ΔΑΝΙΑ: Τα μέσα ενημέρωσης αναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι οι μετανάστες έχουν καταστρέψει τα σχολεία

Σχολείο στην Δανία

Η παράνοια της πολυπολιτισμικότητας : Οι «αριστεροί» υποστηρίζουν τα δημόσια σχολεία και την είσοδο στην χώρα ακόμα περισσόετρων τριτοκοσμικών μεταναστών, αλλά στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, καθώς τα δημόσια σχολεία έχουν υποβαθμιστεί εντελώς από την παρουσία μεγάλου αριθμού μαθητών που προέρχονται από οικογένειες τριτοκοσμικών μεταναστών!!!

Η Δανία βρίσκεται εν μέσω μιας μεγάλης κρίσης, καθώς οι μουσουλμάνοι μετανάστες αρνούνται εντελώς να "αφομοιωθούν", να πάρουν κάποια δουλειά και λένε στα παιδιά τους πως να συμπεριφέρονται στο σχολείο.

Η σοσιαλιστική Δανία έχει τους υψηλότερους φόρους στον κόσμο. Μετανάστες από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή συνήθως απολαμβάνουν τα υψηλά επιδόματα που δίνει το κράτος, με το που φτάνουν.

Η κατάσταση έχει γίνει τόσο εξωφρενική που τα δανικά μέσα ενημέρωσης επιτέλους μοιάζουν να ξεπερνάνε ‘ταμπού’ δεκαετιών. Ακόμα και με τα υψηλότερα ποσοστά φόρων στον κόσμο, η Δανία δεν έχει πλέον περιθώρια να παρέχει αυτά τα πολυτελή επιδόματα πρόνοιας σε όλους τους μετανάστες. Τα παιδιά των μεταναστών έχουν καταντήσει ανέκδοτο ένα από τα ωραιότερα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο.

Πολλοί μετανάστες αρνούνται εντελώς να συμπεριφέρονται σωστά στο σχολείο και αποκαλούν τις γυναίκες εκπαιδευτικούς «πόρνες».

Η παρακάτω είδηση από την Disptach International...

Με μια φορολογική επιβάρυνση ύψους σχεδόν 49 τοις εκατό (όλοι οι φόροι και τα τέλη, διαιρούμενα με το ΑΕΠ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ίδιας της κυβέρνησης από τον Αύγουστο του 2012), η Δανία είναι η χώρα με την πιο βαριά φορολογία του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, η Δανία ανταγωνίζονταν με τη Σουηδία για την κορυφαία θέση αλλά τώρα αναδείχθηκε ως η αναμφισβήτητη νικήτρια.

Οι Δανοί ανάμεσα σε όλους τους λαούς του κόσμου διατηρούν το μικρότερο μερίδιο του εισοδήματός τους μετά την επίσκεψη που θα τους κάνει η εφορία. Και, παραδόξως, φαίνεται ότι, τους αρέσει το σύστημα. Σε μία σειρά εκλογικών αναμετρήσεων έχουν δώσει μαζική υποστήριξη με την ψήφο τους στους Σοσιαλιστές Δημοκράτες και στα σοσιαλιστικά κόμματα που υποστηρίζουν ακόμη υψηλότερους φόρους, παρά σε  κεντροδεξιούς πολιτικούς που ζητούν μια φορο-συγκράτηση και οι οποίοι έχουν δεχθεί έντονη κριτική για «αντι-οικονομικές φορολογικές ρυθμίσεις» προς χάριν των «πλουσίων».

Αυτή η ιδεολογική συναίνεση βασίζεται στον κυβερνητικό μύθο των Σοσιαλιστών Δημοκρατών ότι ο στόχος της πολιτικής όλων είναι να δημιουργηθεί ο μεγαλύτερος δυνατός δημόσιος τομέας γιατί το κράτος είναι ο σοφός μας φίλος που ειλικρινά ενδιαφέρεται για εμάς και σίγουρα είναι ο καλύτερος που υπάρχει για να δαπανήσει τα χρήματά μας για άξιους σκοπούς.

Για δεκαετίες, το διογκωμένο κράτος πρόνοιας της Δανίας ήταν το καμάρι της πολιτικής τάξης και σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα έκαναν το καλύτερο για να το αναπτύξουν.

Τώρα υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό το κράτος πρόνοιας κινδυνεύει από επικείμενη κατάρρευση διότι δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για να τροφοδοτηθεί και επειδή τα προβλήματα που αντιμετωπίζει προέρχονται από κάτι που δεν μπορεί να βελτιωθεί με ακόμη περισσότερα χρήματα ή με ακόμη περισσότερους δημόσιους υπαλλήλους.

    ……

Τα δημόσια σχολεία αντιπροσωπεύουν την κόλλα που διατηρεί κολλημένο ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό. Τώρα το σύστημα του δημόσιου σχολείου καταρρέει. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα πειθαρχίας. Τα παιδιά – και ιδίως τα παιδιά από οικογένειες μεταναστών – δεν μαθαίνουν αρκετά (εκτιμάται ότι το 40 τοις εκατό των παιδιών που προέρχονται από οικογένειες αραβικού πληθυσμού εγκαταλείπουν το σχολείο ως λειτουργικά αναλφάβητα). Ως αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι γονείς παίρνουν τα παιδιά τους από τα δημόσια σχολεία και τα στέλνουν σε ιδιωτικά σχολεία, όπου η πειθαρχία είναι καλύτερη – ιδιαίτερα επειδή υπάρχουν λιγότεροι λεγόμενοι «διπλο-γλωσσικοί» μαθητές. «Διπλο-γλωσσικοί» είναι ο επίσημος όρος για τα παιδιά με καταγωγή από χώρες του τρίτου κόσμου, δηλαδή κυρίως από μουσουλμανικές χώρες. Ο όρος δεν υπονοεί ότι μπορούν να μιλήσουν δύο γλώσσες, αλλά ότι πιο συχνά μιλούν, π.χ., αραβικά ενώ τα δανέζικά τους είναι άσχημα, και έτσι ίσως ο όρος «διπλο-μισο-γλωσσικοί» θα ήταν μια καλύτερη περιγραφή.

Η είδηση που σόκαρε πολλούς στα μέσα Οκτωβρίου ήταν όταν έγινε γνωστό ότι το ήμισυ των οικογενειών που κατοικούν στο εσωτερικό της γειτονιάς του Nørrebro της Κοπεγχάγης στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το Nørrebro είναι μία από τις πιο «κόκκινες» περιοχές της χώρας, όπου οι ψηφοφόροι συστηματικά ψηφίζουν μαζικά κόμματα της αριστεράς και της άκρα-αριστεράς, δηλαδή τα κόμματα εκείνα που ζητούν την είσοδο στην χώρα ακόμα περισσότερων μεταναστών και την διατήρηση του συστήματος της δημόσιας εκπαίδευσης.

Λίγες ημέρες αργότερα, οι Δανοί πήραν ένα μάθημα για το είδος των προβλημάτων που οδηγούν τους «αριστερούς» στο να στείλουν τα παιδιά τους στα σχολεία που ιδεολογικά θα έπρεπε να έχουν απορρίψει.

Μια «βόμβα» εξερράγη στην Σχολή του Ejerslykke στη πόλη του Odense. Η διευθύντρια του σχολείου, Birgitte Sonsby, ενοχλήθηκε τόσο πολύ με τον τρόπο που ορισμένοι από τους μαθητές του σχολείου συμπεριφέρονται, που αναφώνησε : «έχω τόσο πολύ κουραστεί από εσάς τους μουσουλμάνους που καταστρέφετε τα μαθήματα». Ο πατέρας ενός εκ των μαθητών κατήγγειλε την διευθύντρια στην αστυνομία για «ρατσισμό», και, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, η κυρία Sonsby αναγκάστηκε να αποσύρει τις παρατηρήσεις της και να ζητήσει «συγγνώμη». Στη συνέχεια δέχτηκε σκληρότατο έλεγχο από τον διευθυντή των δημοσίων σχολείων του Οντένσε.

  

Κανονικά αυτό θα έπρεπε να έχει ως συνέπεια την αποκατάσταση μιας ειδυλλιακής πολιτικής ορθότητας, αλλά κάτι πολύ περίεργο συνέβη: Ο Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής του Ejerslykke, Peter Julius Jørgensen, έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα Fyens Stiftstidende, στο οποίο εφιστούσε την προσοχή για το είδος των προβλημάτων που υπάρχουν με τους «διπλο-γλωσσικούς» μαθητές που το σχολείο καλείται να αντιμετωπίσει. Οι μαθητές αυτοί συνηθίζουν να αποκαλούν τις γυναίκες εκπαιδευτικούς «γ…..ς πόρνες» και δείχνουν ελάχιστο σεβασμό κάτι που που κάνει την διδασκαλία των μαθημάτων αδύνατη.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή