Το φιλί του Ιούδα...

Ο Ιούδας προδίδει με φιλί, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγάπη. Φιλάει προδοτικά γιατί ποτέ η καρδιά του δεν σαρκώθηκε στα χείλη του. Είχε μπερδέψει μέσα του, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι από εμάς, την αγάπη με την ανάγκη, τον πόθο με το πάθος και τον έρωτα με την συνδιαλλαγή. Όταν φιλάς κοινωνάς την ζωή σου με την ζωή κάποιου άλλου που επέλεξες να ακολουθήσεις και να παραδοθείς δίχως κρατούμενα και βερεσέδια. Ο Ιούδας δεν μπορεί να το πράξει γιατί για εκείνον η αγάπη είναι ανάγκη. Η σχέση στόχος και η μαθητεία ρόλος. Όλα μετρήσιμα και υπολογίσιμα, δηλαδή άοσμα και νεκρά.  
Τις περισσότερες φορές δεν αγαπάμε τον άλλο γι αυτό που είναι, μα για εκείνο που εμείς θα θέλαμε να είναι. Γι αυτό  ο Ιούδας όταν νιώθει ότι δεν ικανοποιούνται οι εγωτικές επιδιώξεις και ναρκισσιστικές επιθυμίες του, προδίδει τον Χριστό με ένα φιλί. Έτσι για να θυμόμαστε ότι η προδοσία φιλάει «υπέροχα». Αχ και να ξέραμε πόσοι μας πρόδωσαν με ένα φιλί. Πόσοι την ώρα που μας φιλούσαν μας μισούσαν, και την ώρα που μας αγκάλιαζαν μας φυλάκιζαν. 

π.λίβυος 

ΠΗΓΗ

Η 10χρονη Μύριαμ από το Ιράκ που συγχώρεσε την ISIS (video)


Η οικογένειά της ζει εδώ και τέσσερις μήνες σε έναν καταυλισμό εκτοπισμένων ατόμων αφού έχασε το σπίτι της στο Qarakosh του Ιράκ, από την ISIS – αλλά η όμορφη πίστη και συγχώρεση της 10χρονης χριστιανής Myriam που έζησε την τραγωδία, φέρνουν δάκρυα στα μάτια του δημοσιογράφου που της πήρε συνέντευξη.

Τον Αύγουστο, εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινοί χριστιανοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εξ αιτίας των ισλαμιστών του ISIS. Υπάρχουν τώρα πάνω από 2 εκατομμύρια εκτοπισμένοι Ιρακινοί που ζουν σε καταυλισμούς, και η οικογένεια της μικρής Μύριαμ είναι μια από αυτές.

«Είχαμε ένα σπίτι και περνούσαμε καλά», εξηγεί σε έναν δημοσιογράφο του ‘SAT-7 Arabic’ η Myriam που τώρα είναι στον καταυλισμό για τους εκτοπισμένους. "Αλλά δόξα τω Θεώ, ο Θεός μας φροντίζει".

«Τι εννοείς σας φροντίζει ο Θεός;» ρωτά ο δημοσιογράφος.

«Ο Θεός μας αγαπά, και δεν θα άφηνε την ISIS να μας σκοτώσουν», απαντά χωρίς δισταγμό. "Ο Θεός μας αγαπά όλους, όχι μόνο εμένα, ο Θεός αγαπάει τους πάντες."

"Πιστεύεις ότι ο Θεός αγαπάει και όσους σε έβλαψαν [ISIS] ή όχι;» λέει ο δημοσιογράφος.

"Τους αγαπάει, αλλά δεν αγαπά τον Σατανά," απαντά η Myriam.

"Ποια είναι τα συναισθήματά σου για αυτούς που σε έδιωξαν από το σπίτι σου και σου προκάλεσαν αυτή την ταλαιπωρία;» ρωτά. «Δεν έχω να κάνω τίποτα για αυτούς, ζητώ μόνο ο Θεός να τους συγχωρήσει», απάντησε.

Ο δημοσιογράφος την ρωτά αν είναι δύσκολο να συγχωρήσει την ISIS, και η Myriam απαντά  «Δεν θα τους σκοτώσω. Γιατί να τους σκοτώσω; Είμαι απλά λυπημένη που μας έδιωξαν από τα σπίτια μας. Γιατί το έκαναν αυτό;»

Μιλά για το σχολείο της που άφησε, όπου ήταν η πρώτη στην τάξη της, και μια φίλη που είχε με το όνομα Σάντρα. Υπάρχει πόνος στα μάτια της, καθώς εξηγεί ότι δεν μπορεί να βρει την φίλη της στο στρατόπεδο. Αλλά φωτίζεται το πρόσωπό της όταν ο δημοσιογράφος της λέει ότι ίσως συναντηθούν και πάλι.

"Ας το ελπίσουμε", λέει. «Ελπίζω να πάμε πίσω στο σπίτι, και να πάει και εκείνη πίσω στο σπίτι της".

«Ελπίζω να επιστρέψεις σε ένα σπίτι που θα είναι καλύτερο από το πρώτο σπίτι σου», λέει ο δημοσιογράφος χαμογελώντας σε μια προσπάθεια να φτιάξει το κέφι της Myriam.

Κοιτάζει προς τον ουρανό, "Αν ο Θεός έτσι θέλει."

«Όχι γιατί το θέλουμε εμείς, αλλά ο Θεός, γιατί Εκείνος ξέρει», προσθέτει.

«Δεν αισθάνεσαι μερικές φορές λυπημένη; Δεν αισθάνεσαι ότι ο Ιησούς σε έχει εγκαταλείψει, για παράδειγμα;», λέει ο δημοσιογράφος.

"Όχι, μερικές φορές κλαίω γιατί έφυγα από το σπίτι μας και το Qaraquosh, αλλά δεν είμαι θυμωμένη με τον Θεό, επειδή αφήσαμε το Qaraquosh», δηλώνει η Myriam. "Τον ευχαριστώ γιατί μας φροντίζει, ακόμη και αν υποφέρουμε εδώ, μας φροντίζει".

«Μου έμαθες τόσα πολλά πράγματα», λέει ο δημοσιογράφος, φανερά συγκινημένος.

Η Myriam τον ευχαριστεί που νοιάστηκε γι’ αυτήν. "Νοιάστηκες για μένα. Είχα κάποια συναισθήματα και ήθελα οι άνθρωποι να ξέρουν πώς αισθάνομαι, και πως αισθάνονται τα παιδιά εδώ», προσθέτει.

«Αν είσαι ένας αληθινός πιστός, [ο Ιησούς] ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψει», λέει η Myriam.

Ο δημοσιογράφος την ρωτά αν θυμάται κάποια τραγούδια.

Δακρύζει καθώς εκείνη τραγουδά αυτό το όμορφο τραγούδι: "Πόσο όμορφη είναι η ημέρα που πίστεψα στο Χριστό. Η χαρά μου έγινε πλήρης την αυγή και η φωνή μου έψαλε με ευγνωμοσύνη ... Μια νέα ζωή, μια χαρούμενη μέρα, όταν ξανά ενώθηκα με τον Αγαπημένο μου".


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή