Συνάντηση Σαμαρά – Ερντογάν με την ΑΟΖ στο φόντο

Οι ελληνοτουρκικές συναντήσεις έχουν πάντα ενδιαφέρον, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για συναντήσεις Κορυφής. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ποτέ τίποτα δεν άλλαξε μετά από καμία διμερή επαφή, ακόμα και σε ανώτατο επίπεδο, σε ό,τι αφορά στην τουρκική στάση. Και να υπήρξε κάποια μεταβολή αυτή ήταν προς το χειρότερο.
Μένει να διαπιστωθεί αν η αυριανή σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στην Κωνσταντινούπολη θα αποτελέσει εξαίρεση. Η κοινή συνεδρίαση των υπουργικών συμβουλίων Ελλάδας και Τουρκίας υπό την προεδρία των δύο πρωθυπουργών πραγματοποιείται σχεδόν τρία χρόνια μετά την πρώτη ανάλογη συνάντηση η οποία είχε γίνει τον Μάιο του 2010 στην Αθήνα επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Αβραμόπουλος, θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη από σήμερα  για την τελική φάση της προπαρασκευής με τον ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου και την Δευτέρα θα καταφθάσει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Στην κοινή συνεδρίαση θα συμμετάσχουν δέκα υπουργοί από κάθε πλευρά, καθώς και αναπληρωτές και υφυπουργοί, ενώ την ελληνική αποστολή συνοδεύουν δεκάδες επιχειρηματίες που θα συμμετάσχουν στο μικτό επιχειρηματικό συμβούλιο το οποίο θα συνεδριάσει παράλληλα με το υπουργικό. Αντώνης Σαμαράς και Ταγίπ Ερντογάν θα απευθύνουν χαιρετισμό στη συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων επιχειρηματιών στο πλαίσιο της οποίας έχουν κλειστεί περίπου 300 (!) επαφές μεταξύ των δυο πλευρών, προκειμένου να προωθηθεί η εμπορική και επενδυτική συνεργασία και να κλείσουν δουλειές.
Στο πολιτικό πεδίο έχει προγραμματιστεί να υπογραφούν περισσότερες από 15 συμφωνίες σε τομείς όπως η υγεία, οι μεταφορές, οι επικοινωνίες, ο τουρισμός, οι επενδύσεις και η ανάπτυξη, τα αγροτικά, η λαθρομετανάστευση. Πεδία ενδιαφέροντα, μεν, χαμηλής πολιτικής, δε, και το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα τεθούν τα μείζονα ζητήματα όπως η ΑΟΖ, η υφαλοκρηπίδα και τα ενεργειακά. Η απάντηση είναι ότι αυτά τα θέματα δεν συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη ατζέντα, αλλά είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η άτυπη συζήτηση περί αυτών μεταξύ των δύο πρωθυπουργών. Η εμπειρία λέει ότι ακόμα και αν δεν τα θέσει η ελληνική πλευρά, η τουρκική θα βρει τρόπο να τα «υπενθυμίσει» έστω και με δηλώσεις και υπονοούμενα.
Δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ, δύο εβδομάδες πριν από τη συνάντηση Κορυφής, ώστε ο πρωθυπουργός να μεταβεί στην Τουρκία με ξεκαθαρισμένη τη θέση της Ελλάδας έναντι των αμφισβητήσεων της Άγκυρας στο θέμα της υφαλοκρηπίδας.
Η ορθότητα της ελληνικής πρωτοβουλίας όπως αναφέρει «ο ελεύθερος τύπος» επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι, σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ», η Άγκυρα πρόκειται να καταθέσει στον ΟΗΕ ρηματική διακοίνωση-απάντηση στην αντίστοιχη κίνηση της Ελλάδος. Η κατάθεση της ρηματικής διακοίνωσης από το τουρκικό ΥΠΕΞ θα γίνει, σύμφωνα με τη «Χουριέτ», «στο εγγύς μέλλον» και θα επαναλαμβάνει τη σκληρή γραμμή ότι οι ελληνικές θέσεις δεν στηρίζονται στο Διεθνές Δίκαιο και ότι η Τουρκία έχει δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις περιοχές για τις οποίες έχει εκδώσει άδειες, δηλαδή και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Η επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία εξάλλου γίνεται σε μια συγκυρία κατά την οποία τα ενεργειακά ζητήματα είναι στην κορυφή της ατζέντας των πάντων. Τα κοιτάσματα της Μεσογείου βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των διεθνών πετρελαϊκών κολοσσών, άρα εκ των πραγμάτων, εμμέσως και ατύπως, πλην ουσιαστικώς, το θέμα των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών συζητείται.
Τα κοιτάσματα, οι τουρκικές προκλήσεις  και η ελληνική αντιμετώπιση
Η κλιμάκωση των προκλήσεων της Τουρκίας δεν είναι τυχαία. Τίποτα από αυτά που κάνει η Τουρκία δεν είναι τυχαίο. Η Αγκυρα παρακολουθεί ανακαλύψεις και δηλώσεις για επικείμενες ανακαλύψεις τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που ανήκουν ή πρόκειται να ανήκουν στους γείτονές της, ενώ η ίδια, με μεγάλες ενεργειακές ανάγκες δεν έχει δικά της κοιτάσματα, όπως παραδέχθηκε ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ. Η Κύπρος, το Ισραήλ, η Ελλάδα, τρεις χώρες με τις οποίες η Τουρκία έχει ανοικτά μέτωπα, έχουν ή πρόκειται να αποκτήσουν κοιτάσματα φυσικού αερίου και μάλιστα σε ποσότητες που αλλάζουν όχι μόνο τους τοπικούς αλλά και τους παγκόσμιους ενεργειακούς συσχετισμούς.
Η Ελλάδα, όπως φάνηκε από τις επανειλημμένες δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά, προβάλλει τα πιθανολογούμενα αλλά στην ουσία βεβαιωμένα, πλέον, ελληνικά κοιτάσματα ως ευρωπαϊκά αποθέματα -σε ό,τι αφορά στην αύξηση της ενεργειακής αυτάρκειας της Ευρώπης και όχι στην ιδιοκτησία- προκειμένου να προσδώσει και ευρωπαϊκή διάσταση στις κινήσεις της Ελλάδας. Οπως δεν είναι τυχαίες και οι σταθερές αναφορές του πρωθυπουργού ότι η χώρα μας θα προχωρήσει στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας.
Περιθώρια για την επίτευξη σύγκλισης με τη Τουρκία στο θέμα της ΑΟΖ δεν διαφαίνεται, κάθε άλλο αφ’ ης στιγμής η Άγκυρα αρνείται την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στα νησιά και ιδίως στο Καστελλόριζο το οποίο είναι κορυφαίο στρατηγικό γεωγραφικό σημείο για την ελληνική ΑΟΖ και την επαφή της με την κυπριακή. Λύση επ’ αυτού δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον -και για τον ελληνικό σχεδιασμό- η επιλογή του Τούρκου πρωθυπουργού να ανεβάσει την ένταση με το Ισραήλ, σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι καταβάλλονταν εκατέρωθεν προσπάθειες και με αμερικανική παρότρυνση για να υπάρξει επαναπροσέγγιση.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr