερά εφάρμοσε και εφαρμόζει τις ίδιες στρατηγικές προκειμένου να στηρίξει την μονολιθική ιδεολογική της κυριαρχία.
Γιατί μέτρα όπως η λογοκρισία και η τρομοκρατία, αποτέλεσαν κι αποτελούν τα πιο «δυνατά χαρτιά» της αριστεράς, για την επιβολή και τη στήριξη της ιδεολογικής της δικτατορίας. Μια ιδεολογική δικτατορία η οποία προσπαθεί παντοιοτρόπως να εμποδίσει την πρόσβαση (και την έκφραση) του εθνικιστικού κινήματος σε εκδόσεις, Μ.Μ. Ενημέρωσης και Πανεπιστήμια…
Δημήτρης Σαββίδης – Τεύχος 13 - Περιοδικό PATRIA
- - - -
Αντιφασιστική Δράση: o εισαγόμενος «αντιφασισμός»
του Κώστα Αθανασίου

Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια πολιτικές οργανώσεις (ή και ομάδες κρούσης), οι οποίες αυτοπροσδιορίζονται ως antifa, δηλαδή ως «αντιφασιστικές», «αντιρατσιστικές» και «αντιναζιστικές». Κάποιες από αυτές μας είναι γνωστές για τη συμμετοχή μελών τους σε πορείες συνοδευόμενες από επεισόδια, τραμπουκισμούς και βανδαλισμούς στις μεγάλες πόλεις, στα οποία αποδίδεται εσφαλμένα ο όρος «αναρχικοί» ή «αντιεξουσιαστές». Πρόκειται στην πραγματικότητα για δραστηριοποίηση παρακρατικών μηχανισμών που προσπαθούν μέσα από ποικίλες «παρεμβάσεις» να προπαγανδίσουν το πνεύμα της εθνοφοβίας, του αντιπατριωτισμού και του κοσμοπολιτισμού και να προαγάγουν την εδραίωση της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας. Σύμφωνα με τις ελιτίστικες αντιλήψεις τους ο λαός μας χρειάζεται μία ριζική αναμόρφωση, ώστε να σκέφτεται και να λειτουργεί «πολιτικά ορθά» («politically correct»), υιοθετώντας τις «αξίες» άλλοτε του «αναρχισμού» και άλλοτε της «αστικής δημοκρατίας» και μάλιστα της πλέον στυγνής εκδοχής της: αυτής της απροκάλυπτης καταπάτησης της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της άρνησης του δικαιώματος των λαών στην εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση.
Η ρητορική της «αντιρατσιστικής» υστερίας
Σήμερα λοιπόν έχοντας -υποτίθεται- επιλύσει όλα τα προβλήματα που απασχολούν τον τόπο μας και την ανθρωπότητα, βρισκόμαστε ενώπιον του φάσματος μίας «φοβερής απειλής»: του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η κοινωνία μας απειλείται όχι από τη σήψη, τη διαφθορά, την ανεργία, την αναξιοκρατία, την εργοδοτική ασυδοσία, την διάλυση του κοινωνικού ιστού, την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης του τόπου μας, τις επιβουλές των γειτόνων μας, την πολιτική ρευστότητα στα Βαλκάνια, τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Όχι. Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ή τουλάχιστον δεν είναι τα πλέον φλέγοντα.
Τα μείζονα προβλήματά μας είναι ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η «ομοφοβία» και πρωτίστως ο εθνικισμός (ο αλβανικός εθνικισμός αποτελεί εξαίρεση). Η οποιαδήποτε αναφορά στην πατρίδα, στο λαό ή στο έθνος μας συνιστά «ρατσισμό». Έτσι «ρατσιστές» θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο όχι μόνον οι ακροδεξιοί ή όσοι θεωρούν ότι υπάρχουν φυλές ανώτερες και κατώτερες, αλλά και οι ανήκοντες στην πατριωτική Αριστερά. Η ύπαρξη ωστόσο οργανώσεων που όντως εκφράζουν ρατσιστικές ιδέες και κυρίως η πραγματοποίηση «ρατσιστικών» επιθέσεων κατά ξένων μεταναστών (άγνωστο από ποιους) κατά το τελευταίο διάστημα αποτελούν το άλλοθι για τη δραστηριοποίηση των λεγόμενων «αντιρατσιστικών» και «αντιφασιστικών» οργανώσεων. Τα όποια κρούσματα ρατσιστικής βίας προβάλλονται με «υπερβάλλοντα ζήλο» από τα καθεστωτικά ΜΜΕ (τη στιγμή που οι εγκληματικές πράξεις που διαπράττονται από αλλοδαπούς υποβαθμίζονται συστηματικά ή αποσιωπώνται), με σκοπό την δημιουργία ενός κατάλληλου κλίματος για τη συνεχή τροφοδότηση της «αντιρατσιστικής» εκστρατείας.
Έτσι ακούγονται μισαλλόδοξες φωνές που λένε ότι θα πρέπει να παταχτούν οι «φασίστες» νομικά (1) ή και δια της βίας (2). Διακηρύσσουν δε το δόγμα: «καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας»! (Βεβαίως το ποιος ορίζεται κάθε φορά «φασίστας» ή «ναζί», από ποιόν και βάσει ποιών κριτηρίων παραμένει ασαφές και νεφελώδες...) Έτσι λοιπόν κάποιοι με πρόσχημα την καταπολέμηση του «αυγού του φιδιού» θέλουν να μας στερήσουν τα ατομικά και συλλογικά μας δικαιώματα, την ελευθερία σκέψης και γνώμης, ακόμη και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, κυρίως μέσα από τη διοργάνωση αντισυγκεντρώσεων (3).
Ο νέος «μανιχαϊσμός»
Στα πλαίσια του «πολιτικά ορθού» σημασία για την επιδοκιμασία ή την καταδίκη μίας πράξης δεν έχει το ίδιο το περιεχόμενό της, αλλά το ποιος την τελεί. Επί παραδείγματι υπάρχουν «καλοί» κρανοφόροι - ροπαλοφόροι («αντιεξουσιαστές») και «κακοί» κρανοφόροι - ροπαλοφόροι («ακροδεξιοί»). Υπάρχουν «καλές» βιαιοπραγίες και «κακές» βιαιοπραγίες. Υπάρχουν «πολιτικά ορθές» συγκεντρώσεις (antifa), καθώς και άλλες που δεν πρέπει να είναι «ανεκτές» (εθνικιστικές). Υπάρχουν «καλοί» βομβαρδισμοί (αγγλο-αμερικανικοί) και «κακοί» βομβαρδισμοί (γερμανικοί) (
4). Υπάρχουν «καλοί» αναθεωρητές της ιστορίας (π.χ. Λιάκος) και κακοί αναθεωρητές της (π.χ. Irving). Δύο μέτρα λοιπόν και δύο σταθμά. Όλη η υποκρισία στο απόγειό της!
Πέραν αυτών υπάρχει και μία έντονη «μεταναστολαγνεία», ένας παθολογικού τύπου «φετιχισμός» για τους ξένους μετανάστες που ζουν στην πατρίδα μας, παραλλήλως προς ένα εξίσου παθολογικό μίσος για τους Έλληνες, την Ελλάδα, την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Όλα τα παραπάνω χρήζουν βεβαίως ερμηνείας. Εμείς μη διαθέτοντας γνώσεις ψυχιατρικής για να ερμηνεύσουμε την εκούσια αποκοπή κάποιων από τη λαϊκή κοινότητα (ή τον γενιτσαρισμό αν προτιμάτε) και τη συστράτευσή τους με τους εχθρούς του λαού και του τόπου τους, θα περιοριστούμε σε προσπάθεια πολιτικής προσέγγισης όλου του ζητήματος.
Antifa: η «αντιφασιστική διεθνής»
Σήμερα υπάρχει ένα παγκόσμιο δίκτυο καταπολέμησης του «φασισμού» και του «ναζισμού» και προάσπισης των «ατομικών ελευθεριών» και των «ανθρώπινων δικαιωμάτων»: η antifa (
5). Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν γιγαντιαίο μηχανισμό καταπολέμησης όχι τόσο του ανύπαρκτου σχεδόν φασισμού (που αποτελεί ουσιαστικά το άλλοθι για την ύπαρξή του), όσο των λαϊκών κινημάτων για εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση, «βαφτίζοντας» αυθαίρετα «φασιστικό» και «ρατσιστικό» οτιδήποτε δεν είναι αρεστό στους υπερατλαντικούς αυτοκρατορικούς κύκλους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ανάπτυξη αυτού του είδους των «αντιφασιστικών» οργανώσεων έλαβε χώρα μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ (1990). Μάλιστα στη σημερινή Ρωσία του Πούτιν αυτού του είδους οι οργανώσεις βρίσκονται υπό διαρκή επιτήρηση και περιορισμό, δεδομένου ότι δρουν υπονομευτικά για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, λειτουργώντας ως πράκτορες δυτικών χωρών.
Στην Ελλάδα οι «αντιφασίστες» έχουν παρεισφρήσει στον ευρύτερο χώρο των αναρχικών, των αντιεξουσιαστών, των αυτόνομων και της (ρεφορμιστικής) εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, διατηρώντας πολλά από τα εξωτερικά γνωρίσματά τους (π.χ. «αλφάδι», μαυροκόκκινες σημαίες, «αναρχική» και «αριστερή» ρητορική κτλ) με αποτέλεσμα να καθίστανται δυσδιάκριτοι εν μέσω των φαινομενικά ομοϊδεατών τους, αναρχικών και αριστεριστών. Βεβαίως οι αναρχικοί και οι συνοδοιπόροι τους ανέκαθεν διέκειντο εχθρικά ως προς οτιδήποτε είχε να κάνει με τον όρο «έθνος» (θεωρώντας το σύμφυτο με το κράτος και την εξουσία), πολλώ δε μάλλον με τον σωβινισμό, τον φασισμό και το ρατσισμό.
Όμως στις ημέρες μας υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στους «παλαιάς κοπής» αναρχικούς και στους «αντιφάδες». Οι πραγματικοί αναρχικοί παίρνουν ανοιχτά το μέρος των Παλαιστινίων και στρέφονται κατά της ισραηλινής κατοχής (φορούν μάλιστα πολλές φορές την παλαιστινιακή μαντήλα), εν αντιθέσει προς τους «αντιφάδες» π.χ. της Γερμανίας -ιδίως τους Antideutsch- που υποστηρίζουν τα εγκλήματα του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού και του λιβανέζικου λαού κρατώντας σε «αντιφασιστικές» πορείες ισραηλινές και αμερικανικές σημαίες! (οι εδώ «αντιφάδες» δεν τολμούν -προς το παρόν τουλάχιστον- να πράξουν το ίδιο λόγω του έντονου αντιαμερικανικού κλίματος στη χώρα μας).
Επίσης οι γνήσιοι αναρχικοί δεν χειροκροτούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Αμερικανών στα Βαλκάνια (π.χ. «ανεξαρτητοποίηση» Κοσόβου) -όπως οι «αντιφάδες»- επειδή δήθεν οι Σέρβοι είναι «κακοί», ως «εθνικιστές» και σύμμαχοι των Ελλήνων εθνικιστών, ούτε θεωρούν ότι η επιδοκιμασία της αμερικανικής πολιτικής αναφορικά με το Κόσοβο αποτελεί πράξη αλληλεγγύης υπέρ των κατατρεγμένων από τον «ελληνικό ρατσισμό» εδώ Αλβανών μεταναστών. Οι αναρχικοί της Ελλάδας στρέφονται εξίσου κατά όλων των εθνικισμών, είτε του ελληνικού και του σερβικού είτε του τουρκικού και του αλβανικού και -ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί κανείς μαζί τους ή όχι- είναι συνεπείς σε αυτή την ιδεολογική τους θέση.
Αντιφασιστική Δράση: «παράρτημα» της γερμανικής antifa
Η Αντιφασιστική Δράση είναι μία νεοεμφανιζόμενη οργάνωση (το ιστολόγιό της δημιουργήθηκε λίγες ημέρες μετά τα γεγονότα της 2-2-2008), η οποία λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο ως «υποκατάστημα» της antifa Γερμανίας, μέσα στην ευρύτερη «αλυσίδα» antifa οργανώσεων της Ευρώπης. Είναι ενδεικτικό ότι η ονομασία «Αντιφασιστική Δράση» αποτελεί μεταφορά στα ελληνικά του γερμανικού όρου «Antifaschistische Aktion», ενώ και το λογότυπό της αποτελεί ακριβές αντίγραφο του αντίστοιχου της «μητρικής» antifa Γερμανίας (
6). Η οργάνωση αυτή -προφανώς για λόγους επικοινωνιακούς- δεν φθάνει στο σημείο να στηρίζει απροκάλυπτα το Ισραήλ στα εγκλήματά του κατά των Παλαιστινίων, όπως πράττουν άλλες «αντιφασιστικές» οργανώσεις (π.χ. Terminal 119, Cafe Morgenland) (7) και ο φιλοϊμπεριαλισμός της είναι κάπως συγκεκαλυμμένος. Τα μέλη της φέρουν τα εξωτερικά γνωρίσματα των αναρχικών με σκοπό να θολώσουν τα νερά και να αποκρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα. Φθάνουν μάλιστα στο σημείο να καπηλεύονται ακόμη και τους αγώνες του ΕΑΜ της περιόδου (1941-1944) κατά των Γερμανοϊταλών φασιστών κατακτητών (8), συσχετίζοντας έτσι με τον πλέον ελεεινό τρόπο την Εθνική Αντίσταση της εποχής εκείνης με τον σημερινό δωσιλογισμό στη Νέα Τάξη. Γενικά πάντως για να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη υιοθετούν τη ρητορική και ορισμένες πρακτικές του αναρχικού / αντιεξουσιαστικού, αλλά και του ευρύτερου αριστερού χώρου (9).
Ωστόσο, παρά την προσπάθεια για μεταμφίεση και απόκρυψη, αυτό δεν το κατορθώνουν πάντοτε. Η αχίλλειος πτέρνα τους έγκειται στο ότι αποφεύγουν επιμελώς και συστηματικά να καταδικάσουν τις ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, κάτι που τους καθιστά έκθετους και ύποπτους για προβοκατόρικη δράση. Είναι ενδεικτικό ότι στο ιστολόγιό τους οι της Αντιφασιστικής Δράσης φιλοξενούν φωνές κατεξοχήν φιλοαμερικανικές και φιλοϊμπεριαλιστικές.
Επί παραδείγματι, φωνές που υποστηρίζουν την «ανεξαρτητοποίηση» του Κοσσυφοπεδίου, κατηγορώντας όσους αντιστέκονται και στρέφονται κατά των αμερικανικών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ως ρατσιστές κατά των Αλβανών μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα (
10)! Παίρνουν γενικά θέσεις υπέρ των γεωπολιτικών επιδιώξεων των ΗΠΑ και της Τουρκίας στην περιοχή, υποστηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς τον νεο-οθωμανισμό, αναφερόμενοι π.χ. στην «απελευθέρωση» των Ιωαννίνων (11) από τους Τούρκους το 1913... Παραλείπουν επίσης να αναφερθούν στις εισβολές του τουρκικού στρατού στο Ιράκ και στη συστηματική καταπίεση των κουρδικού λαού τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας. Αποφεύγουν όμως και να καταδικάσουν -τουλάχιστον μέχρι στιγμής (Μάρτιος 2008)- την κατοχή του Ιράκ και του Αφγανιστάν από τους Αμερικανό-βρετανούς και της Παλαιστίνης από το Ισραήλ. Τυχαία άραγε;
Το κεντρικό σύνθημά τους είναι: «Θα σας τσακίσουμε!» (We will rock you!) Υμνούν συνεχώς τη βία και προτρέπουν τους πολίτες σε αυτήν (
12). Επιπλέον φακελώνουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, διατηρώντας φωτογραφίες τους και εκθέτοντάς τις στο διαδίκτυο με σκοπό τη συλλογή προσωπικών τους στοιχείων από e-ρουφιάνους (13). Γι’ αυτό αν έπρεπε να απαγορευτούν κάποιες ακραίες οργανώσεις για την αντικοινωνική τους δράση, θα έπρεπε να είναι αυτού του είδους οι οργανώσεις. Θα μπορούσαν μάλιστα κάποιοι να διωχθούν ποινικά για τις πράξεις τους -όχι για τις ιδέες τους- (π.χ. για προτροπή σε άσκηση βίας, συλλογή ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων - ηλεκτρονικό φακέλωμα, στοχοποίηση αντιπάλων, απειλές κτλ). Μολονότι φημολογείται έντονα ότι βρίσκονται υπό την σκέπη παρακρατικών μηχανισμών (ή μέσα σε αυτούς), εντούτοις τέτοιου είδους κινήσεις θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν μοχλό πίεσης εναντίον τους.
Πολλοί λοιπόν από εμάς μπαίνουν σε πονηρές σκέψεις για το ποιοι είναι αυτοί οι «αντιφασίστες», από πού χρηματοδοτούνται και ποιόν σκοπό έχουν. Άλλοι υποπτεύονται ότι πρόκειται για δοσίλογους που βρίσκονται στην υπηρεσία ξένων συμφερόντων δραστηριοποιούμενοι ως «δούρειος ίππος» στους κόλπους νεολαιΐστικων οργανώσεων, άλλοι εικάζουν ότι πρόκειται για παρασυρμένους από τη νεοταξική ιδεολογία «χρήσιμους ηλίθιους», ενώ άλλοι πιθανολογούν ότι πρόκειται για συνδυασμό και των δύο.
Εμείς δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε κάποιες από τις παραπάνω εικασίες, δεδομένου ότι δεν διαθέτουμε απτές αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Η επερχόμενη -πολιτική ή και ένοπλη- δράση των UCKάδων και στην Ελλάδα θα καταδείξει το τι πραγματικά ισχύει, αφού τότε όλοι αυτοί θ’ αναγκαστούν να πάρουν θέση. Και τότε θα φανεί εάν πρόκειται για αγνούς ιδεολόγους ή για πεμπτοφαλαγγίτες πράκτορες. Ο χρόνος θα δείξει... Σε κάθε περίπτωση αναγκαία είναι η σύμπηξη ενός παλλαϊκού - πατριωτικού μετώπου με σκοπό την αντιϊμπεριαλιστική δράση. Γιατί υπάρχει ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει: «Ένας είναι ο εχθρός: ο Ιμπεριαλισμός»!
Παραπομπές 1)Αντιναζιστική Πρωτοβουλία.
2) blog Μαύρος Κρίνος, «Ο ρόλος των antifa στη σύγχρονη καταστολή». Οι ίδιοι οι «αντιφασίστες» διακηρύσσουν: «Ξέρουμε πολύ καλά το πόσο σημαντικό είναι να μην αφήσουμε καμία φασιστική ομάδα να κατέβει στο δρόμο. Να τους τσακίσουμε τα χέρια... Ακόμα και να τους σύρουμε στα αστικά δικαστήρια, αν θέλετε. Όχι σαν εκφραστές πολιτικών απόψεων, αλλά σαν εγκληματίες», Σωκράτης Α., «Σχετικά με την καταδίκη του Πλεύρη».
3) Κώστας Αθανασίου, «Περί «αντιφασιστικής» βίας».
4) Ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου το 1941 ήταν «κακός» γιατί τον έκανε ο Χίτλερ, ενώ αντιθέτως ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου το 1999 ήταν «καλός» γιατί τον έκανε ο Κλίντον για «ανθρωπιστικούς» λόγους και μάλιστα κατά των «εθνικιστών» Σέρβων. Κυρίως όμως οι βομβαρδισμοί των γερμανικών πόλεων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Άγγλους και τους Αμερικανούς -και ιδίως αυτός της Δρέσδης όπου έχασαν τη ζωή τους 140.000 αμάχου πληθυσμού (1945)- ήταν «καλοί», γιατί στην Γερμανία υπήρχε το Άουσβιτς! «Η κρυφή γοητεία του αριστερού αντισημιτισμού».
5) Antifa Network.
6) Antifa logos, Indymedia, «Το έμβλημα της Antifa στα ελληνικά».
7) Woland-Bequemot, «Η κρυφή γοητεία του εισαγόμενου αντιγερμανισμού», Κώστας Αθανασίου, «Terminal 119: φερέφωνο του σιωνισμού και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού», περιοδικό «Ρεσάλτο», Φεβρουάριος 2008.
8) YouTube video.
9) Χαρακτηριστικό είναι το παραπλανητικό σύνθημα: «Στο αίμα θα σας πνίξουμε - Εδώ θα γίνει Κούβα»! «Κύπρος-Γερμανία: Κρίσιμες εκλογές».
10) «Η Αντιεθνικιστική Κίνηση όχι μόνο αναγνωρίζει το δικαίωμα των Κοσοβάρων στην ανεξαρτησία της χώρας τους αλλά πανηγυρίζει την ανεξαρτησία αυτή σαν ένα ισχυρό πλήγμα κατά του ελληνικού εθνικισμού... Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι το μένος κατά των Κοσοβάρων είναι μια προέκταση του μένους κατά των απανταχού Αλβανών, θεωρεί το μένος αυτό σαν προέκταση του ρατσισμού και καταγγέλλει τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις, στον βαθμό που ωρύονται κατά της νεοσύστατης δημοκρατίας, σαν πέμπτη φάλαγγα του ρατσισμού. Ενός ρατσισμού, ο οποίος μεταμφιέζεται φορώντας αντιμπεριαλιστικό μανδύα». Η Αντιεθνικιστική Κίνηση για την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου.
11) Αντιφασιστική Δράση, «Γιάννενα: Τσακίστε τα καραφλοειδή!»
12) Αντιφασιστική Δράση, «Σχετικά με την καταδίκη του Πλεύρη».
13) Αντιφασιστική Δράση, «Εθνικιστικά συλλαλητήρια στη Θεσσαλονίκη», Indymedia, «Φατσούλες».
Σημείωση: Ενάμιση μήνα αργότερα (24-3-2008) έκανε την εμφάνισή του ένα νέο ιστολόγιο με παρόμοια θεματολογία, το οποίο διαφημίζεται από την «Αντιφασιστική Δράση». Το όνομα αυτού: «Αντίφα». Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι πρόκειται για «παράρτημα» οργανώσεων που εδρεύουν στο εξωτερικό. Είναι ενδεικτικό ότι ο υπότιτλος του λογοτύπου του είναι γραμμένος στα γερμανικά (Ein weiteres tolles WordPress blog), ενώ και η διεύθυνσή του καταλήγει σε -de, κάτι που δηλώνει προφανώς ως χώρα προέλευσής της τη Γερμανία (
σχετική σύνδεση).
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 27 (Απρίλιος 2008) του μηνιαίου περιοδικού
Ρεσάλτο.
Πηγή:
http://www.e-grammes.gr/article.php?id=3169
- - - -

το κείμενο έγραψε ο anti - antifa."Ποια είναι τελικά η σχέση της antifa με τον ιμπεριαλισμό ;"Γεμίσαμε παντού αφίσες για τη Σρεμπρένιτσα, για τις σφαγές των Σέρβων και των Ελλήνων εθνικιστών, για το όνομα της «Μακεδονίας» που είναι «ποτισμένο με το αίμα της Βοσνίας» και αναρωτιόμαστε αν όλα αυτά μπορούν να έχουν σχέση με την αναρχική ιδεολογία. Ποιοι είναι αυτοί που γεμίζουν με χιλιάδες ακριβές αφίσες τους δρόμους της πρωτεύουσας ; (άσχετα με το αν δεν κατορθώνουν τελικά να μαζέψουν πάνω από 200-300 άτομα).Ποιοι είναι οι επικεφαλείς τους ; Ποιοι τους χρηματοδοτούν ;Ποιοι εν τέλει ποιοι κρύβονται από πίσω τους ;Έχει η ιδεολογία αυτή καμία σχέση με κινήματα της αριστεράς ή του ευρύτερου αναρχικού , αντιεξουσιαστικού και αυτόνομου χώρου ;
Αυτό πάντως που γνωρίζουμε είναι ότι οι αντιφάδες αναφέρονται επιλεκτικά και μονομερώς στην Σρεμπρένιτσα. Δεν ακούσαμε τίποτα ούτε για κροατικές θηριωδίες κατά την ανακατάληψη της Κράινα, ούτε για τους μουτζαχεντίν στη Βοσνία που έκαναν συλλογή κεφαλών των Σερβοβόσνιων αντιπάλων τους, ούτε για τους Αλβανούς UCKάδες που αιχμαλώτιζαν Σέρβους αμάχους, τους αφαιρούσαν χωρίς αναισθητικό τα νεφρά τους ( και τους σκότωναν ) και στη συνέχεια τα προωθούσαν στην παράνομη αγορά ανθρωπίνων οργάνων.Γιατί άραγε ; Γιατί δηλαδή καταδικάζουν μονομερώς τις όποιες ακρότητες διέπραξαν οι Σέρβοι και για τις σφαγές των άλλων εμπολέμων της πρώην Γιουγκοσλαβίας σιωπούν επιδεικτικά; Γι’ αυτούς δεν θα κάνουν καμία «διαδήλωση μνήμης» ; Η ζωή κάποιων έχει μεγαλύτερη αξία από εκείνη κάποιων άλλων ; Εάν αυτό δεν είναι ρατσισμός , τότε τι είναι ;Ένα άλλο ερώτημα επίσης αιωρείται και χρήζει απάντησης από τους αντιφάδες, το οποίο και αποφεύγουν επιμελώς να απαντήσουν. Ποια είναι η θέση τους έναντι των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία το 1999 ; Οι ίδιοι τότε - είτε ως συλλογικότητες είτε ως μεμονωμένα άτομα - συμμετείχαν στα συλλαλητήρια που έγιναν σε όλη την Ελλάδα με πρωτοβουλία αριστερών οργανώσεων ; Ή κάθονταν στον καναπέ τους ; Ή μήπως η θέα των Αλβανών που ανέμιζαν λάβαρα του UCK και αμερικάνικες σημαίες στην Ομόνοια, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ των βομβαρδισμών, τους ηδόνιζε ; Εν τέλει , αυτές τις ημέρες γιορτάσαμε την επέτειο του Πολυτεχνείου. H antifa συμμετείχε στην πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία ( έστω για το «ξεκάρφωμα» ) ή μήπως διάκειται αρνητικά γιατί θεωρεί ότι η πορεία αυτή έχει έναν αντιμπεριαλιστικό χαρακτήρα ; Έχει ποτέ καταλήξει πορεία της antifa στην αμερικάνικη πρεσβεία ;
Έχουμε όμως και άλλα ερωτήματα να θέσουμε :Ποια είναι οι σχέση τους με τις υπόπτου προελεύσεως και χαρακτήρα «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την ανατολική Ευρώπη ως δούρειος ίππος της Νέας Τάξης; Ποιά είναι η σχέση τους με τη φιλοσιωνιστική antifa της Γερμανίας; Πως συμβαίνει να έχουν ακριβώς τις ίδιες θέσεις αναφορικά με το γιουγκοσλαβικό, το μακεδονικό, αλλά και με σειρά άλλων ζητημάτων με τη γνωστή πρακτόρικη ιστοσελίδα “bulgarmak” ;βλέπε εδώ :
http://www.bulgarmak.org/srebrenica.htmhttp://www.bulgarmak.org/bondsteel.htmΑυτή η «ταύτιση απόψεων» είναι απαραιτήτως συμπτωματική ; Το ίδιο ισχύει και με την «σύμπτωση απόψεων» με τον «πατριάρχη» του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας , Ανδρέα Ανδριανόπουλο ;βλέπε εδώ :http://groups.yahoo.com/group/greekhr/message/4706 Και για ποιο λόγο το φιλελεύθερο ιστολόγιο “Left Liberal Synthesis” διαφήμιζε την αντισερβική πορεία της Αntifa στις 18 Οκτωβρίου , γράφοντας μάλιστα ότι «τα ανακλαστικά της Antifa είναι τρομερά» και ότι « αξίζουν μπράβο στους ακτιβιστές του Antifa , για την πρωτοβουλία τους » ;βλέπε εδώ :
http://leftliberalsynthesis.blogspot.com/2008/10/antifa-18-1830-srebrenitsa.html .Ποια σχέση μπορεί να έχει ο νεοφιλελευθερισμός με υποτιθέμενους κοινωνικούς αγωνιστές ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση; Γιατί τόση εμμονή από την πλευρά της antifa στη δαιμονοποίηση των εχθρών των ΗΠΑ , Σέρβων ; Εμείς απλώς θέτουμε κάποια ερωτήματα.Ο νοών νοείτω ..
Αυτά που έχουμε εμείς να πούμε από την πλευρά μας είναι τα εξής :H antifa είναι ένα πολιτικό ρεύμα που στοχεύει -σύμφωνα με τα λεγόμενα των οπαδών της- στην καταπολέμηση του φασισμού και του ρατσισμού. «Μητρόπολή» της θεωρείται η μεταπολεμική Γερμανία και σύμφωνα με πολλούς δημιουργήθηκε για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του Ισραήλ. Σε παρόμοιο μήκος κύματος φαίνεται ότι κινούνται και «μη κυβερνητικές» οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο πρώην ανατολικό μπλοκ, χρηματοδοτούμενες από τη Δύση.Στην Ελλάδα υπάρχει πλειάδα antifa πυρήνων ( ή συμμοριών αν προτιμάτε ) , που συμμετέχουν μεταξύ άλλων σε τραμπουκικές ενέργειες τρομοκράτησης όσων δεν συμφωνούν με τις απόψεις τους. Δεν έχουν όλες οι antifa οργανώσεις 100% ταύτιση θέσεων ( έχουν κάποτε και εσωτερικές αντιπαραθέσεις ) , ωστόσο διαθέτουν κάποια κοινά μεταξύ τους χαρακτηριστικά:· Είναι φανατικοί εχθροί των εθνικών κρατών και ένθερμοι υποστηρικτές της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
· Είναι θιασώτες της «ευρωπαϊκότητας» και του «πολιτικά ορθού» και υπέρμαχοι της υπεροχής του «πολιτισμένου» δυτικού κόσμου έναντι των «κακών» Ρώσων και Σέρβων ( ή σε ορισμένες περιπτώσεις και κατά των «τρομοκρατών» Ιρανών και Παλαιστινίων).
· «Κολλούν» εσκεμμένα την «στάμπα» του «φασίστα» σε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες πατριώτες , λες και το ν’ αγαπάς τον τόπο σου είναι ρετσινιά.
· Πιστεύουν στην παγκόσμια καθολικότητα των «ευρωπαϊκών αξιών» και προσπαθούν να τις εξαγάγουν, να τις «μεταλαμπαδεύσουν» και να τις επιβάλουν του σε όλο τον κόσμο, υπό μία νέα μορφή «πολιτισμικής και ιδεολογικής αποικιοκρατίας».· Επικροτούν και δικαιολογούν την επιλεκτική χρήση βίας από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με σκοπό τη συλλογική «τιμωρία» ορισμένων μη «πολιτικά ορθών» λαών (π.χ. ο «καλός» βομβαρδισμός της Σερβίας το 1999).
· Υπερασπίζονται τους απανταχού Εβραίους (ορισμένοι και το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ), με πρόσχημα την καταπολέμηση του «αντισημιτισμού» ( εδώ δεν τολμούν, τουλάχιστον προς το παρόν, να σηκώσουν ισραηλινές σημαίες για ευνόητους λόγους ).· Υποστηρίζουν κάποιους συγκεκριμένους εθνικισμούς ( αλβανικό , μουσουλμανικό βοσνιακό , σλαβομακεδονικό / βουλγαρικό) έναντι άλλων ( ελληνικού , σερβικού , ρωσικού ).· Παίρνουν ανοιχτά το μέρος των ιστορικών εχθρών του Ελληνισμού και συμπεριφέρονται αντικοινωνικά, με σκοπό να προκαλέσουν το λαϊκό αίσθημα (χαρακτηρισμοί όπως «νοικοκυραίοι μικροαστοί», «είμαστε Τούρκοι, Αλβανοί, προδότες κτλ», «είμαστε όλοι ομοφυλόφιλοι» κτλ).· Είναι ελιτιστές και νιώθουν απέχθεια για τη λαϊκή πλειοψηφία και μίσος για την κοινωνία στην οποία ζουν.· Είναι ατομικιστές και νιώθουν ευχαρίστηση όταν προκαλούν το κοινό αίσθημα.
· Είναι φιλοαμερικάνοι και φιλοευρωπαΪστές και οπαδοί του ιμπεριαλισμού, όπως αποδεικνύεται από την κατεύθυνση προς την οποία κινείται η όλη πολιτική τους δραστηριότητα.
Οι αντιφάδες λοιπόν δεν είναι ούτε αντιεξουσιαστές, ούτε επαναστάτες, ούτε αναρχικοί. Μπορεί αυτή η «μόδα» να προήλθε από μία μετάλλαξη βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα του αναρχικού χώρου, όμως σήμερα κάθε άλλο παρά έχει σχέση με την αναρχική ιδεολογία. Απλά καπηλεύονται τα αναρχικά σύμβολα και χρησιμοποιούν την αναρχική ρητορική για να «θολώσουν τα νερά».Έχουμε ουσιαστικά να κάνουμε με μεταμφιεσμένους σε «αναρχικούς» έμμισθους πράκτορες που συμπαρασύρουν πολύ περισσότερους απληροφόρητους ή αφελείς προς ελεγχόμενες από τους ιδίους οδούς, τις οποίες και έχουν προ πολλού διαμορφώσει.Είναι λακέδες των ιμπεριαλιστών , είναι οι «Σαακασβίλι» της Ελλάδας , είτε εκούσια είτε ακούσια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και προκαλούμε όποιον θεωρεί ότι όσα γράφουμε δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια , να μας διαψεύσει με επιχειρήματα. Ιδού η Ρόδος , ιδού και το πήδημα.
Πηγή:
http://mavroskrinos.blogspot.com/

Η τουρκική επιθετικότητα στη γραμμή Αθήνας-Λευκωσίας


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Για την εφημερίδα μας συνιστά τιμή και χρήσιμη εμπειρία να υποκαθιστά την κυπριακή ή ελλαδική διπλωματία ή τα αντίστοιχα Υπουργεία Τύπου. Ελπίζουμε ότι κάνουμε καλά αυτή τη δουλειά. (Δυστυχώς δεν έχουμε μέσα να υποκαταστήσουμε τα Υπουργεία ‘Αμυνας). Βασικά όμως νομίζουμε προτιμότερο να ασχολούνται περισσότερο με τη δουλειά τους οι αρμόδιοι και εμείς να περιοριστούμε στη δική μας. Ας εξηγηθούμε όμως:
Στις 13.11 το τουρκικό ναυτικό (και η αεροπορία με βυθίσεις αεροσκαφών) προέβη σε σοβαρότατη πράξη διεθνούς πειρατείας, αναγκάζοντας νορβηγικό πλοίο, που εκτελούσε έρευνες για λογαριασμό της Λευκωσίας νοτιοδυτικά της Πάφου, σε περιοχή που δεν θα μπορούσε να είναι κατά κανένα τρόπο αντικείμενο τουρκικής ή τουρκοκυπριακής διεκδίκησης, να επιστρέψει στο λιμάνι. Επρόκειτο για τη σοβαρότερη στρατιωτική πρόκληση της Τουρκίας στην...Κύπρο εδώ και δεκαετίες. Την ακολούθησε τις επόμενες μέρες ελληνοτουρκική αντιπαράθεση κοντά στο Καστελλόριζο, που συνδέει Ελλάδα-Κύπρο και όπου, νορβηγικό σκάφος, υπό την προστασία τουρκικού πολεμικού, πραγματοποίησε έρευνες σε ελληνική περιοχή.
Θα περίμενε κανένας το θύμα της πρωτοφανούς ενέργειας, η Κυπριακή Δημοκρατία, αν μη τι άλλο να χαλάσει τον κόσμο, καταδικάζοντας με τον εντονότερο τρόπο την Τουρκία και ζητώντας από την ΕΕ την έμπρακτη εκδήλωση ενωσιακής αλληλεγγύης. Το ίδιο όφειλε και η κυβέρνηση της Ελλάδας, εγγυήτριας δύναμης της Κύπρου και συνδεόμενης θεωρητικά μαζί της, με το ενιαίο αμυντικό δόγμα! Αντ’ αυτού, επί δεκαήμερο η Λευκωσία απέκρυπτε το γεγονός από την κυπριακή και παγκόσμια κοινή γνώμη, αλλά και τους αρχηγούς ακόμη των «συγκυβερνώντων» κυπριακών κομμάτων, αποφεύγοντας οποιαδήποτε δημόσια κριτική της Τουρκίας. ‘Ισως θα το απέκρυπτε ακόμα, αν η εφημερίδα μας δεν επεσήμανε πρωτοσέλιδα, στις 22/11 την πρόκληση στην Πάφο και δεν γίνονταν ανάλογα δημοσιεύματα από τον Κώστα Βενιζέλο στον «Φιλελεύθερο» και τον Λάζαρο Μαύρο στη «Σημερινή». Λίγες ώρες μετά την έκδοση του «Κ.τ.Ε.» αναγκάστηκε η Λευκωσία να κοινοποιήσει το επεισόδιο, δίνοντας στη δημοσιότητα, δια του ΑΠΕ, επιστολή διαμαρτυρίας του Προέδρου Χριστόφια προς τον κ. Μπαν Κι Μουν. (Ως γνωστόν, ο ΓΓ του ΟΗΕ είναι περισσότερο εξαρτημένος από το Σταίητ Ντηπάρτμεντ, ακόμα και από τον προκάτοχό του Κόφι Ανάν, όσο για τις επιστολές που του στέλνονται, διπλωμάτες στη Νέα Υόρκη μιλάνε περιπαικτικά για το μεγάλο «σκουπιδοφάγο» του). Η επιστολή Χριστόφια και τα διαβήματα προς τις ευρωπαϊκές χώρες ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει η Κύπρος.
Δύο μέρες αργότερα, οι Κύπριοι αρμόδιοι στον «Πολίτη», δημοσιογραφική «ναυαρχίδα» του σχεδίου Ανάν, όλες τις λεπτομέρειες της πρόκλησης. Χρειάστηκε ακόμα μία μέρα και ένα επιπλέον επεισόδιο για να κάνει ο Κύπριος Πρόεδρος δημόσια αποδοκιμαστική δήλωση (25.11). Ο κ. Χριστόφιας φρόντισε, προφανώς για να συντηρήσει πάση θυσία το «καλό κλίμα», να «αθωώσει» προκαταβολικά τον Ταλάτ, διαχωρίζοντάς τον από την Τουρκία και υπογραμμίζοντας ότι δεν αποφασίζει αυτός τη δράση του ναυτικού της. Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης ελάχιστη ευγνωμοσύνη επέδειξε προς τον Ελληνοκύπριο «σύντροφό» του, σπεύδοντας να καταδικάσει τις έρευνες της Λευκωσίας και δικαιολογώντας, εμμέσως πλην σαφώς, τις τουρκικές ενέργειες.
Οι τουρκικές προκλήσεις σε Πάφο-Καστελλόριζο αξιολογούνται ακόμα πιο σοβαρά από διπλωματικούς αναλυτές, γιατί σημειώθηκαν σε περίοδο που η ελληνοκυπριακή πλευρά εξάντλησε στις διαπραγματεύσεις όλα τα περιθώρια (κατά τους επικριτές της μάλιστα τα υπερέβη) ευλόγων υποχωρήσεων. Αθήνα και Λευκωσία δηλώνουν σε όλους τους τόνους την υποστήριξή τους προς την ενταξιακή πορεία της γείτονος, ενώ Ελλάδα και Κύπρος δεν έπραξαν τίποτα για να εμποδίσουν την Τουρκία, χώρα που κατέχει τη μισή Κύπρο και δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ, να εκλεγεί μέλος του οργάνου! (Δύο υπομνήματα συνέταξαν Κύπριοι διπλωμάτες προς την πολιτική ηγεσία για τρόπους αντιμετώπισης. Καμμία από τις προτάσεις τους δεν ελήφθη υπόψιν και η Λευκωσία δεν έδωσε συνέχεια σε κρούσεις κρατών που ήθελαν συμμαχία μαζί της. Οσο για την Αθήνα, από την εποχή της «προσέγγισης» είδε με θετικό μάτι τη συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας στον ΟΗΕ!). Αυτά τα ανοίγματα και οι χειρονομίες καλής θέλησης προς την ‘Αγκυρα στην πράξη δεν απέδωσαν παρά διαπραγματευτική σκλήρυνση και πολεμικές προκλήσεις!
Ακόμα μια φορά, τα επεισόδια σε Πάφο-Καστελλόριζο υπογράμμισαν τη διαχρονική αδυναμία ελληνικού και κυπριακού πολιτικού συστήματος και κράτους να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά τις σχέσεις με την Τουρκία και τα όντως δυσάρεστα προβλήματα που αυτή θέτει στον ελληνικό χώρο, που δεν μπορεί να διαπραγματευθεί σοβαρή ειρήνη και τρέμει τον πόλεμο. Στην καλύτερη περίπτωση τα δύο κράτη καταφέρνουν να «αγοράζουν» χρόνο και ηρεμία και οι πολιτικοί μας να προγραμματίζουν έως τις επόμενες δημοτικές ή άλλες εκλογές.
Η διπλή πρόκληση της ‘Αγκυρας εντάσσεται στην πάγια τουρκική στρατηγική δεκαετιών να αμφισβητεί έμπρακτα τα ελληνικά δικαιώματα και ειδικά αυτά που απορρέουν από την κυριαρχία στα νησιά, επί της υφαλοκρηπίδος και των εν γένει οικονομικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και να αμφισβητεί την ίδια τη νομιμότητα της ύπαρξης ανεξάρτητου, κυρίαρχου κυπριακού κράτους (!), συνεπής στη μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν όμως εντάσσεται σε πάγια στρατηγική, η στρατιωτική πρόκληση, μια κλασική έκδοση «πολιτικής κανονιοφόρων», στη δεδομένη συγκυρία, εξυπηρετεί και άλλες στρατηγικές:
- να δοκιμάσει και «διεμβολίσει» το ενιαίο αμυντικό δόγμα, προειδοποιώντας την μεν Ελλάδα να μην το «παρακάνει» στο κυπριακό, τη δε Κύπρο να μη σκέφτεται ότι μπορεί να έχει την έμπρακτη συμπαράσταση της Αθήνας (ελληνικά σκάφη και αεροσκάφη δεν εμφανίσθηκαν καν στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, όπου έχουν παύσει εδώ και χρόνια να εκτελούν ασκήσεις, ενώ στο Καστελλόριζο εστάλη ο «Πολεμιστής» ένα πολύ υποδεέστερο της τουρκικής φρεγάτας πλοίο. Να σημειωθεί επίσης ότι η Λευκωσία δεν ειδοποίησε την Αθήνα για την έξοδο του νορβηγικού σκάφους)
- να εμποδίσει την Κύπρο να προχωρήσει σε εκμετάλλευση πετρελαίων της, αλλά και να υπογραμμίσει, manu militari, τις θέσεις της για το θέμα του εναέριου χώρου και των θαλάσσιων δικαιωμάτων της νέας Κύπρου (ένα από τα λίγα σημεία στα οποία ο κ. Χριστόφιας είναι πολύ σταθερός στις διαπραγματευσεις, είναι στη διεκδίκηση ελέγχου του θαλασσίου και εναερίου χώρου από την κεντρική κυβέρνηση του νησιού, κάτι στο οποίο αντιδρά έντονα ο Ταλάτ. ‘Οπως λέει κάπως περιπαικτικά Κύπριος πολιτικός, «στα ζητήματα του κράτους μπορεί να κάνει σκόντο, στα ζητήματα της περιουσίας όμως είναι βράχος»).
- να υποδείξει εμπράκτως, σε Αθήνα και Λευκωσία, ότι πρέπει να επιδείξουν περισσότερη διαλλακτικότητα στις συνομιλίες για το κυπριακό, αποδεχόμενες μια ελαφρώς παραλλαγμένη μορφή του απορριφθέντος σχεδίου Ανάν.


Το παρασκήνιο: Διαπραγματεύσεις και προκλήσεις στο τρίγωνο Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος
Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου, τα τελευταία χρόνια, άνοιξε την «όρεξη» για ενδεχόμενα αναξιοποίητα κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου, όπως αυτά που φαίνεται ότι υπάρχουν στα ανοιχτά της Κύπρου. Η προηγούμενη κυπριακή κυβέρνηση, κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων που της παρέχει το διεθνές δίκαιο, επεχείρησε και κατάφερε να συνάψει συμφωνίες οριοθέτησης οικονομικής ζώνης αποκλειστικής εκμετάλλευσης στη Μεσόγειο με την Αίγυπτο και τον Λίβανο, εξοργίζοντας την Τουρκία, που αντέδρασε όμως καθυστερημένα και αναποτελεσματικά. Η αποκλειστική οικονομική ζώνη συμπαρασύρει και τα δικαιώματα επίθ της υφαλοκρηπίδας επί ρηχών θαλασσών, όπως είναι η Μεσόγειος στις περιοχές που ενδιαφέρουν.
Εκ των υστέρων, το τουρκικό ναυτικό έκανε την εμφάνισή του ανοιχτά της Λεμεσσού, επιχειρώντας να εκφοβίσει σκάφη που έκαναν έρευνες (με τρόπο όμως λιγότερο έντονο από ότι στην πρόσφατη περίπτωση της Πάφου). Αντιδρώντας στις τουρκικές προκλήσεις, η Λευκωσία έθεσε βέτο στο άνοιγμα του κεφαλαίου για την ενέργεια των ενταξιακών της Τουρκίας και στην αμυντική συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας. Με τη Συρία οι διαπραγματεύσεις δεν κατέληξαν σε συμφωνία λόγω τουρκικής αντίδρασης και με το Ισραήλ γιατί δεν θέλει να καθορίσει τα σύνορά του, υπήρξε όμως και με τους δύο αμοιβαία κατανόηση για τα αποδεκτά όρια οικονομικών ζωνών.
Η Αθήνα δεν θέλησε να βοηθήσει τον εαυτό της και την Κύπρο, καθορίζοντας τα όρια της δικής της ζώνης με την κυπριακή, γιατί εκτίμησε ότι μια τέτοια ενέργεια θα οδηγούσε σε «μπλεξίματα» με την ‘Αγκυρα. Εκ των υστέρων όμως «ζήλεψε» και προσπάθησε να μιμηθεί την Κύπρο, ελπίζοντας ότι θα αντιμετωπίσει τα ελληνοτουρκικά δια της «τεθλασμένης», διευθετώντας δηλ. τα όρια της ελληνικής οικονομικής ζώνης και δημιουργώντας «προηγούμενο» με την Τουρκία. Διπλωμάτες εκτιμούν ότι η προσπάθεια ήταν ούτως ή άλλως αφελής, γιατί η ‘Αγκυρα έχει αποδείξει ότι γράφει στα παλαιότερα των υποδηματων της όλα τα ασύμφορα «προηγούμενα». Επιπλέον όμως η προσπάθεια απεδείχθη ατελέσφορη, γιατί δεν έγινε δυνατή η οριοθέτηση της οικονομικής ζώνης ούτε με τη Λιβύη (που ζητούσε τον «ουρανό με τα άστρα»), ούτε με την Αίγυπτο.
Το θέμα ανετέθη στον κ. Ξύδα, προϊστάμενο της αρμόδιας για θέματα ΟΗΕ Δ1 Διεύθυνσης του ΥΠΕΞ (και έκτοτε τοποθετηθέντα στη σημαντικότερη θέση ‘Ελληνα Πρέσβη στην ‘Αγκυρα). Ο κ. Ξύδας κινήθηκε χωρίς συντονισμό με την αρμόδια για τα ελληνοτουρκικά Διεύθυνση και χωρίς να εμπλέξει τη Νομική Υπηρεσία. Οι Αιγύπτιοι διπλωμάτες αρχικά έκαναν περίπου τον «χαζό», αρνήθηκαν μάλιστα σε μια περίπτωση να παραλάβουν καν τους χάρτες-προτάσεις της ελληνικής πλευράς, περιοριζόμενοι τελικά να παραλάβουν φωτοτυπίες. Εξήγησαν στους ‘Ελληνες ότι δεν έχουν αντίρρηση στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αρκεί όμως να περιοριστεί δυτικά του ανατολικού άκρου της Κρήτης, ώστε να μη δημιουργηθεί πρόβλημα με την Τουρκία λόγω Καστελλόριζου, στο οποίο η ‘Αγκυρα δεν αναγνωρίζει δικαιώματα, ακυρώνοντας έτσι τον βασικό λόγο και κίνητρο της Αθήνας. Τελικά, ο κ. Καραμανλής έθεσε το θέμα στον κ. Μουμπάρακ κατά τη συνάντησή τους προι έτους περίπου, που με τη σειρά του ζήτησε από τις ελληνικές τράπεζες να κάνουν μια σοβαρή πρόταση εξαγοράς της «Banque du Caire”. ‘Εκτοτε το θέμα παραμένει εκκρεμές.
Τρεις μέρες αργότερα, και ενώ η Τουρκία είχε επαναλάβει την κατά του νορβηγικού πλοίου ενέργειά της, ο ίδιος ο Πρόεδρος προέβη σε δημόσιες δηλώσεις αποδοκιμασίας, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι «άλλο Ταλάτ και άλλο Τουρκία». Ο ίδιος ο Ταλάτ βέβαια είχε άλλη άποψη, γι αυτό και διαμαρτυρήθηκε για τις έρευνες, δικαιολογώντας, εμμέσως πλην σαφώς, τις ενέργειες του τουρκικού ναυτικού.

Τουρκία, ένα μόνιμο πρόβλημα για τη διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα


του Σάββα Καλεντερίδη
Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να χαρακτηριστεί η Τουρκία με το χαρακτηρισμό του τίτλου, ότι είναι δηλαδή "Ένα μόνιμο πρόβλημα για τη διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα".
Για να μην αναφερθούμε στις Γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Ανατολής, στην εθνοκάθαρση των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου και στην καταπίεση και αιματηρή αντιμετώπιση των Κούρδων, όλα αυτά ενέργειες που παραβίασαν βάναυσα το διεθνές δίκαιο και προκάλεσαν μια δραματική ανισορροπία, που αποτελεί μονίμως την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή, η Τουρκία, ακόμα ως μέλος του ΝΑΤΟ και ως υποψήφιο προς ένταξη μέλος της Ε.Ε., συνεχίζει να...παραβλέπει και να παραβιάζει σε μόνιμη βάση το διεθνές δίκαιο και να αποτελεί μια μόνιμη πηγή προκλήσεων, ανωμαλίας και αστάθειας.
Επίσης, εκτός από τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου, το casus belli εναντίον της Ελλάδος, τις παραβιάσεις στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Πόλης και την προβοκατόρικη πολιτική της στη Θράκη, τελευταίες ενέργειες της Τουρκίας που δικαιολογούν το χαρακτηρισμό του τίτλου, είναι η αποστολή για έρευνες ναυλωμένου νορβηγικού ερευνητικού σκάφους υπό τη συνοδεία πολεμικής φρεγάτας εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ανοικτά του Καστελορίζου και η παρενόχληση από τουρκική φρεγάτα και από αεροσκάφος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας επίσης νορβηγικού ερευνητικού σκάφους, ναυλωμένο από την κυβέρνηση της Κύπρου, που διεξήγαγε έρευνες ανοικτά της Πάφου, σε περιοχή που ανήκει αδιαμφισβήτητα στην υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η αποσταθεροποιητική δράση της Τουρκίας στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου δεν περιορίζεται στα παραπάνω. Με βάση το άρθρο της Ζεϊνέπ Γκιουρτζανλί (ακολουθεί μεταφρασμένο), που έχει πολύ καλές πηγές στο τουρκικό υπουργείο εξωτερικών και στο ΓΕΕΘΑ, η Τουρκία, για να ακυρώσει στην πράξη το νόμιμο δικαίωμα των χωρών της ΝΑ Μεσογείου να οριοθετήσουν την υφαλοκρηπίδα και τα μεταξύ τους όρια της ΑΟΖ, αμφισβητεί το διεθνές δίκαιο και προσπαθεί, πότε με την απειλή φρεγατών και αεροπλάνων και πότε με την άσκηση διπλωματικής και πολιτικής πίεσης σε γειτονικές της χώρες (Συρία), να ακυρώσει το διεθνές δίκαιο και να επιβάλει το δικό της δίκαιο, που πηγάζει από τον ετσιθελισμό και την αλαζονεία της Άγκυρας.
Να σημειωθεί ότι η Άγκυρα, στη στάση της αυτή, έχει ως φυσικούς της συμμάχους τις ΗΠΑ (οι απαράδεκτες αναφορές σε Ιμια/Καρντάκ, του εξαιρετικά ανάγωγου αμερικανού αξιωματούχου Ντάνιελ Φριντ και η πολιτική ίσων αποστάσεων που τηρεί η Ουάσιγκτον, μας επιτρέπει να πούμε κάτι τέτοιο) και το Ισραήλ, το οποίο επίσης τηρεί επιφυλακτική, αν όχι αρνητική, στάση, στο ίδιο ζήτημα.
Ακολουθεί το άρθρο της Γκιουρτζανλί, που κατά την άποψή μας αποτελεί μνημείο της τουρκικής προκλητικότητας και έλλειψης σεβασμού απέναντι στο διεθνές δίκαιο και τα δικαιώματα των χωρών της περιοχής.

H Mεσόγειος θερμαίνεται, οι Ρωμιοί δεν το βάζουν κάτω
Της Ζεϊνέπ Γκιουρτζανλί
Οι ενστάσεις, ακόμα και οι απειλές της Τουρκίας δεν έπιασαν τόπο.
Οι Ρωμιοί της Κύπρου δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν τις προσπάθειες και τις έρευνες πετρελαίου στα ύδατα της Μεσογείου των οποίων η κυριαρχία είναι αμφισβητούμενη.
Η Τουρκία, για να σπάσει το ηθικό και να αποτρέψει τους Ρωμιούς από την υλοποίηση των σχεδίων τους, έστειλε τον προηγούμενο μήνα μια φρεγάτα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού δίπλα σε ένα νορβηγικό πλοίο που είχαν ενοικιάσει οι Ρωμιοί και έκανε έρευνες στη Μεσόγειο, για να δώσουν το μήνυμα ότι "η περιοχή αυτή κάπου ανήκει".
Όμως η Ρωμέικη Διοίκηση έδειξε ότι όχι μόνο δεν "έλαβε το μήνυμα" της Άγκυρας, αλλά έκανε ένα βήμα παραπέρα.
Οι Ρωμιοί συμφώνησαν με τη Συρία "για τη συνεργασία στις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο". Ο Ρωμιός υπουργός εμπορίου, Αντώνης Πασχαλίδης, ανακοίνωσε ότι "πολύ σύντομα πρόκειται να υπογραφεί συμφωνία με την κυβέρνηση της Συρίας για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δυο χωρών".
Μετά από την επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Ελληνοκυπριακή Διοίκηση ο υπουργός πετρελαίων της Συρίας, Sufyan Al Alao και μετά τις σχετικές συζητήσεις δήλωσε:
"Πιστεύω ότι στη Μεσόγειο θα βρεθούν πολύ καλά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου".
Στο παρελθόν οι Ρωμιοί υπέγραψαν παρόμοιες συμφωνίες με την Αίγυπτο και το Λίβανο, γεγονός που προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση της Άγκυρας.
Η Τουρκία υπερασπίζεται τη θέση ότι λόγω των συνεχιζόμενων διαφωνιών, δεν μπορεί να γίνουν διμερείς συμφωνίες για την οριοθέτηση των ΑΟΖ στη Μεσόγειο.
Οι διαφωνίες στη Μεσόγειο δεν περιορίζονται στην μή αναγνώριση της Ρωμέικης Διοίκησης από την Τουρκία. (Σύμφωνα με την άποψη της Άγκυρας) τα προβλήματα που υφίστανται μεταξύ Ισραήλ, Λιβάνου και Συρίας και το Παλαιστινικαό, που συνεχίζει να παραμένει άλυτο, αποτελούν σοβάρά εμπόδια στο ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοπκρηπίδας της ΝΑ Μεσογείου.
Παρ' όλα αυτά, οι Ρωμιοί, υπογράφοντας διμερείς συμφωνίες με τις χώρες της ΝΑ Μεσογείου προσπαθεί να δημιουρήσει "τις δικές της Αποκλεστικές Οικονομικές Ζώνες".
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις συμφωνίες αυτές. Στην περίπτωση δε που οι Ρωμιοί, στηριζόμενοι σε αυτές τις συμφωνίες, αποπειραθούν να κάνουν εξορύξεις πετρελαίου, τότε η "Μεσόγειος θα πάρει φωτιά", όπως δηλώσουν κατά καιρούς Τούρκοι υψηλόβαθμοι αρμόδιοι.

Σκιά στις σχέσεις Τουρκίας-Συρίας
Η απόφαση της Συρίας να καθήσει στο τραπέζι των συνομιλιών με του Ρωμιούς για την οριοθέτηση της ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο, παρά τις αλεπάλληλλες προειδοποιήσεις της Τουρκίας, έχει προκαλέσει μεγάλη δυσφορία στην Άγκυρα.
Η Τουρκία ετοιμάζεται να επιδώσει διάβημα στη Συρία για το θέμα αυτό. Με το διάβημα η Τουρκία, υπενθυμίζοντας τα "προβλήματα" που υπάρχουν στη Μεσόγειο, θα ζητήσει από τη Συρία να μην υπογράψει μια τέτοια συμφωνία (με την Κύπρο).
ΠΗΓΗ: ΧΟΥΡΡΙΕΤ
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης

«Πρόεδρος-βιτρίνα» ο Ομπάμα!


Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους δεν φαντάζονταν τα εξήντα εκατομμύρια Αμερικανοί που τον ψήφισαν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα θα έδειχνε τόσο μεγάλη περιφρόνηση προς τον πόθο τους για «Αλλαγή» και ότι θα σχημάτιζε μια κυβέρνηση αποτελούμενη αποκλειστικά από ανθρώπους που πρεσβεύουν τα εντελώς αντίθετα από όσα ο ίδιος υποσχόταν προεκλογικά. Ούτε ένας -μα κυριολεκτικά ούτε ένας!- προοδευτικός Δημοκρατικός δεν συμπεριλαμβάνεται στους υπουργούς που έχει ανακοινώσει και ήδη έχει καλύψει όλα τα σημαντικά πόστα. Αυτά που απομένουν είναι άνευ σημασίας. Οι επιλογές του είναι ανατριχιαστικές. Ο ίδιος δήλωνε ότι ήταν αντίθετος στον πόλεμο για την υποδούλωση του Ιράκ, αλλά παρέδωσε ήδη το Πεντάγωνο στον υπουργό Αμυνας που διόρισε ο... Τζορτζ Μπους, στον... Ρεπουμπλικανό (!) Ρόμπερτ Γκέιτς, φανατικό υποστηρικτή της κατοχής του Ιράκ, φυσικά. Σαν να μην έφτανε αυτό το πολιτικό έγκλημα, διόρισε και σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας τον απόστρατο στρατηγό των πεζοναυτών και πρώην διοικητή του ΝΑΤΟ Τζέιμς Τζόουνς, άλλο γνωστό «γεράκι» που δεν ανήκει καν ούτε αυτός στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ολο το υπουργείο Αμυνας δηλαδή παραδόθηκε στους μηχανισμούς που έχουν στήσει ο Τσένι, ο Ράμσφελντ, ο Γούλφοβιτς και όλα τα αιμοσταγή νεοσυντηρητικά στοιχεία των κυβερνήσεων Μπους. Παρέμεινε «άβατο» για τους Δημοκρατικούς.
Φρίκη προκάλεσε και η επιλογή από τον Ομπάμα της Χίλαρι Κλίντον για τη θέση της υπουργού Εξωτερικών. Ως αφοσιωμένη σύμμαχος του Αμερικανοεβραϊκού λόμπι, η Χίλαρι όχι μόνο είναι φανατικά υπέρ της κατοχής του Ιράκ, αλλά είναι αυτή επιπλέον που απείλησε να «εξαφανίσει» το Ιράν με πυρηνικά όπλα, τη στιγμή που ο Ομπάμα υποτίθεται ότι τασσόταν υπέρ του διαλόγου με την Τεχεράνη!

Οικτρά διαψεύστηκαν και οι ελπίδες που είχαν γεννήσει προεκλογικές τοποθετήσεις του Ομπάμα περί μιας πιο ισορροπημένης πολιτικής του στο Μεσανατολικό. Από εκεί που υποτίθεται ότι υπήρχαν «κίνδυνοι φιλοπαλαιστινιακής εκτροπής» της πολιτικής του προέδρου Ομπάμα, αυτός το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να διορίσει προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, θέση εξαιρετικής σημασίας στις ΗΠΑ, τον Εμάνιουελ Ραμ, έναν ακραίο και σκληρό Αμερικανοεβραίο, φανατικό σιωνιστή εκ πεποιθήσεως που πήγε οικειοθελώς και υπηρέτησε στον ισραηλινό στρατό χωρίς να έχει καμία υποχρέωση.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας είναι πλέον βέβαιο με τους διορισμούς αυτούς ότι εξουδετερώθηκε ακόμη και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ότι θα πάμε σε μια εξωτερική αμερικανική πολιτική εξίσου επιθετική με εκείνη του Μπους, χωρίς τις φραστικές ακρότητες των Τσένι, Ράμσφελντ και Γούλφοβιτς, τους οποίους θα αντικαταστήσουν οι εξίσου πολεμοκάπηλοι Χίλαρι Κλίντον, Ρόμπερτ Γκέιτς και Τζέιμς Τζόουνς. Δυστυχώς, ο πλανήτης ολόκληρος που είχε ελπίδες για καλύτερες μέρες μετά τη νίκη του Ομπάμα, δεν έχει να ελπίσει τίποτα πλέον. Το παραμύθι τελείωσε.

Μόνο σε ζητωκραυγές δεν ξέσπασε η Κοντολίζα Ράις που θα την αντικαταστήσει η Χίλαρι Κλίντον, αλλά οι επευφημίες της έδειξαν τον άκρατο ενθουσιασμό της: «Η Χίλαρι μου αρέσει πολύ, έχει εργαστεί σκληρά γι αυτή τη χώρα και θα φέρει τρομερή ενέργεια, εξυπνάδα και τεχνογνωσία στο υπουργείο Εξωτερικών!» δήλωσε χαρακτηριστικά η Ράις μόλις επισημοποιήθηκε ο διορισμός της Χίλαρι.

Ενθουσιασμένο ήταν και το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», το οποίο έγραφε χαρακτηριστικά σε κύριο άρθρο του την περασμένη εβδομάδα αναφερόμενο στις επιλογές προσώπων που θα στελεχώσουν την κυβέρνηση του Ομπάμα: «Οι επιλογές του είναι καθησυχαστικές ειδικά για εκείνους που φοβούνταν στροφή προς τα αριστερά».
Οσο για τη δικαιοσύνη και την οικονομία, που αφορούν κυρίως το εσωτερικό των ΗΠΑ, ούτε εκεί ο Ομπάμα έβαλε κάποιον δικό του άνθρωπο - τις εκχώρησε ολοκληρωτικά σε υπουργούς των κυβερνήσεων του Μπιλ Κλίντον!

ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Αβουλο όργανο του κατεστημένου

Συμβιβάστηκε και παρέδωσε τα πάντα σε εκπροσώπους του κατεστημένου ο Ομπάμα, όπως φαίνεται από τους διορισμούς που έκανε. Ούτε ένας προοδευτικός υπουργός δεν υπάρχει στην κυβέρνησή του! Πρώτη φορά ένας πρόεδρος των ΗΠΑ απογοητεύει τόσο πολύ τους υποστηρικτές του πριν καν αρχίσει επίσημα την προεδρική του θητεία! Νεκρό γεννήθηκε το όραμα της Αλλαγής που καλλιέργησε ο Ομπάμα και το οποίο τον έφερε στην εξουσία. Αποδεικνύεται ότι έχουμε να κάνουμε με έναν «πρόεδρο-βιτρίνα» που εξελέγη για τις δημόσιες σχέσεις της Αμερικής, με μοναδικό στόχο να βελτιώσει την εικόνα των ΗΠΑ στον κόσμο, χωρίς όμως αλλαγή πολιτικής.
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ