Η Ευρώπη αναγνωρίζει ελληνική ΑΟΖ, αν και οι κίνδυνοι δεν εξέλειπαν...

Όταν τα συμφέροντα των ισχυρών και οι σχεδιασμοί τους εξυπηρετούνται, αίφνης όλα γίνονται σύννομα και απολύτως ξεκάθαρα...

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), η οποία καθορίζεται από τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου, και του Δικαίου της Θαλάσσης.

Η απόφαση αυτή ελήφθη κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, ενώ αποφασίστηκε πως για την ώρα δεν πρόκειται να δημοσιοποιηθεί επισήμως, αφού το μέγα ζήτημα πλέον είναι η «διαχείριση» του παράγοντα Τουρκία. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, η Δύση αναγνωρίζει πως τα νησιά του Αρχιπελάγους του Αιγαίου, το Καστελόριζο και η Κύπρος διαθέτουν ΑΟΖ, άρα οι ζώνες Ελλάδας και Κύπρου έχουν κοινό σύνορο, ενώ η αντίστοιχη ζώνη του Ισραήλ εφάπτεται με αυτήν της Λευκωσία και της Αθήνας.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «ΣΙ&Γ» και του www.defencepoint.gr, οι οποίες δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, ο ελληνισμός βρίσκεται πολύ κοντά σε μία εθνική επιτυχία άνευ προηγουμένου, αφού στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, επιβεβαιώθηκε ότι οι Βρυξέλλες έχοντας αντιληφθεί τη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για την ενεργειακή τους ασφάλεια, αναγνωρίζουν στην Αθήνα και τη Λευκωσία το δικαίωμα να εξασκήσουν πλήρως και χωρίς καμία έκπτωση τα δικαιώματά τους στο θέμα της ΑΟΖ. Είναι χαρακτηριστικό πως κατά τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, οι αρχηγοί κρατών επιβεβαίωσαν το δικαίωμα της Αθήνας, τόσο στο Αιγαίο όσο και το Ιόνιο Πέλαγος.

Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδια η Γερμανία, διά της καγκελαρίου Αγκέλα Μέρκελ, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Κύπρο είχε διαβεβαιώσει τη Λευκωσία, πως τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος έχουν το δικαίωμα να ανακηρύξουν ΑΟΖ στις περιοχές ενδιαφέροντος, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας.

Το μυστικό της επίσκεψης του Δημήτρη Χριστόφια στην Αθήνα ήταν η ενημέρωση της Αθήνας για το εν λόγω θέμα αλλά και ο περαιτέρω συντονισμός των κέντρων του Ελληνισμού για την διαχείριση του θέματος τους επόμενους μήνες οι οποίοι αναμένεται να αποβούν καθοριστικοί.

Η παρούσα είδηση κάθε άλλο παρά εφησυχασμό επιτρέπει. Αντιθέτως, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η τόσο ρευστή περίοδος που διανύουμε έχει πολύ μεγάλους κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας. Διότι καλό θα ήταν να μην «πειστούμε» ότι η Τουρκία θα κάτσει με τα χέρια σταυρωμένα.

Δεδομένου μάλιστα ότι πλησιάζουν οι εκλογές, ενώ ο Ερντογάν παρουσιάζει μεγάλη νευρικότητα, αποξενώνοντας τους ψηφοφόρους που τον εξέλεξαν, δηλαδή το «φιλελεύθερο κέντρο» που τον εμπιστεύθηκε, το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τα ισλαμικά νάματα, απλώς θεώρησαν ότι θα προωθήσει μεγαλύτερες ελευθερίες για τους πολίτες. Η στάση όμως του Ερντογάν, ο οποίος υπερ-αντιδρά στην παραμικρή αντιπολίτευση, αναδεικνύουν ένα ηγετικό προφίλ αρκούντως αυταρχικό.

Η έκβαση των εκλογών στην Τουρκία θα κρίνει πολλά. Σε κάθε περίπτωση, ότι και να γίνει, η τουρκική κοινωνία φαίνεται ότι είναι βαθύτατα διχασμένη. Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα οφείλει να επαγρυπνεί, διότι η συνταγή της πρόκλησης «εξωτερικών περιπετειών» με σκοπό τη συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου, είναι μια «συνταγή» την οποία έχει δει η περιοχή μας ουκ ολίγες φορές...

ΠΗΓΗ