ΤΑ ΝΕΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

Όταν ήμουνα μικρός μου χαν πει ένα παραμύθι
Ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ’ αυτό τον πλανήτη
Μου χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγαν ιδεολογία
Και να με πιστός σε ιδανικά, όπως πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία
Μου ‘χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο ’60 με ’70
Και μια επανάσταση αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια
Μου χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή
Αυτοί θα μ’ έσωναν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει
Μου ‘χαν πει για μία χούντα και για μία αριστερά
Μου ‘παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά
Μου ‘παν οτ’ είμαι τυχερός, γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία
Και για κάτι που το λέγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ’ ελευθερία
Μου είπαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά
Και αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά
Μου είπαν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ
Γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάχνω θα το βρω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει
Δε φοβάμαι πια τους εχθρούς μου γιατί οι φίλοι μ’ έχουνε κάψει
Και κείνο το σπουδαίο που το λένε ιδεολογία
Έχει καταντήσει γραφικό και ανήκει πια στη ιστορία
Κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά
Την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά
Και αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί
Είναι οι περισσότεροι οι ίδιοι κλέφτες και επικίνδυνα κομπλεξικοί
Τώρα όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα
Η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα
Εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο, ούτε τη δικτατορία,
Μήπως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νοιώθω ελευθερία;
Κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας
Έχουμε υλικά αγαθά, αλλά μας λείπουνε άλλα πολλά
Μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω άφοβα σε αυτό
Νοιώθω πως ήδη έχω γεράσει πριν προλάβω να μάθω να ζω

Δώσε μου φώτιση θεέ μου, υπάρχει εθνική συσκότιση
Χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
Ή κόσμος έχει αλλάξει ή δε τον έμαθα ποτέ
Πουτανιά ψέμα κι απάτη θεωρούνται κυριλέ
Κάποτε πίστεψα σε κάτι σε μια ιδεολογία
Πίστεψα στη μουσική μου σα να ήτανε θρησκεία
Τώρα πια με το hip hop κάνουν στριπτίζ μεσ’ τα πορνεία
Τόσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νοιώθω αηδία

Ένα μάτσο εγωπαθείς κι επιεικώς κωλόπαιδα
Μια παράσταση κλισέ, αρνητικά όλα τα πρότυπα
μα αν κάτι δε μου κάνει εγώ φεύγω μακριά
Δεν ανήκω σε κανένα, δεν ανήκω πουθενά
Ο κόσμος έχει μολυνθεί, δεν τον νοιάζει ποια είναι η αλήθεια
Είναι λέξη ντεμοντέ και πια του έγινε συνήθεια
Η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει
Βάλανε στο φέρετρο της την ευρωπαϊκή επιγραφή
Η μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή
Σοσιαλισμός και χούντα τώρα γίναν ασορτί
Ψεύτικες δημοσκοπήσεις κι αλλοδαποί σε απογραφή
Μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει
Σάπια λόγια και ιδέες, η πουτανιά σαν αρετή
Και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή
Τι πειράζει όμως αυτό; Τώρα είμαστε ευρωπαίοι
Ψάξε να βρεις τον αντρισμό σου σε ένα αμάξι που να λέει
Βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσει την εικόνα
Γίνε λίγο κουνιστός, στην Ευρώπη είναι μόδα
Ας χαρούμε χωρίς λόγο, έχουμε 21ο αιώνα,
Αν το ήξερε ο Σωκράτης τότε θα είχε αλλάξει χώρα

"Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια: