"Ο ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ ΚΑΙ Ο ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΜΟΥ-ΕΧΩ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΟΥ":ΤΑΔΕ ΕΦΗ Ο "ΥΠΕΡΔΕΞΙΟΣ" ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΧΟΝΔΡΕΜΠΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ" ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ!

Από τη συνέντευξη του τηλεπροέδρου στο Downtown (ιδιοκτησίας Κωστόπουλου),που βρήκαμε στην επίσημη ιστοσελίδα του:

- Για τους υποψήφιους του ΛΑΟΣ, τι κριτήρια ισχύουν ; Ακούγεται πως θα στηρίξετε και υποψήφιους του ΚΚΕ.

Βεβαίως και θα το κάνουμε. Σήμερα ξέρετε έχουμε ταυτίσει την ιδεολογία με τις ταμπέλες : αριστερός, κεντρώος, δεξιός. Αυτά, όμως, ίσχυαν μέχρι το 1990.
Από τότε που κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, δεν υπάρχει Ανατολή και Δύση, αριστερός και δεξιός. Το κριτήριο είναι πως τοποθετείσαι στο νέο πρόβλημα, στον νέο αντίπαλο : την παγκοσμιοποίηση. Απ' αυτή την άποψη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμιά διαφορά - και οι δύο δίνουν αναφορά στην Ουάσιγκτον. Εγώ είμαι απέναντι και απλώνω τα χέρια μου στους σκεπτόμενους ανθρώπους σε όλο το πολιτικό εύρος. Γιατί καλοί υπάρχουν σε όλους τους χώρους.

- Α, γι'αυτό κάτι αριστεροί φίλοι μου τελευταία μουρμουρίζουν "μωρέ καλά τα λέει ο Καρατζαφέρης"..

Αυτό λέτε μόνο ; Προ ημερών πήγα στο χωριό Μπελογιάννης - ξέρετε το χωριό έξω από τη Βουδαπέστη που φτιάξανε οι αντάρτες. Ποιος θα το περίμενε αυτό πριν από μερικά χρόνια, ε ; Να πάει ο Καρατζαφέρης στον Μπελογιάννη; Και όμως πήγα, τους βρήκα. Είχαν ανάγκη οι άνθρωποι από 5000 ευρώ. Εγινε ένα συνέδριο για τον απόδημο Ελληνισμό και τα ζήτησε ο δήμαρχος. Κι ενώ ήταν μπροστά το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ, όλοι έκαναν πως δεν άκουσαν. Εγώ έβγαλα και τους τα 'δωσα. Γιατί σκέφτηκα πως αυτοί οι Ελληνες που έφυγαν κάτω από άγριες συνθήκες, στα δύσκολα εμφυλιακά χρόνια, και τους στερηθήκαμε σαν Ελλάδα, ε, πρέπει να αισθάνονται πως υπάρχει κάποιος ομφάλιος λώρος με την πατρίδα.

- Οσο πάτε και "χαλάτε" πρόεδρε. Δίνετε λεφτά στα ανταρτοχώρια, δηλώνετε πως θαυμάζετε τον Τσε και τον Κάστρο;

Α, μα αυτά είναι τα πρότυπά μου. Στο γραφείο μου στις Βρυξέλλες, έχω κρεμάσει τις φωτογραφίες τους. Το ξέρετε πως πήγε η κυρία Παπαρήγα στον Κάστρο και δεν τη δέχτηκε, ενώ εγώ τον είδα προ διετίας και μιλήσαμε και φωτογραφηθήκαμε ; Μάλιστα είχε τότε το παράπονο πως δεν εκλήθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ελλάδα. Λάθος του Σημίτη που δεν τον κάλεσε.

- Πως τον βρήκατε κατά τα άλλα τον presidente ;

Μια χαρά. Στον Κάστρο-επαναστάτη νομίζω, έχει πια σωρευτεί και η πείρα και η σοφία που φέρνει ο χρόνος. Κερδίζει πάντα κανείς όταν μιλάει με τέτοιες προσωπικότητες. Και να σας πω και κάτι άλλο ; Αν βάλει κανείς το μέγεθος, τον όγκο αυτού του ανθρώπου δίπλα στο κούφιο μυαλό του Bush, σίγουρα ψηφίζει αβίαστα τον πρώτο.

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ:

-Γιατί όταν ο κωλοτούμπας λέει πως "δεν υπαρχουν ταμπέλες δεξιός,αριστερός κλπ" να έχει δίκιο,ενώ όταν το λέμε εμείς να είμαστε...συριζαίοι;Θα μας εξηγήσετε,παπαγαλάκια;

-Πρέπει να είστε ιδιαίτερα...περήφανοι για τα πρότυπα του "υπερπατριώτη" Προέδρου σας:Άντε,βάλτε κι εσείς τα πορτραίτα ΤΩΝ ΑΡΧΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΡΩΝ ΓΚΕΒΑΡΑ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΣΑΣ!

-Μεγάλη...τιμή η συνάντηση με τον "Κομαντάντε",που ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΗΓΑ,ΑΛΛΑ ΤΟΝ...ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΦΑΓΟ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ!!!

Σημείωση:Στη συγκεκριμένη συνάντηση,όπως και σε όλη την περιοδεία στην Αμερική που έγινε πριν 7-8 χρόνια,ήταν παρών και ο "συμμοριτοφάγος" Γεωργιάδης!ΕΠΟΜΕΝΩΣ,ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΥΜΜΟΡΙΤΗ ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ!

-Καλά,εκείνοι που ίδρυσαν το χωριό Μπελογιάννης δεν ήταν οι ηττημένοι του Εμφυλίου,που έφυγαν από την Ελλάδα για να γλιτώσουν την τιμωρία ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ;

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΑΜΟΒΟΥΛΓΑΡΟΙ,ΟΠΩΣ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ;;;

ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΙΜΑΕΙ ΚΑΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ Ο "ΥΠΕΡΔΕΞΙΟΣ" ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ;

ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ,ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ;

Σημείωση:Τα παραπάνω δεν τα λέμε μόνο εμείς οι...τσιπραίοι,αλλά κάθε "Πατριώτης" που σέβεται τον εαυτό του!Έτσι παπαγαλάκια;

Άντε στις τρύπες σας τώρα να κρυφτείτε,γιατί το "αρχείο" μας έχει κι άλλα κατορθώματα του Προέδρου σας σχετικά με τον έρωτά του για τους ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ:Κι όσο προκαλείτε παριστάνοντας τους...εθνοσωτήρες,τόσο θα σας υπενθυμίζουμε την συμμοριτολαγνεία σας!

ΠΗΓΗ

Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΙΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ.

Ένα κείμενο που πρέπει να μας προβληματίσει όλους,για τη συνεχιζόμενη αυτή "διαμάχη" μεταξύ Ορθόδοξων Χριστιανών:

Ἕνα ἄλλο θέμα ποὺ ἀπασχόλησε τὸν Γέροντα, ἦταν:Τὸ θέμα τοῦ ἡμερολογίου. Πονοῦσε γιὰ τὸ χωρισμὸ καὶ προσευχόταν. Λυπόταν γιὰ τὶς παρατάξεις τῶν παλαιοημερολογιτῶν ποὺ εἶναι ξεκομμένες σὰν τὰ κλήματα ἀπὸ τὴν Ἄμπελο, καὶ δὲν ἔχουν κοινωνία μὲ τὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς κατὰ τόπους αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Μερικὲς τέτοιες ἐνορίες στὴν Ἀθήνα καὶ στὴ Θεσσαλονίκη ἑνώθηκαν καθ’ ὑπόδειξή του μὲ τὴν Ἐκκλησία κρατώντας τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο.

Ἔλεγε, λοιπὸν ὁ Γέροντας: «Καλὸ ἦταν νὰ μὴν ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ἐορτολογικὴ διαφορά, ἀλλὰ δὲν εἶναι θέμα πίστεως». Στὶς ἐνστάσεις ὅτι τὸ νέο ἡμερολόγιο τὸ ἔκανε Πάπας, ἀπαντοῦσε: «Τὸ νέο ἡμερολόγιο τὸ ἔκανε Πάπας καὶ τὸ παλιὸ εἰδωλολάτρης», ἐννοώντας τὸν Ἰούλιο Καίσαρα. Γιὰ νὰ φανεῖ καλύτερα ἡ τοποθέτηση τοῦ Γέροντα στὸ θέμα τοῦ ἡμερολογίου, παρατίθεται στὴ συνέχεια μία σχετικὴ μαρτυρία:

Ὀρθόδοξος Ἕλληνας μὲ τὴν οἰκογένειά του ζοῦσε χρόνια στὴν Ἀμερική. Εἶχε ὅμως σοβαρὸ πρόβλημα. Ὁ ἴδιος ἦταν ζηλωτὴς (παλαιοημερολογίτης), ἐνῶ ἡ γυναίκα καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ ἦταν μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο. «Δὲν μπορούσαμε νὰ γιορτάσουμε μία γιορτὴ σὰν οἰκογένεια μαζί», ἔλεγε. «Αὐτοὶ εἶχαν Χριστούγεννα, ἐγὼ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. Ἐγὼ Χριστούγεννα, αὐτοὶ τοῦ Ἀϊ-Γιαννιοῦ. Καὶ αὐτὸ ἦταν τὸ λιγότερο. Τὸ χειρότερο ἦταν τὸ νὰ ξέρεις, ὅπως μᾶς δίδασκαν, ὅτι οἱ νεοημερολογίτες εἶναι αἱρετικοὶ καὶ θὰ κολασθοῦν. Μικρὸ πράγμα εἶναι νὰ ἀκοῦς συνέχεια ὅτι ἡ γυναίκα σου καὶ τὰ παιδιά σου πρόδωσαν τὴν πίστη τους, πῆγαν μὲ τὸν Πάπα, τὰ μυστήριά τους δὲν ἔχουν χάρη, κ.α.π. Ὧρες συζητούσαμε μὲ τὴ γυναίκα μου, ἀλλὰ ἄκρη δὲ βρίσκαμε. Γιὰ νὰ πῶ τὴν ἀλήθεια, κάτι δὲ μοῦ ἄρεσε καὶ στοὺς παλαιοημερολογίτες. Ἰδίως ὅταν ἔρχονταν κάποιοι δεσποτάδες καὶ μᾶς μιλοῦσαν. Δὲ μιλοῦσαν μὲ ἀγάπη καὶ μὲ πόνο γιὰ τοὺς πλανεμένους (ὅπως τοὺς θεωροῦσαν) νεοημερολογίτες. Ἀλλὰ θαρρεῖς πὼς εἶχαν ἕνα μίσος καὶ χαίρονταν, ὅταν ἔλεγαν ὅτι θὰ κολασθοῦν. Ἦταν πολὺ φανατικοί. Ὅταν τελείωνε ἡ ὁμιλία τους, ἐνίωθα μέσα μου μία ταραχή. Ἔχανα τὴν εἰρήνη μου. Ὅμως, οὔτε σκέψη νὰ φύγω ἀπὸ τὴν παράδοσή μας. Πήγαινα νὰ σκάσω. Σίγουρα θὰ πάθαινα κάτι ἀπὸ τὴ στενοχώρια.

Σ’ ἕνα ταξίδι μου στὴν Ἑλλάδα, εἶπα τὸν προβληματισμό μου στὸν ξάδερφό μου Γιάννη. Ἐκεῖνος μου μίλησε γιὰ κάποιον γέροντα Παΐσιο. Ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε στὸ Ἅγιον Ὅρος, γιὰ νὰ τὸν συναντήσω. Φθάσαμε στὴν «Παναγούδα». Ὁ Γέροντας μᾶς κέρασε μὲ γελαστὸ πρόσωπο καὶ μὲ ἔβαλε νὰ καθήσω δίπλα του. Τὰ εἶχα χαμένα. Ἐνίωθα, ὅπως μου συμπεριφερόταν, σὰ νὰ μὲ γνώριζε ἀπὸ καιρό, σὰ νὰ ἤξερε τὰ πάντα γιὰ μένα. «Πῶς τὰ πᾶς μὲ τ’ αὐτοκίνητα ἐκεῖ στὴν Ἀμερική;» Ἦταν ἡ πρώτη κουβέντα του. Σάστισα. Ξέχασα νὰ ἀναφέρω πὼς ἡ δουλειά μου ἦταν στοὺς χώρους σταθμεύσεως αὐτοκινήτων, καὶ φυσικὰ ὅλο μὲ αὐτοκίνητα ἀσχολούμουν.

«Καλὰ τὰ πάω», ἦταν τὸ μόνο ποὺ μπόρεσα νὰ ψελλίσω, κοιτώντας σὰ χαμένος τὸ Γέροντα. «Πόσες Ἐκκλησίες ἔχετε ἐκεῖ ποῦ μένεις»; «Τέσσερις», ἀπάντησα καὶ δεύτερο κύμα ἔκπληξης μὲ κατέλαβε. «Μὲ τὸ παλιὸ ἢ μὲ τὸ νέο»; Ἦρθε ὁ τρίτος κεραυνός, ποὺ ὅμως, ἀντὶ νὰ μεγαλώσει τὴ σαστιμάρα μου, κάπως μὲ ἐξοικείωσε, μὲ ...προσγείωσε, θὰ ἔλεγα, μὲ τὸ χάρισμα τοῦ Γέροντα. «Δύο μὲ τὸ παλιὸ καὶ δύο μὲ τὸ νέο», τοῦ ἀποκρίθηκα. «Ἐσὺ ποῦ πᾶς»; «Ἐγὼ μὲ τὸ παλιὸ καὶ ἡ γυναίκα μου μὲ τὸ νέο», ἀπάντησα. «Κοίτα. Νὰ πᾶς κι ἐσὺ ἐκεῖ ποὺ πηγαίνει καὶ ἡ γυναίκα σου», μοῦ εἶπε μὲ μία αὐθεντικότητα, καὶ ἑτοιμαζόταν νὰ μοῦ δώσει ἐξηγήσεις. Ἀλλὰ γιὰ μένα τὸ θέμα εἶχε τελειώσει. Δὲ χρειαζόμουν ἐξηγήσεις καὶ ἐπιχειρήματα. Κάτι τὸ ἀνεξήγητο συνέβη μέσα μου, κάτι τὸ θεϊκό. Ἕνα βάρος ἔφυγε καὶ τινάχτηκε μακριά μου. Ὅλα τὰ ἐπιχειρήματα καὶ ὅλες οἱ ἀπειλὲς καὶ οἱ ἀφορισμοὶ γιὰ τοὺς νεοημερολογίτες, ποὺ χρόνια ἄκουγα, ἐξανεμίστηκαν. Ἐνίωθα τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ μέσω τοῦ Ἁγίου του δροῦσε ἐπάνω μου καὶ μὲ πλημμύριζε μὲ μία εἰρήνη ποὺ χρόνια ἀναζητοῦσα. Ἡ κατάσταση ποὺ ζοῦσα θὰ ἐκδηλώθηκε στὸ πρόσωπό του...

Ἐκεῖνο ποὺ θυμᾶμαι εἶναι ὅτι αὐτὸ μᾶλλον ἔκανε τὸν Γέροντα νὰ σταματήσει γιὰ λίγο. Ἀλλὰ ἔπειτα συνέχισε μὲ μερικὲς ἐξηγήσεις. Ἴσως γιὰ νὰ τὶς λέω σὲ ἄλλους. Ἴσως καὶ γιὰ νὰ τὶς χρησιμοποιήσω γιὰ τὸν ἑαυτό μου σὲ καιρὸ πειρασμοῦ, ὅταν θὰ περνοῦσε ἐκείνη ἡ οὐράνια κατάσταση.

«Καὶ ἐμεῖς βέβαια ἐδῶ στὸ Ἅγιον Ὅρος μὲ τὸ παλιὸ πᾶμε. Ἀλλὰ εἶναι ἄλλη περίπτωση. Εἴμαστε ἑνωμένοι μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα, καὶ μ’ αὐτὰ ποὺ ἔχουν τὸ νέο ἡμερολόγιο καὶ μ’ αὐτὰ ποὺ ἔχουν τὸ παλιὸ ἡμερολόγιο. Ἀναγνωρίζομε τὰ μυστήριά τους καὶ αὐτοὶ τὰ δικά μας. Οἱ ἱερεῖς τοὺς συλλειτουργοῦν μὲ τοὺς ἱερεῖς μας. Ἐνῶ αὐτοὶ οἱ καημένοι ξεκόπηκαν. Οἱ περισσότεροι καὶ εὐλάβεια ἔχουν καὶ ἀκρίβεια καὶ ἀγωνιστικότητα καὶ ζῆλο Θεοῦ. Μόνο ποὺ εἶναι ἀδιάκριτος, «οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν». Ἄλλοι ἀπὸ ἁπλότητα, ἄλλοι ἀπὸ ἀμάθεια, ἄλλοι ἀπὸ ἐγωισμό, παρασύρθηκαν. Θεώρησαν τὶς 13 μέρες θέμα δογματικὸ καὶ ὅλους ἐμᾶς πλανεμένους, καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Δὲν ἔχουν κοινωνία οὔτε μὲ τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Ἐκκλησίες ποὺ πᾶνε μὲ τὸ νέο, ἀλλὰ οὔτε καὶ μὲ τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Ἐκκλησίες ποὺ πᾶνε μὲ τὸ παλιό, γιατί δῆθεν μολύνθηκαν ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς νεοημερολογίτες. Καὶ ὄχι μόνον αὐτό. Καὶ αὐτοὶ οἱ λίγοι ποὺ ἔμειναν, ἔγιναν, δὲν ξέρω καὶ ἐγώ, πόσα κομμάτια. Καὶ ὅλο καὶ κομματιάζονται καὶ ἀλληλοαναθεματίζονται καὶ ἀλληλοαφορίζονται καὶ ἀλληλοκαθαιροῦνται. Δὲν ξέρεις πόσο ἔχω πονέσει καὶ πόσο ἔχω προσευχηθεῖ γι’ αὐτὸ τὸ θέμα. Χρειάζεται νὰ τοὺς ἀγαπᾶμε καὶ νὰ τοὺς πονᾶμε καὶ ὄχι νὰ τοὺς κατακρίνουμε, καὶ πιὸ πολὺ νὰ προσευχόμαστε γι’ αὐτοὺς νὰ τοὺς φωτίσει ὁ Θεός, καὶ ἂν τύχει καμιὰ φορᾶ καὶ μᾶς ζητήσει κανεὶς μὲ καλὴ διάθεση βοήθεια, νὰ λέμε καμιὰ κουβέντα».

Πέρασαν πάνω ἀπὸ πέντε χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Γέροντα. Ὁ κ. Χ. ἦλθε στὴν «Παναγούδα» νὰ εὐχαριστήσει τὸν Γέροντα, γιατί ἔκτοτε βρῆκε τὴν πνευματική, ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκογενειακή του σωτηρία καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια διηγήθηκε τὰ ἀνωτέρω.

Μὲ τὴν ἀγάπη, τὴν προσευχὴ καὶ τὴν διάκρισή του, γνώριζε πότε νὰ μιλᾶ, πῶς νὰ ἐνεργεῖ καὶ νὰ βοηθᾶ ἀθόρυβα τὴ μητέρα Ἐκκλησία, ἀποφεύγοντας τὰ ἄκρα καὶ θεραπεύοντας πληγὲς ποὺ ταλαιπωροῦν τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Βίος γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου», Ἱερομονάχου π. Ἰσαὰκ σέλ. 691 - 696.

ΠΗΓΗ