Τρία χρόνια στην φυλακή ο Αχρίδος Ιωάννης! Γιατί; Τι έκανε;

Τίποτα δεν έκανε το παράνομο, το εγκληματικό και το κολάσιμο, ώστε να τον έχουν οι διώκτες του, Πολιτικοί και Σχισματικοί ρασοφόροι των Σκοπίων, ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ φυλακισμένο, παρά μόνο το αυτονόητο. Τους είπε, δηλαδή, στους μεν πολιτικούς ότι "εμείς δεν είμαστε Μακεδόνες αλλά Σλάβοι", στους δε ρασοφόρους της σχισματικής εκκλησιαστικής οργάνωσης των Σκοπίων είπε ότι "οι ιερουργίες τους είναι θεατρικές παραστάσεις".

Ποιός δεν τα ξέρει αυτά τα παραπάνω; Από μικρά παιδιά στο σχολείο μάθαμε στην ιστορία, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε 300 χρόνια πριν τον Χριστό και οι Σλάβοι ήρθαν στα Βαλκάνια τον 7ο αιώνα μετά Χριστόν. Η δε Εκκλησιαστική ιστορία διδάσκει ότι στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο της FYROM, "έζησε" η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος για 11 αιώνες, στα πλαίσια του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ποτέ στον χώρο δεν υπήρξε "Μακεδονική" Εκκλησία.
Αυτή είναι αντικανονικό εφεύρημα των πολιτικών της περιοχής των τελευταίων 70 χρόνων.

"Πως έχουμε aleksantrovo крв, Αλεξανδρινό αίμα στις φλέβες μας;" τους ρώτησε, και του προσάψαν τον χαρακτηρισμό "προδότη του έθνους".

Από τότε, εδώ και 12 χρόνια δεν τον άφησαν σε ησυχία, σε χλωρό κλαρί κατά το κοινώς λεγόμενο. Επανειλημμένες φυλακίσεις, διώξεις, βασανισμοί, εξορίες και όχι μόνο στο πρόσωπό του ως Αρχιεπισκόπου αλλά και στους συνεργάτες του, αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς, μοναχές και μερικούς λαϊκούς του ποιμνίου του. Και όταν τελείωναν οι ποινές για το αδίκημα της "προδοσίας" της διασποράς μίσους ανάμεσα στον λαό", ανακάλυπταν νέες κατηγορίες με ψευτομάρτυρες, για να τον έχουν συνέχεια φυλακισμένο. Τώρα "θυμήθηκαν" την κατηγορία για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, απ' όταν ήταν δικός τους ιεράρχης.

Μα ο μαρτυρικός Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, ποτέ δεν ήταν "δικός" τους. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μοναστήρι της Πελαγονίας, στα Bitola, όπου στην ενορία του, του Αγ.Δημητρίου, ήταν "παπαδάκι" τότε μικρός, μέχρι που έγινε βοηθός Επίσκοπος στην Μητρόπολη Πρεσπών, και αργότερα Μητροπολίτης Βελεσσών.
Και δεν ήταν "δικός" τους ποτέ γιατί ήξερε πολύ καλά ότι δεν βρίσκονταν σε κοινωνία με τις κατά τόπους Εκκλησίες της οικουμένης.
Αποτέλεσμα αυτής της ανησυχίας του ήταν η μυστική του συνάντηση, [όντας 10 ημερών Μιτροφόρος], στο συνοριακό φυλάκιο της Νίκης, στην Φλώρινα, με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών μακαριστό Χριστόδουλο, [οι ζώντες συνεργάτες του οποίου μπορούν να περιγράψουν λεπτομέρειες].

Θα μπορούσε κανείς, να γράψει τόμους, για τον Ιωάννη, τον μαρτυρικό Αρχιεπίσκοπο της Αχρίδος, του οποίου η Εκκλησία, στα πλαίσια του Πατριαρχείου Σερβίας, είναι αναγνωρισμένη από όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και τις κατά τόπους Εκκλησίες της Οικουμένης. Μόνο ο Γκρουέφσκι και ο σχισματικός Στέφανος των Σκοπίων δεν τον αναγνωρίζουν. Και θέλουν, με κάθε τρόπο, να τον εξοντώσουν, επειδή είναι εμπόδιο στην προπαγάνδα τους.

Λοιπόν, σήμερα 12-12-2014, του Αγ.Σπυρίδωνος, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτη Σκοπίων κ.κ.Ιωάννης, συμπληρώνει 3 χρόνια στις φυλακές των Σκοπίων, όπου "σαπίζει" αβοήθητος από τους Σέρβους και από τους απανταχού Έλληνες.
Και η Διεθνής κοινότητα είναι άβουλη και άδικη απέναντί του. Μόνο λεκτικά συμπαρίστανται στο δράμα του Ιωάννη. Στην πράξη δεν κάνουν τίποτε.

Οι ομόδοξοι Σέρβοι έχουν μεγάλη ευθύνη, επειδή είναι "παιδί" τους. Αυτοί τον εξέλεξαν και τον τοποθέτησαν Αρχιεπίσκοπο στην επανασυσταθείσα Αρχιεπισκοπή Αχρίδος. Και δεν κάνουν καμία θεαματική ενέργεια για να τον αποφυλακίσουν. Μόνο όταν έχουν Σύνοδο Ιεραρχίας στο Βελιγράδι, αφήνουν κενό το κάθισμα του Ιωάννη στην αίθουσα συνεδριάσεων, τιμής ένεκεν.

Αλλά και οι Έλληνες έχουν ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση στον Ελληνομαθέστατο και φιλέλληνα Ιεράρχη, που υπερασπίστηκε τα Ελληνικά δίκαια της Μακεδονίας, "βροντοφωνάζωντας" κι αυτός μαζί με 10 εκατομμύρια Έλληνες, ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Με την διαφορά ότι στους Έλληνες δεν κόστισε πολλά, παρά μόνο το εισιτήριο για να πάνε στην πλατεία του συλλαλητηρίου. Ενώ ο Ιωάννης πληρώνει ακόμη πολύ βαρύ τίμημα, αυτά τα 12 μαύρα χρόνια, με τις ταλαιπωρίες και τα βάσανα που υποφέρει. Όμως αγαπάει περισσότερο απ' όλα και όλους τον Θεό και βρίσκει την δύναμη και δίνει κουράγιο στο ποίμνιό του, μέσα από την φυλακή.

Μια φυλακή κόλαση. Όπως έγραψε προ ημερών ο ίδιος, ζήτησε δύο φορές από τον διευθυντή των Φυλακών να του επιτρέψει να επισκεφθεί τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Οχρίδας, ιερείς και μοναχούς, αλλά του αρνήθηκε χωρίς εξήγηση. Δεν είναι πρωτοβουλία του ούτε πείσμα του, αλλά έλαβε εντολή από το γραφείο του πρωθυπουργού. Στην επιστολή του περιγράφει τις άθλιες συνθήκες στέγασης (33 άτομα σε ένα δωμάτιο με μόνο μία τουαλέτα), κακό φαγητό και κακή υγιεινή, και η φυλακή δεν δίνει ούτε ένα πιάτο και κουτάλι στους φυλακισμένους, γι' αυτό πρέπει να τα φέρουν από το σπίτι.

Η υπερήλικη μητέρα του, που τον επισκέφθηκε προ ημερών για δεύτερη φορά, μόνο, μέσα στο 2014, επιβεβαίωσε, τις φήμες ότι ο γιός της Ιωάννης βρίσκεται σε κακή κατάσταση υγείας, χωρίς υγειονομική περίθαλψη και σχεδόν εντελώς απομονωμένος. Κάθε μέρα βασανίζεται από το προσωπικό των φυλακών, με απόφαση της Διοίκησης των Φυλακών, με την ανελέητη πίεση πάνω του, μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, να εγκαταλείψει την Δημοκρατία Μακεδονίας, με την απειλή ότι αν δεν συμφωνήσει, θα τον " εκκαθαρίσει".

Συντάκτης: Χριστιανός Έλληνας

ΠΗΓΗ