Πού είναι που μας λέγατε ότι δεν θα διαμελιστεί η Τουρκία;

του Λεβέντ Γκιούλτεκιν*

 

Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Οι Κούρδοι, που πέτυχαν την ίδρυση ομόσπονδου κράτους στο Ιράκ πριν από λίγα χρόνια, τώρα προετοιμάζονται για την πλήρη ανεξαρτησία τους.
Με βάση τις δηλώσεις του Μπαρζανί, τους επόμενους μήνες θα δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.
Οι Κούρδοι της Συρίας από την πλευρά τους, μόλις ξέσπασε η εξέγερση στη χώρα τους, κινήθηκαν προς την αυτονομία τους.
Στην Τουρκία, παρότι είναι σε εξέλιξη η "διαδικασία ειρήνευσης", αντί για την προσέγγιση, κινούμαστε προς τον διαχωρισμό (Κούρδων και Τούρκων).
Το ΡΚΚ κόβει την κυκλοφορία στους δρόμους και κάνει έλεγχο ταυτότητας. Όπου βρει την ευκαιρία, σηκώνει τις σημαίες του σε κάθε μέρος.
Καλεί ή υποχρεώνει τους νέους να συμμετέχουν στις τάξεις του.
Η δήμαρχος του Ντιγιαρμπακίρ Γκιουλτάν Κισανάκ τις προάλλες δήλωνε στην Αμπερίν Ζαμάν:
"Η προτεραιότητα στον αγώνα των Κούρδων μέχρι τώρα ήταν η αναγνώριση της ταυτότητάς τους. Τώρα προτεραιότητα είναι ο διαμοιρασμός της κυριαρχίας. Αν γίνει δημοψήφισμα σ' αυτήν την περιοχή, το 80% του λαού θα ψηφίσει υπέρ της αυτονομίας".
Η Αμπερίν Ζαμάν συνεχίζει: "Αν το ερώτημα ήταν η ανεξαρτησία;"
Και η Κισανάκ απαντά: "Το ίδιο ισχύει και γι' αυτό"!
Το ότι ο αγώνας πέρασε από τη διεκδίκηση δικαιωμάτων στη διεκδίκηση της αυτονομίας δεν το λέει μόνον η Γκουλτάν Κισανάκ.
Αρκετοί αρθρογράφοι και πολιτικοί λένε πλέον ξεκάθαρα ότι οι Κούρδοι της Τουρκίας δεν θα είναι ευχαριστημένοι με τίποτα που θα είναι κάτω από το επίπεδο των δικαιωμάτων που έχουν κερδίσει οι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ.
Με άλλα λόγια, έχει αρχίσει ένας ακήρυκτος πόλεμος διαχωρισμού (Κούρδων και Τούρκων).
***
Απευθυνόμενος τους αριστερούς και τους φιλελεύθερους διανοούμενους έχω να τους απευθύνω ορισμένες ερωτήσεις:
Το πολιτικό κίνημα στην Τουρκία που διατηρούσε ανέκαθεν καλές σχέσεις με το ΡΚΚ, πάντα ακολουθούσε μια διασπαστική τακτική διαχωρισμού.
Εσείς πάντα κάνατε ότι δεν το βλέπετε αυτό.
Επί χρόνια λέγατε ότι "ο στόχος μας είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Κούρδων". Τώρα μεταφέρετε το ζήτημα στην παραχώρηση αυτονομίας.
Όμως πάντα αγνοούσατε τη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει και διακρίνει την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις διασπαστικές πολιτικές.
Αγνοώντας τις κοινές μας αξίες και υπογραμμίζοντας τις διαφορές μας, υποστηρίζατε ότι "υπερασπιζόμαστε την ενότητα της χώρας".
Ενώ όλοι θέλαμε να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι σε ένα δημοκρατικό περιβάλλον, εσείς υποστηρίζατε τις διασπαστικές πολιτικές του ΡΚΚ και της κουρδικής πολιτικής κίνησης.
Υποτίθεται ότι προσπαθούσατε να κρατήσετε την Τουρκία μακριά από τους σκοτεινούς διαδρόμους της Μέσης Ανατολής.
Όμως δεν ενοχλείστε καθόλου που οι Κούρδοι κόβονται από μια Τουρκία που έχει προσεγγίσει ακόμα περισσότερο τη Δύση και γίνονται μέρος του μεσανατολικού βούρκου.
Τι συνέπειες έχουν οι ομοσπονδιακές δομές σε κοινωνίες που δεν έχει αναπτυχθεί η δημοκρατική και η φιλελεύθερη αντίληψη, είναι σε όλους γνωστό.
Παρ' όλα αυτά, δεν αντιδράτε στο αίτημα των Κούρδων για απόκτηση αυτονομίας.
Δεν σημαίνει ότι σκληρές πολιτικές άρνησης που εφάρμοσαν οι κεμαλιστικοί και εθνικιστικοί κύκλοι εναντίον των Κούρδων επί δεκαετίες, δικαιολογούν τη στάση σας.
Εγώ, ως ένας Κούρδος της Τουρκίας δεν ενθουσιάζομαι στην ιδέα ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Όμως βλέπω ότι εσείς είστε ενθουσιασμένοι.
Αυτό πώς το δικαιλογείτε;
***
Απευθυνόμενος στην κυβέρνηση του ΑΚΡ:
Επί δεκαετίες υπήρχε καταπίεση εναντίον των Κούρδων.
Μετά ήλθατε εσείς στην εξουσία.
Τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής σας, κάνατε μεγάλες αλλαγές στις πολιτικές καταπίεσης των πολιτικών άρνησης και καταπίεσης των Κούρδων.
Και καλά κάνατε.
Όμως νομίσατε ότι οι αλλαγές αυτές ήταν αρκετές και θα μπορούσατε να κλείσετε τις πληγές που είχαν ανοίξει.
Τουναντίον, υπήρχε ανάγκη για σοβαρές πολιτικές ειρήνευσης, αποκατάστασης της εμπιστοσύνης και βελτίωσης των συνθηκών επιβίωσης των Κούρδων.
Αυτό το βάθος και την εντιμότητα δεν τη δείξατε.
Το μόνο που επιδιώκατε ήταν να κερδίσετε ψήφους και χρόνο.
Από τη μια πλευρά μιλούσατε για αδελφοσύνη, φιλία, δημοκρατία, ισότητα και ελευθερία και από την άλλη πλευρά, όταν κάνατε συγκεντρώσεις στις πλατείες, μιλούσατε για μια σημαία, ένα κράτος και άλλα τέτοια.
Τη μια μέρα μιλούσατε για τον απαγχονισμό του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και την άλλη μέρα τον κάνατε ήρωα.
Αυτές οι αλλοπρόσαλλες και οφελιμιστικές πολιτικές, το μόνο που πέτυχαν είναι να βαθύνουν την πληγή.
Πριν από 3-5 χρόνια εκτοξεύατε απειλές εναντίον του Μπαρζανί.
Τον τελευταίο καιρό, με την πολιτική που υιοθετήσατε για το Ιράκ, στέφατε τους Κούρδους του Ιράκ εναντίον των Κούρδων της Συρίας.
Φωνάζατε με αμετροπέπεια ότι "όσο είμαστε εμείς, κανείς δεν μπορεί να ιδρύσει το Κουρδιστάν”. Τώρα, όπως λέει και ο Τσεγκίζ Τσαντάρ, έχετε μετατραπεί σε "υποστηρικτή και πάτρονα του Ανεξάρτητου Κουρδιστάν"
Αυτό το Κουρδιστάν που υποστηρίζετε εσείς, το Ισραήλ ήταν από τους πρώτους που το υποστήριξαν.
Κάνετε δουλειές που έχουν τον ίδιο στόχο με το Ισραήλ. Αυτό πώς το εξηγείτε;
Από την άλλη πλευρά, τολμήσατε να αρχίσετε τη "διαδικασία της ειρήνευσης" με το ΡΚΚ.
Όμως η εξουσιομανία, η ανατολίτικη πονηριά σας και οι πολιτικές της παλινδρόμησης, που ήθελαν να τους έχουν όλους ευχαριστημένους, κατέστησε αυτό το βήμα να είναι  άνευ αξίας.
Από τη μια πλευρά λέτε ότι "οικοδομούμε την ειρήνη" και από την άλλη χτίζετε φυλάκια σαν κάστρα (στο Κουρδιστάν), που αυξάνουν την καχυποψία.
Δεν είσαστε έντιμοι ούτε απέναντι στους Κούρδους, ούτε σε εκείνους τους λαούς που ανησυχούν για το διαμελισμό αυτής της χώρας.
Η "διαδικασία ειρήνευσης" θυσιάζεται στη μανία του Ερντογάν να καθίσει στην καρέκλα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Το ΡΚΚ κόβει την κυκλοφορία στους δρόμους, και σχηματίζονται ουρές χιλιομέτρων. Κι εσείς, για να πάρετε τις ψήφους των Κούρδων για την Προεδρία της Δημοκρατίας, κάνετε ότι δεν τα βλέπετε όλα αυτά.
Δεν κάνατε ούτε τα βήματα που έπρεπε κάνετε για τους Κούρδους, ούτε δείξατε την αποφασιστικότητα που χρειάζεται, για να κατευνάσετε τις ανησυχίες εκείνων που ανησυχούν για το διαμελισμό της χώρας.
Άραγε τι άλλο θα απεμπολήσετε, για να τους έχετε όλους ευχαριστημένους, με σκοπό να καθίσετε λίγο ακόμα στην εξουσία και να πάρετε κι άλλους ψήφους;
Όλοι μας παρακολουθούμε την πορεία σας με την ψυχή στο στόμα.
***
Όσον αφορά τον γράφοντα:
Είμαι ένας Κούρδος που ζω στην Κωνσταντινούπολη. Δεν θέλω να δημιουργηθεί ένα κουρδικό κράτος, αν είναι αυτό να μας παρασύρει στο ματωμένο πεδίο της Μέσης Ανατολής.
Μόνο και μόνο επειδή είμαι Κούρδος, δεν είμαι από εκείνους που θα πετάξω το καπέλο μου για τη δημιουργία ενός κουρδικού έθνους-κράτους, από τη στιγμή που από χρόνια εξέφραζα τα παράπονά μου απέναντι στη λογική του έθνους-κράτους που καταπίεζε τους Κούρδους.
Τη στιγμή που ο κόσμος ολόκληρος μετατρέπεται σε ένα χωριό και τα σύνορα χάνουν το νόημά τους, θεωρώ γελοίο και πολύ επιφανειακό το αίτημα των Κούρδων για τη δημιουργία δικού τους κράτους.
Σαν και μένα υπάρχουν εκατομμύρια Κουρδοι που ζουν στις πόλεις της δυτικής Τουρκίας, που επιθυμούν να ζήσουμε όλοι μαζί, με ίσα δικαιώματα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και δημοκρατίας.
Μια πιθανή διάσπαση και ένα κουρδικό κράτος, θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τους Κούρδους που κατοικούν εκτός Κουρδιστάν.
Ακόμα κι αν θεωρώ ότι το επίπεδο δημοκρατίας και ελευθερίας που υπάρχει σήμερα στην Τουρκία είναι ανεπαρκές, δεν θα ήθελα να οδηγηθώ στους σκοτεινούς διαδρόμους της Μέσης Ανατολής και να πάω πενήντα χρόνια πίσω, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν οι Κούρδοι δικό τους κράτος.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα ΙΝΤΕΡΝΕΤΧΑΜΠΈΡ. Το άρθρο στα τουρκικά ΕΔΩ

*O Λεβέντ Γκιούλτεκιν είναι Κούρδος αρθρογράφος

 

πηγή