(Λόγοι χάριτος και σοφίας, π. Μάξιμος Αγιορείτης, 2001, Άγιον Όρος)
Αργότερα, επισκέφθηκα τον Γέροντα μαζί με έναν φίλο μου σμήναρχο, γύρω στα τέλη Οκτωβρίου 1993 και του εξέφρασα την ανησυχία μου γι’ αυτά που συμβαίνουν από τους κυβερνώντες στην πατρίδα μας. Ο Γέροντας απάντησε :
-Μη φοβάσαι. Ο Θεός δεν θα επιτρέψει να γίνει κακό , αλλά θα γίνουν όμως πράματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική. Ο κόσμος θα τους σιχαθεί και θα τους κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει και ξαφνικά σκάει, έτσι θα σκάσουν κι αυτοί! Δεν μπορώ να σου πω πιο πολλά.
-Μη φοβάσαι. Ο Θεός δεν θα επιτρέψει να γίνει κακό , αλλά θα γίνουν όμως πράματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική. Ο κόσμος θα τους σιχαθεί και θα τους κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει και ξαφνικά σκάει, έτσι θα σκάσουν κι αυτοί! Δεν μπορώ να σου πω πιο πολλά.
(Μαρτυρίες προσκυνητών , Ζουρνατζόγλου, 2006, σελ. 425-426)
Είδατε τί έπαθε ο Τσαουσέσκου στην Ρουμανία ; Τους μωραίνει ο Θεός κι
αφού γίνουν ρεζίλι, μετά παίρνουν τον δρόμο τους. Το ίδιο συνέβη και
με την Αλβανία , το ίδιο και με τους δικούς μας εδώ. Τους αφήνει πρώτα
να ρεζιλευτούν.
( Σκεύος εκλογής, Ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, 1998, Άγιον Όρος)
Για το κατάντημα της νεολαίας με τις καταλήψεις κλπ
Αλλά σκοπός τους τώρα είναι νά απομακρύνουν τά παιδιά από τήν ‘Εκκλησία.
Τά δηλητηριάζουν, τά μολύνουν μέ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τήν πίστη τους.
Τά έμποδίζουν άπό τό καλό, για νά τά αχρηστέψουν. Τά καταστρέφουν άπό μικρά. Καί τά παιδάκια, φυσικά, από άρνάκια γίνονται κατσικάκια. Άρχίζουν μετα νά χτυπούν άσχημα καί τούς γονείς τους καί τούς δασκάλους καί αύτούς πού τά κυβερνούν.
Τά κάνουν όλο άνω-κάτω: συλλαλητήρια, καταλήψεις, άποχή από τά μαθήματα. Καί τελικά όταν θα φθάσουν νά ξεκοιλιάσουν αύτούς πού τά κυβερνούν, τότε θα βάλουν καί αυτοί μυαλό.
(Λόγοι Γ. Παϊσίου, τ. Α, Σουρωτή, 1999, 299-301)
- Γέροντα, τά μικρά παιδιά πού μεγαλώνουν τώρα χωρίς πειθαρχία, τί θα γίνουν;- ‘Έχουν λίγα έλαφρυντικά. Οί γονείς πού δέν καταλάβαιναν τήν πειθαρχία άφηνουν τώρα τά παιδιά τους μέ μιά έλευθερία καί τά κάνουν τελείως άλητάκια. Μιά κουβέντα λές, πέντε σού λένε, καί μέ μιά άναίδεια! Αύτά μπορεί νά γίνουν έγκληματίες. Σήμερα τα ξεβιδώνουν τελείως τά παιδιά. ‘Ελευθερία! «Μήν τά έγγίζετε τά Παιδιά!» Καί τά παιδιά λένε: «Πού θά βρούμε άλλού τέτοιο καθεστώς;» Έπιδιώκουν, δηλαδή, νά τά κάνουν άνταρτάκια, νά μή θέλουν τούς γονείς, νά μή θέλουν τούς δασκάλους, νά μή θέλουν τίποτε, νά μήν ακούν κανέναν. Αύτό τούς διευκολύνει στόν σκοπό τους.
“Αν δέν τά κάνουν άνταρτάκια, πως μετά τά παιδιά θά τά κάνουν όλα κομμάτια;
Καί βλέπεις, τά καημένα είναι σχεδόν δαιμονισμένα.
“Αν δέν τά κάνουν άνταρτάκια, πως μετά τά παιδιά θά τά κάνουν όλα κομμάτια;
Καί βλέπεις, τά καημένα είναι σχεδόν δαιμονισμένα.
(Λόγοι Γ. Παϊσίου, τ. Α, Σουρωτή, 1999, 247π.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου